Spierpijn…Maar de wereld lijkt bijna normaal!

Gister heb ik meegedaan aan een sportevenement. Die bestond uit, laten we zeggen, een aardig eindje stekkeren. Hardlopen dus, over onverharde paden en een flinke afstand. Mijn belangrijkste hobby. Vanochtend heb ik er wel een klein beetje spierpijn aan overgehouden.

Maar wat wás het heerlijk. Het weer was natuurlijk fantastisch, al is een loopwedstrijd over onverharde paden in de regen eigenlijk nog beter. Maar na een zomer als deze was zonneschijn en droog een welkome afwisseling. Het was dus fantastisch, zoals ik al zei. Het mooiste? De wereld leek bijna normaal: een evenement in de buitenlucht met honderden mensen – en met wat aanpassingen was zelfs de anderhalve meter regel nog gewoon uit te voeren.

Ik heb er van genoten. Ik werd er tijdens het lopen zelfs emotioneel van: dit heb ik anderhalf jaar niet kunnen doen. Als dit de nieuwe normaal is, kan ik er bijna mee leven. Het is in ieder geval vol te houden. En wat kijk ik uit naar de volgende evenementen!

Het leven is genieten en zonder genieten is er geen leven. Eens?

Wat kostte die vakantie nu eigenlijk? (antwoord: veel!)

In navolging van blogger Luxe of Zuinig heb ik (uiteraard) ook maar eens uitgezocht wat onze vakantie gekost heeft. Hiervoor heb ik gewacht tot het eind van de maand – we kwamen tenslotte pas op 29 augustus terug van vakantie en hadden nog een hoop achterstallig werk.

Onze vakantie bestond uit 2 delen: we zijn 5 dagen weggeweest met de caravan en hebben 2 weken op een vakantiepark gezeten in een huisje. Twee behoorlijk verschillende dingen. De caravan waren we al langer van plan om te kopen, maar we hadden niet verwacht dit jaar zomaar een geschikte tegen het lijf te lopen. En we hadden ook niet verwacht dat onze jongste dochter het zo goed zou doen, qua slapen. Helaas werd ze wel ziek tijdens de caravan-vakantie, maar dat was met wat antibiotica zo weer over.

Maar het vakantiehuisje was al geboekt en had vrij stringente annuleringsvoorwaarden. En we hadden nog altijd geen zin om ver te gaan rijden met 3 kleine kinderen, geen oppas voor de honden (die waren mee) en hebben het dus gelaten zoals het was.

Qua benadering: ik heb alles wat we bij supermarkten gekocht hebben gewoon geboekt onder “levensonderhoud”. En alles aan horeca, camping, pretparken en dat soort dingen onder “vakantie” (en dat in deze post wel verder uitgesplitst). De eventuele brandstofkosten heb ik niet als vakantiekosten aangemerkt (en zijn tamelijk verwaarloosbaar).

Met de caravan: spotgoedkoop

Met de caravan op vakantie was spotgoedkoop. We hebben 558 EUR uitgegeven in 5 dagen. Klinkt nog niet goedkoop? Klopt! Maar hier is de uitsplitsing:
1. Spullen voor de caravan (grondtapijt, vliegengordijn, vuilwatertank, dat soort dingen): 184,85 EUR. Deze kosten komen niet meer terug en zijn dus volledig arbitrair tot “de vakantie” gerekend.
2. Horeca: 197,70 EUR. Een keer uit eten (4 personen is al snel 80 EUR), keertje lunch (5 tientjes) en het gaat dan al hard 🙂
3. Accommodatie zelf: 175,45 EUR. Dit is voor 5 nachten, ofwel 35,09 EUR per nacht. Inclusief toeristenbelasting, elektriciteit, wifi, douchen etc.
De vakantie zelf (horeca & camping) kostte dus slechts 373 EUR en dat vind ik geen slechte score voor 5 personen voor 5 nachten – zonder bewust zuinig aan te doen. Maar het is nog steeds “echt geld”.

Vakantiehuisje bij Landal: stervensduur

Een heel ander verhaal is het vakantiehuisje bij Landal. Toegegeven, die had ik al eerder betaald, maar het is nog steeds de categorie stervensduur. Ook als het betaalmoment eerder valt…
Week 1: 1792,65 EUR
Week 2: 1262,40 EUR

Voor 2 weken hebben we dus ruim 3.000 EUR betaald: 3055,05 EUR om exact te zijn. Dit was inclusief bedlinnen & de verblijfskosten van de honden. De kosten voor de honden bedroegen 161 EUR voor 2 weken. Dat gezegd hebbende: een verblijf in het hondenpension zou 416 EUR gekost hebben.

Overigens hebben we nog wel geld terug gekregen. Lang verhaal, maar ik had een foutje gemaakt met boeken en daardoor zaten we in 2 verschillende huisjes met ook 2 maal bedlinnen. Die hebben we echter meeverhuisd, en daarvoor kregen we 44 EUR terug. De kosten voor het huisje zijn daarmee gereduceerd tot 3011 EUR.

Overige kosten:
1. Dagje pretpark: 164,60 EUR. Iets eten en drinken is werkelijk gruwelijk duur in een pretpark. Bedrag is inclusief entree, parkeerkosten, lunch, diner, ijsje.
2. Overig horeca, fietshuur en kleine dingetjes: 434,97 EUR. Een fiets huren (of eigenlijk 2, 1 fiets is niet te doen met z’n vijven) kostte ruim 40 EUR. Maar in 2 weken ga je natuurlijk regelmatig ergens iets eten, ijsje halen en een keertje broodjes halen ’s ochtends in de parkwinkel (en dan ben je zo 7-8 EUR kwijt).

In totaal in 2 weken tijd hebben we dus 599,57 EUR uitgegeven.

Dit brengt de totale kosten van de zomervakantie voor 3 weken op maar liefst 4168,57 EUR.
Anders geformuleerd: voor de kosten van 2 weken Landal zouden we 7 weken kunnen kamperen. Dat is dan ook het streven voor de volgende zomervakantie: 5-6 weken door Europa reizen. Maar daar kom ik in een andere post nog wel een keer op terug.

Was het ’t geld waard?

Eerlijk? Ik heb genoten van de vakantie. Het was heerlijk om non-stop met het hele gezin te zijn. Zelf heb ik niet zo’n hang naar luxe en comfort: als ik op zakenreis ga overnacht ik vaak in een 2-persoons tentje en hangt m’n nette pak in de auto. Slechts bij de eerste declaratie van campingkosten word er gek gekeken, de tweede keer niet meer.

Een vakantiehuisje was nu puur uit pragmatisme gekozen: een huilende baby zou een hele camping wakker houden en urenlang autorijden is ook geen optie met een kleine baby. Ze mogen maar 2 uur achtereen in een maxi-cosi zitten en dan duurt een rit naar “mooi weer”, of vooral “hoge bergen” erg lang.

Dankzij het weer was een vakantiehuisje ook wel erg praktisch. In de caravan zou alles in een paar weken wel klam en nat worden met de regen die we gehad hebben – en dan zit je toch ook een stuk minder lekker binnen. Maar toch: volgende keren gaan we gewoon met de caravan op pad. Het prijsverschil is dermate groot dat het feitelijk belachelijk is.

De opbrengst van de moestuin

Sinds dit jaar hebben we een moestuin. Volledig biologisch, circulair etcetera: er wordt hier geen kunstmest gebruikt, geen gif, helemaal niets.

We hebben wel wat beginnersfouten gemaakt. Door ongeduld dingen te vroeg uitgeplant, andere dingen te laat. Hierdoor zijn de eerste 2 courgette planten doodgevroren, en de paprika’s te laat naar buiten. Ook qua zomer lieten de omstandigheden een goede groei van de paprika’s niet toe. Een relatief koele, natte zomer.

Dit laatste speelde ook de tomaten behoorlijk parten. Als ik een kilo tomaten heb geoogst is het veel geweest. Maar laten we eerlijk zijn: onze moestuin dient vooral opvoedkundige doelen, een stukje ontspanning en draait niet primair om het eten. Maar goed, dit is de oogst geweest dit jaar (bij benadering):

Aardbeien: 200 gram
Sperziebonen: 3 kilo
Frambozen: 100 gram
Tomaten: 1kg
Courgette (2e lichting): 5 stuks (maar hangen nog aan)
Andijvie: 2 stuks (lekker!)
Kiwi’s: 0 (eerste jaar)
Vijgen: 12 stuks (maar zullen niet rijpen)
Appels: alle bloesems zijn kapotgevroren
Peer: alle bloesems zijn kapotgevroren
Zonnebloemen: 15 grote (voor het vogelvoer)
Blauwe bessen: 0 (eerste jaars)
Rode bessen: 0 (eerste jaars stek)
Druiven: 0 (eerste jaar)
Braam: 20 stuks (is door de schutting van de buren gegroeid en heb ik nu afgelegd)
Prei: 30 stuks (staan nog in de grond)
Spitskool: rupsenvoer
Bloemkool: rupsenvoer
Boerenkool: rupsenvoer
Paprika: 0
Komkommer: 0 (te laat geplant)
Rozemarijn: explosief gegroeid
Tijm: idem dito
Bieslook: idem dito
Peterselie: idem dito

Het is jammer van de kool dat wij ze niet op kunnen gaan eten, maar de rupsen hebben er heerlijk van gegeten. En zonder kool geen koolwitjes (grote en kleine). En ook de vogels vinden de rupsen heerlijk, dus het is een zinvolle toevoeging geweest. De meeste planten zijn nog wel aan het produceren, alleen de sperziebonen zijn nu echt “op”. In de vakantie hebben we een paar weken niet geplukt, wellicht is dat het geweest. Nu is het hopen op een paar goede nazomerdagen om nog wat tomaten en courgettes af te rijpen.

Al met al zijn we aardig tevreden met dit educatieve project. De kinderen gaan regelmatig kijken in de moestuin en ze vinden alles lekker (behalve tomaten). Het geeft een goed gevoel om in ieder geval iets zelf te kunnen planten en eten – en zo dus ook de kinderen te leren dat eten uit de grond komt en niet uit een winkel. Nu leven wij op het platteland, dus ik denk dat die boodschap sowieso wel helder zou worden…

Hoe is het jouw moestuin vergaan?

Waarom ik niet jaarlijks overstap van energieleverancier

Op quasi ieder blog over financiën kom je wel een tip tegen om “ieder jaar over te stappen van energieleverancier”. Want dat scheelt toch ó zó véél géld! Tsjonge. Ieder jaar opnieuw die “welkomstbonus” in je zak steken. Maar schiet je er iets mee op? Dat zullen we eens bekijken.

Zoals al wel duidelijk is voor de vaste lezers, hou ik alles vrij nauwgezet bij. Dit is zeker van toepassing op ons energieverbruik. Door de aanwezigheid van 2 elektrische auto’s en veel elektrisch te verwarmen is ons elektriciteitsverbruik hoog, en ons gasverbruik (voor ons type woning) erg laag. Recentelijk hebben we de rekening weer gekregen.

Onderstaand een uitsnede van de rekening. Wat valt op? Juist: het kale tarief is slechts 153,11 EUR. Op een rekening van 802,24 EUR. Slechts 19% van de kosten op rekening is het gevolg van “verbruik”. 27% als ik corrigeer voor de vaste leveringskosten. Het enige wat (in dit geval) Greenchoice aan omzet aan ons heeft, is die 153,11 EUR. Van de 802,24 EUR gaat 192,40 EUR naar de netbeheerder en 456,73 EUR (57%) naar de overheid.

Hetzelfde grapje halen we uit met de elektriciteitsrekening:

Deze is iets complexer vanwege de teruglevering. Netto hebben we 3351kwh verbruikt. Wat Greenchoice aan netto-omzet heeft van ons is de levering, minus de teruglevering: 499,46 EUR levering minus 350,07 EUR aan teruglevering. Totaal: 149,39 EUR. Er vloeit 117,68 EUR naar de staatskas via BTW, opslag duurzame energie en energiebelasting (alles verrekend met Vermindering Energiebelasting).

Maar goed: mijn energieleverancier heeft in dit geval ongeveer 300 EUR omzet van ons gehad. Op welke wijze denkt u dat de “welkomstbonussen” gefinancierd worden? Gezien gratis geld niet bestaat komt het uit de lengte of de breedte. Aan mij gaan ze het niet terugverdienen.

Los van de “overstapbonus” is overstappen zinloos

De tarieven aan belasting staan vast: daar kan geen enkele leverancier iets aan doen. Daar valt dus niet op te bezuinigen. Als een energieverkoper je opbelt hebben ze het wel eens over “10% korting”. 10% van die 300 EUR, dus. Niet op de belastingen: daar kunnen ze niets aan doen. Voor 10% stap ik niet over, al is het maar omdat ik de overstappers niet vertrouw.

Maar de belangrijkste reden om niet jaarlijks over te stappen

Maar bovenstaande is niet de belangrijkste reden om niet over te stappen. Nope. Veruit de belangrijkste reden is dat je met een variabel contract (jaarlijks overstappen is immers variabel) grote risico’s aan gaat. De gasprijs is namelijk sterk aan verandering onderhevig en dit resulteerde recentelijk in consumentprijzen die boven de 1 EUR per m3 liggen.

Ik heb een vast contract, dwz. voor 3 jaar. Momenteel betaal ik 0,21 EUR per kwh elektriciteit, en 0,78 EUR per m3 gas. De goedkoopste aanbieding van dit moment? 0,2659 EUR per kwh en 1,0032 per m3 gas.

De “welkomstbonus” bij dit prachtige pakket is 200 EUR. Wat zou deze overstap mij kosten?
We hebben al gezien dat ons verbruik netto 3351kwh is. 3351 * 0,0569 EUR = 190,67 EUR.
Aan gas verstoken we 747m3, vermenigvuldigt met het prijsverschil = 166,73 EUR per jaar.

In totaal is een nieuwe aanbieder dus 357 EUR per jaar duurder dan mijn huidige leverancier. Als ik een variabel contract gehad zou hebben, dan was deze véél hogere prijs mijn beste alternatief…

En daarom kies ik er voor om níet jaarlijks over te stappen zolang de markten extreem volatiel zijn. We hebben een drie-jarig contract lopen tot 1 oktober 2022. Is de prijs op dat moment erg hoog? Dan nemen we een variabel contract totdat de prijzen lager zijn – zijn de prijzen laag, dan leggen we het contract voor meerdere jaren vast. Met dit vastleggen heb ik al bijna 2 jaar aan “welkomstbonussen” gefinancierd, in slechts 1 jaar.