Al een poosje ben ik bezig met de budgetten voor 2023. Niet dat dit zoveel werk is, maar er verandert gewoon best wel veel. Met name de energiekosten zijn een aanslag op de portemonnee (of vooral op de cashflow). Maar ook andere posten werden maar langzaam duidelijk. Pas enkele weken geleden kregen we meer inzicht in de kinderopvangkosten voor volgend jaar, om maar iets te noemen.
En een aantal dingen is nog onduidelijk, maar wel gebudgetteerd. Zo hebben we nog geen idee waar we naar toe gaan op vakantie en ook niet precies wanneer. En enkele beslissingen staan nog wel degelijk open, ondanks het “ronde budget“. Namelijk het feit dat er 1 leasecontract van een auto afloopt in oktober. Dat is een feit. Maar nog niet wat we dan gaan doen met een tweede auto. Wonende op het platteland is een tweede auto haast een “verplichting”: openbaar vervoer bestaat hier simpelweg niet.
Maar wat voor auto dit moet zijn staat ter discussie. Daar kom ik later nog wel op terug. Een andere openstaande beslissing is het vervangen van de kozijnen. Daar kom ik morgen op terug.
Nu wil ik het hebben over mijn blunder in het budget!
Al eerder heb ik een omzetverwachting gemaakt voor mijn eigen bedrijf. Of in management termen een “sales forecast”. Da’s hetzelfde. Maar wat ik heb nagelaten om te doen is deze verwachting om te zetten naar een resultaat. Nuja, ik heb uiteraard uitgerekend wat het netto oplevert per maand en wat ik eventueel van de bedrijfsreserves moet opnemen of terug aanvullen. Dit om te zorgen voor stabiele inkomsten in de privé-sfeer.
Maar de gevolgen heb ik niet ingevoerd bij de Toeslagen. Mijn inkomen heeft namelijk een flinke duikeling gemaakt: van ongeveer 100.000 EUR per jaar bruto, naar 72.000 dit jaar (gedeeltelijk fulltime in dienst), naar 50.000 volgend jaar (volledig als ondernemer). Die gegevens, samen met de hogere opvangkosten (hoger uurtarief kinderdagverblijf) heb ik ingevuld op de Toeslagen-website.
En ik stond perplex. Waar we eerst 441 EUR terugkregen per maand, is dit enorm gestegen. Naar bijna 900 EUR. Dat is nogal een verschil…
Dit wordt verklaard door 2 dingen, beiden uiteraard een gevolg van een lager inkomen. Ten eerste de manier waarop de kinderopvangtoeslag wordt bepaald. Het inkomen telt voor de tegemoetkoming bij het eerste kind zeer sterk mee (voor de 2e en 3e maakt het weinig uit). Bij ons “oude” verzamelinkomen was het vergoedde percentage nog 33.3%. Door het lagere inkomen is dit nu 57.8%.
Maar het wordt nog bonter: we hebben opeens recht op “kindgebonden budget”. De regels voor het kindgebonden budget zijn onnavolgbaar en een combinatie van het aantal kinderen dat je hebt, het inkomen en het vermogen (let op: PDF van Belastingdienst). Bij het vermogen telt huis & auto niet mee. Gelukkig hebben we 130.000 EUR in ons huis gestopt de afgelopen jaren ;-).
Het bizarre gevolg is wel dat de volgende rekenregel van toepassing is:
- 3 kinderen
- Met toeslagpartner
- Maximaal bedrag daardoor: 3327 EUR
- Gezamenlijk toetsingsinkomen: 90.000 EUR
- Vermindering tov. maximaal bedrag is:
- 6,75% x (het toetsingsinkomen - €39.596) = 6,75% x (90.000-39596= 50404) = 3402
De formule stamt uit de genoemde PDF voor 2022, waarbij we net geen recht hebben op het kindgebonden budget. Maar als je de Toeslagen voor 2023 invult, vult het systeem ook automatisch de berekening voor 2023 (waar ik het formuleblad niet van kan vinden). En dan krijgen we opeens 130 EUR per maand aan kindgebonden budget.
Wat ik hier van vind? Het is een mooie meevaller. We zullen er geen dag of minuut minder om werken, maar het geeft natuurlijk wel meer lucht in het budget. Het is in ieder geval een stommiteit om het niet mee te rekenen. Voor de goede orde: de verhoging van de kinderopvangkosten hadden we wél meegenomen in het budget!
Meestal zijn mensen die een onderneming hebben niet open over hun inkomsten. Dat vind ik jammer, want ik kan wel denken dat ik het goed voor elkaar heb als ondernemer, maar is dat ook echt zo? Dus dank voor het delen van jouw inkomsten, maar mij verbaasd het verloop. Ga je als ondernemer maar de helft verdienen dan in loondienst? Met hetzelfde aantal uren werk en ongeveer dezelfde werkzaamheden? Ik ben juist 3x meer gaan verdienen door de stap te nemen van loondienst naar ondernemer en als ik dezelfde werkzaamheden zou gaan doen met een vast contract zou ik ook weer rekening moeten houden met een terugval van dezelfde grote. En om dan maar helemaal open te zijn: ik ben van € 60.000 bruto naar € 180.000 omzet gegaan. Ben je uitgegaan van een hele voorzichtige berekening, omdat je nog niet weet hoeveel werk je krijgt? Of betaal je jezelf minder uit en laat je de rest op een zakelijke rekening staan? Of….?
Nee, met veel minder uren.
De inkomsten zijn gebaseerd op 1 dag werken per week als zzp-er voor een aantal bedrijven. De rest van mijn tijd werk ik in mijn eigen BV, waar we bezig zijn met de financiering van de volgende hoofdstukken. Dat is dus wel 4-5 dagen per week werken, maar daar staan nog geen inkomsten tegenover. De investering gaat voor de baten uit.
Als ik 40 declarabele uren per week zou maken ipv in loondienst te zijn, dan zou ik een omzet genereren van bijna 200.000 EUR. Maar de werkzaamheden als ZZP-er/consultant zijn zuiver bedoeld om de BV (waar het hart en de toekomst ligt) te kunnen bootstrappen.
Als ik teveel werk (als zzp-er), dan komt die bv juist in gevaar omdat het nu eenmaal veel tijd en energie kost om een onderneming van de grond te krijgen. We hebben daar nl. ook te maken met personeel(stekort) en grote investeringen.
A, kijk, achter ieder getal zit een verhaal… Dank voor je uitleg!
Doe mij zo’n catastrofe! 🙂
Mijn man haalt uit zijn BV alleen het minimale ‘vereiste’ inkomen. Maar omdat we het nooit helemaal zeker weten, ook ivm winstuitkeringen zo nu en dan, zet ik de KOT altijd op dat minimale percentage van 33,3%. Kan het hooguit meevallen aan het eind.
Al mijn inkomen komt uit mijn eenmanszaak (rechtspersoon technisch gezien).
De BV kent een vrijstelling van DGA-salaris omdat we in de startup-fase zitten waarbij er geen omzet is die gerealiseerd wordt door de BV.
Wat ik daadwerkelijk uitkeer aan mezelf (via de eenmanszaak) is iedere maand hetzelfde. Uiteraard zijn we op onze “qui vive” als de omzet stijgt door grotere opdrachten/ meer opdrachten. Alles wat “meer” is dan we nodig hebben gaat acuut naar de spaarrekening (van de eenmanszaak) zodat er geen enkele tegenvaller kán ontstaan door ons rijk te rekenen.
Het is wat met al die toeslagen. Ik heb zojuist een proefberekening gemaakt voor mijn schoonmoeder. Mijn man roept altijd dat ze daar niet voor in aanmerking komt. Een paar jaar terug moest ze ineens terugbetalen, dus nu vraagt ze het al jaren niet meer aan.
Het blijkt dat ze recht heeft op totaal 350 euro zorg en huurtoeslag. Vorig jaar zou dit 200 euro zijn geweest. Laten liggen dus….
We gaan het aanvragen en zetten het dan wel apart op een spaarrekening. Zodra het definitief is kan het naar de gewone spaarrekening.
Aj, wat zonde dat je dat niet een paar maanden eerder had gedaan. Je kunt immers tot september toeslag voor het vorige jaar aanvragen.
Maarja, daar koop je nu niets meer voor uiteraard.
Ik vind het echt bizar dat je met zo’n hoog inkomen recht hebt op kindgebonden budget. (Ik hun het je van harte hoor, maar heb je dit echt nodig?) k heb me nog nooit verdiept in kindgebonden budget omdat ik dacht dat is dit voor mensen die beneden modaal verdienen. Komt dat omdat je drie kinderen hebt? Wij hebben een veel lager inkomen (2/3) en krijgen het nooit (met 1 kind)… Wat een bizarre systemen hebben wij.
Ik vind het ook bizar. Nee, we hebben het niet nodig. Hetzelfde geldt voor de kinderopvangtoeslag en kinderbijslag.
Maar met 3 kinderen is het inderdaad maximaal ruim 3000 eur per jaar, maar daar komen we dus niet aan. De berekening en uitkeringen gaan echter volledig automatisch, we hebben het niet apart aangevraagd.
Soms zit het tegen en soms zit het mee zeggen we dan! Ik kan er verder van alles van vinden maar dat is in dit soort zaken absoluut niet relevant. Als je integer bent in je aanvragen en je hebt volgens de (wettelijke) regels ergens recht op dan komt het je toe. Zo werkt dat (qua systeem) in ons land. Meer moeite heb ik met mensen die van alles vinden (en vervolgens misgunnen) van wat andere volgens de regels toekomt. De eventuele zaken die ze toch ook zelf incasseren in deze (bijvoorbeeld 350,- hypotheekrenteaftrek p/mnd) ja dat is dan anders hé.
Ik denk dat ik er hetzelfde van vindt als jij. Maar schijnbaar is het gekoppeld, je vraagt het dus niet zelf aan. Als je er recht op hebt krijg je het automatisch. Je hoeft er niets voor te doen (ik heb alleen de inkomens en uurtarieven in de toeslagen aangepast en kreeg dit resultaat).
Totaal gek, absoluut.
Als dit een reactie is op mijn reactie: ik misgun geldsnor helemaal niets. Ik verbaas mij slechts over de complexiteit van onze systemen en de vreemde uitkomsten die dat heeft in individuele gevallen. Waaronder: hypotheekrenteaftrek, salderingsregeling in combinatie met vaste belastingkorting, geen belasting op je woning maar wel belasting op je vermogen als je in een huurhuis woont, en dus nu ook nog kindgebonden budget. Ik denk dat het juist wel goed is om het daarover te hebben. De publieke opinie verandert als steeds meer mensen afvragen waarom we bepaalde dingen doen en terwijl de uitkomsten daarmee niet in lijn zijn. Uiteindelijk hoop ik dat we het daarmee minder ingewikkeld kunnen maken.
Als het geen reactie was op mijn reactie,.. dan vind ik hetzelfde 🙂
sorry voor de kromme zinnen, btw.
Daar moeten we het zeker over hebben. Je vergeet nog een krom ding: het verzamelinkomen is na aftrekposten. Zoals hypotheekrenteaftrek. Feitelijk een dubbel voordeel.
Eigenlijk komt het voort allemaal uit het nivelleren: je ziet dus dat het nauwelijks invloed heeft op mijn besteedbaar inkomen om van een inkomen van een ton naar de helft te gaan. Dat is een perverse uitwerking van alle toeslagen. Dit is niet de reden dat ik minder zou werken (immers, ik werk 60u pw) , maar had wel zo kunnen zijn.
Mijn reactie staat apart van die van jou hoor!