Sinds dit jaar zijn we begonnen met beleggen. Dat wil zeggen, met een plan en op onze gezamenlijke beleggingsrekening. Die is nu mondjesmaat gevuld, en eindelijk kan ik iets van een overzichtje maken van de gemaakte kosten. Al eerder schreef ik dat ik geen fan ben van index-beleggen & index-beleggen (ik moest even 2 links kwijt).
Maar goed. Ik heb zelf ook een index. Dit was enerzijds om mijn vrouw over de streep te trekken, anderzijds moet je ergens beginnen. Beetje jammer dat die eerste belegging gedaan werd op 2 januari…
Enfin, ons portfolio op dit account ziet er nu zo uit, in %:
Niet echt divers, zou je zeggen, maar daar hebben we het in een opkomend blogpostje over “portfolio-management” nog wel eens over. Ik kan u verzekeren dat het vrij divers is als je de rest er bij neemt. Maar dat dus terzijde. Het geheel loopt via DeGiro in een Custody-account. Daar is op diverse plekken veel over geschreven. Dit is een duurdere vorm, om te compenseren voor risico. Dat wil zeggen: een niet-custody account kan gebruikt worden voor “securities lending”, waarbij jij risico’s loopt door het gedrag van een ander. Ik betaal iets meer transactiekosten en vooral: draag 10% van het dividend af als “corporate action kosten”, maar dit neem ik voor lief. Mijn bezittingen worden door een Custodian-bank bewaard.
De kosten!
Het VMVL-fonds is eigenlijk een heel simpel fonds. 0.22% kosten per jaar, en geen brokerage-fees bij DeGiro.
Voor de overige aandelen betaal ik transactiekosten, en de genoemde corporate action kosten voor dividendbetalingen. De transactiekosten zijn éénmalig en worden dus ieder jaar lager als je een buy-en-hold strategie nastreeft. De Corporate-action kosten zijn altijd een deel van het dividend.
Enfin, alle plussen en minnen bij elkaar. Op dit moment bedragen die kosten in totaal 0,56% van de waarde van het aandelen-portfolio.
| Product | Waarde (%) | Managementfee |
| Aandelen | 81% | 0,56% |
| VMVL-ETF | 19% | 0,22% |
Je zou de conclusie kunnen trekken, hier en nu, dat het zelf managemen van mijn beleggingen aanzienlijk duurder is dan het houden van een ETF. Maar dat is te makkelijk. Bij gelijkblijvende waarde & gelijkblijvend dividend zou mijn “managementfee” teruglopen naar 0,1%. Bij een verdrievouding van het dividend en gelijkblijvende aandelenkoers loopt dit op naar 0,3%.
Maar dat laatste is iets wat buitengewoon onwaarschijnlijk is. Immers, als het dividend verdrievoudigt, zouden de koersen dan hetzelfde blijven? Dat lijkt me onwaarschijnlijk.
Zelf ben ik vrij tevreden over deze kosten. 1 van de belangrijkste dingen bij beleggen zijn immers de kosten die je maakt om je beleggingen te verkrijgen en te beheren.
Ik probeer niet kortzichtig te zijn of mezelf te overschatten. Aankoop en verkoop van onze aandelen doen we altijd in overleg (Lieftallige Echtgenote & ik), en slechts unanimiteit telt. Ik ben geen professioneel belegger, maar heb wel een MSc in de economische richtingen. En ben me bewust van het feit dat dit snel kan leiden tot zelfoverschatting. Tot nu toe heb ik voornamelijk geluk gehad: zowel Shell* als ING hebben we op de bodem kunnen kopen. ING had een bodem van 4,23 dit jaar en wij hebben gekocht op 4,56. Niet slecht. Shell had een bodem op 9,86. Wij kochten op een gemiddelde koers van 11,43 (door bij te kopen op een tientje). Niet slecht.
*Ethiek en Shell zijn overigens andere dingen. Zoals voor de vaste lezers bekend is: ik ben een linkse boomknuffelaar. Ik rij elektrisch, verbruik zo min mogelijk energie. Maar ik ben aandeelhouder van Shell. En ja, ik voel behoefte me daarvoor te verantwoorden. Ten eerste ben ik van mening dat je een systeem slechts kunt veranderen door er een deel van uit te maken. Roepen van de zijlijn is te makkelijk. Ten tweede, dankzij de dividendbetalingen kan ik aandelen in andere bedrijven kopen. En ten derde, hoewel veel te langzaam, is Shell 1 van de weinige energiegiganten die werkelijk richting de duurzame(re) kant lijkt door te slaan. Zonder de medewerking van dit soort giganten is de wereld kansloos.