In alle voorgaande blogs heb ik de situatie per jaar vanaf 2012 t/m 2019 weergegeven. Ik kan me goed voorstellen dat je denkt: “daar is niets zuinigs aan” en dat je eigen uitgavenpatroon veel lager is. In dit artikeltje ga ik daar wat nader op in. Want je hebt (gedeeltelijk) gelijk.
Ik ontdekte Mr. Money Mustache en de FIRE-beweging (Financial Independence, Retire Early) pas in oktober 2019. Rijkelijk laat om enkele beslissingen nog tegen te houden. Zo werken wij allebei op ongeveer een uur rijden vanaf ons huis – en allebei een andere kant op. We zouden kunnen verhuizen naar 1 van de steden waar we werken, maar om persoonlijke redenen willen wij dit absoluut niet. Tevens hebben wij gekozen voor een relatief dure private-lease auto, al staat hier tegenover dat ik een auto van de zaak heb. Ons contract voor de auto loopt nog ongeveer 3 jaar en zal dan vervangen worden door een goedkopere optie. Nu kunnen we dit eenvoudig betalen, maar we willen geen boete betalen door het eerder beëindigen van het contract. Wel krijgen we geld terug omdat we aanzienlijk minder kilometers zijn gaan maken.
Ook de kosten voor de nutsvoorzieningen zijn flink verlaagd: we hebben netto namelijk géén energierekening. Ons volledige gebruik wordt gecompenseerd door de zonnepanelen en dat is inclusief de airco en gasverbruik.
Want dat is de volgende keuze die we gemaakt hebben: we zijn een bepaalde luxe gewend. We hebben een relatief groot huis (200m2) met een grote tuin (>600m2) en hebben in het hele huis airco. 4 slaapkamers, een luxe badkamer en een woonkeuken. Ik werk veel thuis (scheelt in de reistijd) en we spelen graag met de kinderen in de tuin.
Voorts hebben we honden. In het geval het niet opgevallen is: die zijn duur. Door inconsistentie in de rapportage valt het iets minder op (het pension in de zomervakantie heb ik een aantal jaar geboekt onder “vakantie” en niet onder “honden”), maar 2 (grote) honden hebben dik in de 7000 EUR gekost sinds 2012! Uiteraard laten we ze nu niet inslapen omdat dit goedkoper is…
Andere grote kostenposten nivelleren enigszins. Onze hypotheeklast is ongeveer 1200 EUR per maand (1199 om exact te zijn). Echter, hiervan is ongeveer 435 EUR (dat is elke maand iets meer) aflossing. De werkelijke brutolast is dus 764 EUR. Dit is de betaalde rente per maand, en daarvan krijgen we 46% terug. De nettolast van de hypotheek exclusief aflossing bedraagt daarmee ongeveer 410 EUR. Dat klinkt al heel anders.
Een soort gelijk geval hebben we met de kinderopvang. 1125 EUR per maand. De kinderopvangtoeslag bedraagt (voor ons) ongeveer 500 EUR per maand. De nettolasten voor kinderopvang zijn daarmee 625 EUR per maand. Als we minder zouden verdienen gaan die nettolasten naar beneden want kinderopvangtoeslag is (sterk) afhankelijk van je inkomen.
Ook krijgen we iedere maand “zakgeld”. Dit is geld dat we vrij kunnen besteden, zonder “gezeur” van de ander. Dit is voor mij meestal wat snoep als ik moet reizen, een abonnement op de Donald Duck (pre-MMM, laatste krijg ik in oktober) en de rest beleg ik. Het gros wordt dus eigenlijk gewoon gespaard. Onze telefoonrekeningen worden ook betaald van dit zakgeld. Wat mijn Lieftallige Echtgenote (LE) met haar geld doet? Geen idee.
De Veranderingen sinds de Ontdekking van Mr. Money Mustache
We zijn wat beter op gaan letten op wat we doen. We hebben geen schoonmaakster meer en sinds de corona-crisis wordt mijn haar en dat van mijn zoon gedaan met een tondeuse & schaar, gehanteerd door LE. Ook is de vrijwillige verhoging op het aflossen van de studieschuld beëindigd: de rente is 0.0% t/m 2023 en tegen die tijd is de lening sowieso afgelost. Geen enkele reden om eerder af te lossen dus.
Vroeger had ik nog wel eens bewijsdrang: een dure Duitse auto om te laten zien “hoe succesvol ik was”, een duur etentje “omdat het kon”. Schoenen van 270 EUR per paar of een duur pak. Komt allemaal niet meer voor. We gaan nog steeds wel eens uit eten (al is dit met 2 kinderen minder spontaan en tijdens de corona-crisis nauwelijks een optie), maar niet meer naar een Sterrenzaak. Ook onze boodschappen zijn goedkoper geworden. In 2018 was dit gemiddeld 726 EUR per maand, in 2020 684 EUR. Dat scheelt bijna 6%.
De bewijsdrang is weg. Ik hoef niet meer zo nodig. Dit geldt voor carrière maken, maar ook voor geld uitgeven. Het wordt meer een sport om tot een hoger spaarratio te komen. Dit jaar zitten we (exclusief pensioenopbouw) op gemiddeld 34.9% van onze netto-inkomsten. De rest van het jaar verwacht ik op ruim 48% te komen. Daarmee zouden we dit jaar op ongeveer 40% uitkomen.
Spaarratio naar 40%? Hoe dan?!
Eerder heb je al kunnen lezen dat onze uitgaven hoog zijn, oa. door kinderopvang (15k per jaar) en een te dure auto (8-10k per jaar). Dankzij het profiteren van een hoog inkomen (want ja, we verdienen goed), krijgen we toch een hoog spaarratio dit jaar. Dit komt oa. door het volgende:
1. We krijgen geld terug van de energierekening (380 EUR, bevestigd)
2. Minder kilometers in de Private-lease auto (500 EUR, verwacht)
3. Meevaller werk LE: ~500 EUR
4. Eindejaarsuitkering LE: 2000 EUR
5. Verzekeringen overgesloten: 120 EUR
6. Minder uitgaven aan “overigen”, omdat we maandelijks een overzicht maken & overleggen.
7. Er hoeft nauwelijks nog verbouwd te worden. De eerste 7 maanden van dit jaar heb ik voor ruim 6.000 EUR aan dit huis verspijkerd. Ik denk nog 500 EUR nodig te hebben tot eind van het jaar.