Categorie: Financiën

Zo, van de week hebben we weer belastingaangifte gedaan. Het is immers de tijd van het jaar. Lang verhaal kort: we moeten een kleine 400 EUR bijbetalen. Niet zo spannend natuurlijk, maar het is wel bijbetalen.

Waar zit dit verschil in? Welnu: een flink hogere WOZ in 2021 dan waar in de voorlopige aanslag rekening mee gehouden was. En de belastingdienst had ook geen rekening gehouden met de tussentijdse aflossingen waardoor we veel minder hypotheekrente betaald hebben. Daar had ik ook rekening mee kunnen houden – heb ik met beiden niet gedaan.

400 EUR bijbetalen lijkt nog best veel. Maar het is maar net aan 3 tientjes per maand. Dat valt dan wel weer mee.

Voor dit jaar hebben we de voorlopige teruggaaf wel aangepast, zodat het hopelijk volgend jaar beter klopt. Mijn inkomsten zijn dit jaar natuurlijk wat onzekerder, omdat ik meer en meer voor mezelf werk. Maar dat zou alleen een positief effect hebben, omdat ik dan wel recht heb op de inkomensgerelateerde arbeidskorting. Met een jaarinkomen van bijna een ton had ik daar afgelopen jaar geen recht op (en het ook niet nodig, laten we eerlijk zijn…)

Fijn weekend!

Met gepaste trots durf ik te stellen dat de door mij voorspelde inflatie er is gekomen. Zou ik het hebben toegegeven als dit niet zo zou zijn? Je zult het nooit zeker weten, maar neem aan van mij van wel.

Het is een combinatie van factoren die meer dan een jaar geleden al duidelijk waren: teruglopende bezettingen in fabrieken door verzuim, met als gevolg oplopende levertijden en verlaagde productie. De partij met de grootste zak geld en belangen krijgt het product en “voila!”: je hebt hogere prijzen.

Dat is op het moment óveral het geval. Vorig jaar waren het met name bouwmaterialen en consumentenelektronica (ik heb maanden op een oven gewacht, die in oktober geleverd zou worden…). Dit als gevolg van het massaal verbeteren van woningen en geld dat over bleef.

Maar in de kantlijn ook een wereldwijde energiecrisis. Ook dit is een combinatie van factoren. Vaak krijgen de Russen de schuld. Echte schuld hebben zij echter niet. Ze maken er wel gebruik/misbruik van. De echte schuldige hier is de nalatigheid van de generaties vóór ons. Die voor vele honderden miljarden aan steenkool & gascentrales hebben gebouwd, een enorm probleem hebben gecreëerd en wat vervolgens opgelost moet worden.

De gevolgen? Geopolitieke ruzies over steenkoolimport (Indonesië en Australië hebben te maken gehad met exportbeperkingen danwel importbeperkingen in hun afzetgebieden), terwijl tegelijkertijd meer gascentrales open gingen om de vuile kolenstroom te beperken. In een notendop, dan. Hierdoor is de vraag naar gas extreem gestegen.

Ondertussen speelde zich in Brazilië een probleem af met droogte, waardoor er nauwelijks productie van waterkracht was. Het alternatief? Kolen & gas. In dezelfde tijd speelde in Europa een probleem met een gasleiding uit Rusland (Nordstream2), het afschakelen van Duitse kerncentrales en grootschalig (onverwachts!) onderhoud van kerncentrales in Frankrijk. Gooi daar een keer een brand in een verdeelstation bij en je hebt de poppen aan het dansen.

De prijzen voor gas vlogen de lucht in. Vervelend voor je energierekening. Ook als je elektriciteit gebruikt: de duurste bron bepaald de marktprijs…Maar ook als je een bedrijf hebt, kost dit bakken met geld. Goedkope paprika’s en zinlose (sorry voor gevoelige tenen) snijbloemen uit de kassen zijn verleden tijd.

Maar ook andere producten werden duurder: koffie is bijna 15% duurder geworden (het pak, de bonen nog meer) dankzij droogtes in Brazilië en wat economische effecten zoals het afkopen van contracten. Feitelijk werden alle grondstoffen duurder. Ook de soya, veel gebruikt in veevoer, werd duurder evenals tarwe.

Alles is gekoppeld aan elkaar, uiteraard. Een koffieboon wordt duurder, maar met oplopende olieprijzen wordt ook het transport duurder en het branden van de bonen. Vervang dit door een andere supplychain en je hebt hetzelfde effect… Een brood bij de bakker wordt duurder doordat de oven duurder is om aan te zetten (energie), de tarwe duurder is en het personeel duurder wordt: de gevreesde loonspiraal.

Enfin: het is allemaal geen raketwetenschap. Maar nu wel de perfecte storm. Zeker als je dik in de aandelen zit.

Zeker de zogenoemde Groeiaandelen…

Groeiaandelen zijn aandelen van doorgaans snel groeiende bedrijven (duh!). De toekomstige (verwachtte) winsten zijn vele malen groter dan de hedendaagse, waardoor de waardering vaak stukken hoger is dan van “waardeaandelen” die een stabieler omzetpatroon kennen. Stabieler is voorspelbaarder. Minder sexy, minder potentie. Maar ook minder risico.

De toekomstige winsten worden via allerlei calculatiemethodes teruggerekend naar hedendaags geld. 100 EUR over 10 jaar is minder waard dan dezelfde 100 EUR nu. Daarom wil je een hoger rendement, of een grotere groei. Als die waardeontwikkeling (inflatie) kleiner is (dus de inflatie groter), dan wordt de toekomstige kasstroom minder waard. Zoals mijn professor economie me ooit uitlegde: als de verwachting is dat een bedrijf over 10 jaar een miljard waard is, dan zal deze vandaag een miljard waard zijn. Zo niet, dan is die verwachting er niet. Extreem gesimplificeerd, maar zo werkt het wel.

Dat brengt me op bedrijven als Amazon. Amazon had een omzet van bijna 500 miljard USD en heeft heden ten dage een P/E (prijs/earnings) ratio van bijna 50. De waarde is dus bijna 50x groter dan de jaarlijkse verdiensten. Maw: áls Amazon dividend zou uitkeren van 2% (en niet zou verhogen), dan heb je over 50 jaar je huidige aandeel terugverdiend.

Denk even door…Als je denkt dat dit soort bedrijven een goede investering is, hoop je feitelijk dat ze een Skynet bouwen (voor wie de Terminator niet kent: schaam je ;-)). Werelddominantie. Zonder werelddominantie is dit bedrijf geen goed idee…

Anyhow: terug naar inflatie. Amazon en andere groeiaandelen hebben (normaliter) veel last van inflatie: hun toekomstige geldstromen worden simpelweg minder waard. Ze zijn extreem gevoelig voor rente-verhogingen (al hebben die dan weer tot doel om de inflatie te temperen…) en toekomstige gebeurtenissen. Onfeilbaar zijn ze ook niet (sorry, Meta-aandeelhouders).

Oké, dat was een rant. Terug naar Inflatie

Ondertussen houdt natuurlijk ook in Huize Geldsnor de inflatie huis. We merken hier nog weinig van, omdat we het met gedragsaanpassingen en toevalligheden kunnen opvangen. Brandstofkosten hebben we nauwelijks, ons huis kost niets en de energierekening is op jaarbasis vrijwel nul. Maar koffie is fors duurder geworden, het brood ook al bijna 15% en ook producten als cola hebben de 10% inmiddels overschreden. Huismerkcola wel te verstaan.

Maak ik me zorgen? Niet voor mijzelf direct. Maar doorgaans is een torenhoge inflatie niet erg gunstig voor wie dan ook. Het enige voordeel is dat leningen goedkoper worden: ook die ontwaarden immers (vandaar mede die rente-stijgingen). Voor de complottheorie-aanhangers: ja, dat is gunstig voor landen met grote staatsschulden. Als je niet verder kijkt dan je neus lang is, tenminste. Immers de bestáánde schulden worden goedkoper. Maar nieuwe schulden zeer zeker niet, dankzij de rente-verhogingen.

Wapenen tegen inflatie

Uiteraard kun je je wapenen tegen inflatie. Daarom is buitensporige inflatie niet gunstig: de enige manier is namelijk minder consumeren. Met hogere prijzen koop je minder producten voor hetzelfde geld. Uiteindelijk lopen hierdoor de bestedingen (in euro’s) terug en wordt er minder geproduceerd. De fabrieken komen weer leger te staan, er is minder energie nodig en uiteindelijk kalmeert alles weer. De economische groei (gemeten in geproduceerde units) neemt in tijden van sterke inflatie af, omdat er minder gekocht kán worden van hetzelfde geld. De economische groei in gemeten valuta kan wel doorgaan: de producten die geproduceerd worden, zijn immers meer waard.

Inflatie wordt echter zelden of nooit meer ongedaan gemaakt. Deflatie is namelijk een enorme rem op de economie – en zolang we het belang van de wereld meten in BBP (of GDP) en niet op basis van welzijn, zal dit niet veranderen.

Leuke noot trouwens: wist je dat inflatie een ultramodern verschijnsel is en zuiver gekoppeld is aan het bestaan van geld of andere vormen van “waardehoudende” middelen? In de oude tijden kon je simpelweg je koe geen jaar langer laten leven of de tarwe laten staan. Je verbouwde, je ruilde en je consumeerde. Mislukte de oogst, dan had je honger. Je kon de aankoop of verkoop niet uitstellen of opslaan (onbeperkt).

De vaste lezers weten het inmiddels: In huize Geldsnor houden wij elke maand een bijeenkomst over onze financiën: wat hebben we uitgegeven de afgelopen maand, wat is er aan inkomsten binnengekomen en wat hebben we derhalve overgehouden?

Januari, de start van een nieuw jaar. Het ligt alweer ruim een week achter ons. De maandrapportage hebben we (vrouwlief en ik) eerder deze week doorgenomen, en ik kan de conclusie trekken dat we relatief tevreden zijn.

Er is een aantal grote, eenmalige, kosten meegenomen: het overlijden van de hond kost geld en ook een zakenreis van mij waarbij de andere hond in het pension verbleef is niet goedkoop. Maar desondanks zijn we dus dik, dik tevreden.

Zo was januari voor ons een prima maand op de beurs. Een plus van 2.56%. Dit tegenover een verlies van 3.7% in de pensioenpot…Door dit verschil is ons nettovermogen in januari niet gestegen, maar goed: pensioen is voor de lange termijn.

Levensonderhoud	582,71
Kleding	249,63
Horeca	0
Brandstof	76,50
Klussen & tuinieren	33,85
Overige	615,99
Sub Totaal	1558,68

In januari heb ik de koopzegels van december ingeleverd. Maar ook het minder gebruik hoeven te maken van luiers begint mee te tellen. In februari gaan we het daardoor wederom goed doen. De post “kleding” was iets duurder, maar ik had écht nieuwe schoenen nodig (99 EUR EUR) en een paar spijkerbroeken. Alles in de opruiming uiteraard. En ja, de schoenen kúnnen goedkoper, maar ik loop nogal veel. 10.000 stappen per dag is voor mij een rustdag.

De vaste lasten hebben een paar afwijkinkjes. De gemeentelijke belastingen worden namelijk in 10 termijnen betaald (maart-december) en dus nooit in januari en februari. En ook de kinderopvangkosten zijn iets hoger, door de verhoogde tarieven. C’est la vie.

“Vaste Lasten”

Verzekeringen	158,20
Lokale belastingen	0
Ziggo	53,50
Energie	117
Zakgeld	300
Kinderopvang	2149,77
Auto	664,67
Rente hypotheek	674,44
Aflossing hypotheek	562,58
Studielening	162,20
Sub Totaal	4842,36 EUR
Totaal uitgaven	6401,04 EUR

Spaarquote & vermogensopbouw

Dit alles brengt ons tot een spaarquote van 23,1%. Dat is niet zo hoog als “voorheen”, maar in de tijdelijke situatie van parttime werk voor beiden beter dan niets.

Zoals gezegd leverde het pensioenpotje heel wat in. Maar daar staat dan weer tegenover dat de nieuwe inleg verder kan groeien.

Ook vond ik het wel eens leuk om deze uitgaven af te zetten tegen de voorgaande jaren. Immers, niet alle maanden zijn gelijk. Wat valt op? Nou, vooral dat januari 2015 en 2021 duur waren. Dit kwam omdat we in 2015 nog onze eigen auto’s hadden. Dat scheelde zowel brandstofkosten als onderhoudskosten (die toevallig in januari vielen dat jaar). Maar, bedenk óók dat onderstaande inclusief kinderopvang is. Een kostenpost die we in 2015 helemaal niet hadden.

Inmiddels hebben we 3 kinderen, die allemaal naar de opvang gaan. En als ik daarvoor corrigeer, dan kom je uit op een heel ander verhaal. Januari 2022 was bijna net zo goedkoop als januari 2016. Het drukken van de kosten heeft dus wel een effect gehad.

Een categorie waar ik eigenlijk best trots op ben is de categorie “levensonderhoud”. Je ziet een forse sprong tussen 2018 en 2019. In november 2018 is onze oudste dochter geboren (tweede kind), die dus fors mee deed in de luiers in januari 2019. En ook onze zoon was toen al ruim 3 jaar oud en at behoorlijk mee. Inmiddels zitten we weer op het niveau van 2015, met een kostenpost krap onder de 600 EUR. Dat gaan we doorzetten.

Deze site in januari

Januari 2021 had ik een totaal van 17073 pageviews. In 2022 was dit iets meer dan 19.000. Een stijging van ongeveer 10%. Maar nog beter: van die 17073 in januari 2021 was maar liefst 6800 afkomstig van één blogpost. Terwijl de 19.000 van dit jaar het gevolg zijn van alle blogposts, zonder duidelijke uitschieters.

Voor februari verwacht ik uit te komen op bijna 20.000. Wellicht ga ik dit jaar de 250.000 pageviews halen?

Tot ons “spaarquote” reken ik alles wat bijdraagt aan een betere financiële positie dan de maand ervoor: netto spaarmutaties, aflossingen op de hypotheek, beleggingen én de opbouw van mijn beschikbare premie-pensioen.

Gister hebben mijn Lieftallige Echtgenote en ik ons maandelijks financiële overleg gehad, en een aantal dingen besloten. We gaan strakker sturen. Bam!

We hebben weliswaar een uitstekend overzicht in onze financiën en geen enkel probleem om rond te komen of geld over te houden. Maar het kan en moet beter.

Vanaf nu gaan we werken met strakkere budgetten en dus minder uitgeven. De post “diversen” gaat strakker georganiseerd worden. Het is een verzamelpost met onder andere hondenkosten. Daar bezuinigen we niet op. Maar wel gaat het videoland abonnement de deur uit om maar iets te noemen.

Ook het boodschappenbudget kan strakker. We hebben steeds minder luiers nodig, maar ook minder babyvoedsel. Potjes, poeder. Dat soort kneut. En veel ouders zullen toch wel herkennen: wat je zelf voor de baby maakt eten ze niet, maar het potje babyvoeding wel. De krengen :-).

Ook het vakantiebudget gaat er aan geloven. Iets dichterbij en zonder tolwegen. Dat scheelt veel…en de leaseauto gaat mogelijk op de schop.

Laatste twee: vrouwlief gaat meer werken wellicht (al is dat zuiver toeval) en alles wat ik meer verdien dan mijn 3-daagsr werkweek oplevert wordt linea recta geïnvesteerd in mijn eigen bedrijf.

Ok, allerlaatste puntje: afgezien van wat schilderwerk worden er geen nieuwe projecten aangenomen in Huize Geldsnor. Voor nu is het klaar. Geen nieuwe kozijnen, toiletten, warmtepomp etc.

Eerder deze week kreeg ik “kritiek” op basis van mijn uitgavenpatroon en dat dit de reden zou zijn waarom ik met de vraagstukken zit waar ik mee zit. Dat laatste is klinkklare onzin – of heeft zelfs een negatieve correlatie. Het eerste is echter iets wat de moeite is om in te duiken. Niet om me te verdedigen of verantwoorden, maar om te kijken of het hout snijdt.

Om te beginnen met waarom het nonsens is dat mijn twijfels voortkomen uit mijn uitgavenpatroon. Het idee kan ontstaan doordat voor mezelf beginnen een risico is. Ik neem aan, maar het is niet meer dan een aanname, dat Abroudamane zelf geen kinderen heeft. En als je kinderen hebt en een gezin om mede voor te zorgen, dan is dat iets wat je goed moet beseffen: je draagt een verantwoordelijkheid.
Dat heeft weinig te maken met de financiële middelen die ik nu achter de hand heb: met meer middelen zou het risico kleiner zijn, maar nog altijd bestaan. De risico’s zitten niet alleen in het financiële stuk, maar ook in “doe ik het juiste”.

Voorts de “kritiek” dat wij niet op weg zijn naar financiële vrijheid in de klassieke zin. Beste mensen, ik verdien iets meer dan 100.000 EUR per jaar. Samen zouden wij in fulltime dienstverband ruim 165.000 EUR per jaar verdienen. Wij hebben dus al lang geleden de keuze gemaakt dat zij 3 dagen per week werkt – en sinds 2021 doe ik dat ook. Ons inkomen en dus ook ons spaarquote is gebaseerd op 3 dagen werken per week.
Dat betekent dat ik juist wel een beetje trots ben op het feit dat we óndanks dat toch geld overhouden. Bij fulltime inkomens zou ons spaarpercentage rond de 60% liggen.

Met 3 kleine kinderen en de financiële mogelijkheid om minder te werken, hebben we daar voor gekozen. Niet om “FIRE” te zijn als zij in de puberteit zijn, maar om ze ook op te zien groeien.

Laatste punt, voordat ik in de kosten duik: “Vervolgens beleg je het maandelijks in een vanguard all world stock etf en zal je je vermogen een stuk sneller zien stijgen.”

Nog. Niet. Misschien. Ik beleg niet in ETF’s.
Een aantal redenen:
1. Vanguard All World ETF betekent 50% exposure aan de VS.
2. En 70% exposure aan USD
3. Maar het belangrijkste: ik wil mijn stemrecht niet geven aan een derde partij…
4. En uiteraard wil ik volle controle houden. Ik bepaal welke aandelen er in mijn portefeuille zitten. Zie ook mijn commentaar op Terry Smith en Unilever.
5. Ik accepteer volledig dat ik daarmee waarschijnlijk de markt niet volg en verwacht geen “outperformance” van mijn portfolio tov. “de markt”.

De uitgaven

“Wonen (hypotheek, nuts, verbouwing/onderhoud). Dit komt voort uit de keuze om groot te wonen en waarschijnlijk de keuze voor een luxueuze afwerking vh interieur. Hier zit je toch ook al snel op 1500/2000 EUR per maand.“

Verbouwing & onderhoud moet je lost zien van de woonkosten. Onderhoud zit er nog niet in: het is verbouwing. Dit is een investering in de woning. Dit zie je niet terug in de woningwaarde, omdat WOZ nu eenmaal 2 jaar achter de markt aanhobbelt. De afgelopen 2,5 jaar hebben we bijna 120.000 EUR van ons eigen geld (geen cent geleend) in ons huis geïnvesteerd.
Dit betekent 10.000 EUR aan zonnepanelen en 2.000 EUR voor een laadpaal voor de auto. Verder nieuwe vloeren, plafonds, badkamer, keuken, alle elektra nieuw, het tuinhuis (7×4), etc. Alleen de buitenmuren zijn blijven staan.

Het is wel zo dat ons huis groot is. Dat betekent dat je een grotere oppervlakte hebt (de woonkamer & keuken is 80m2) en dat daardoor de kosten hoger zijn dan voor een kleiner huis. Ook is onze badkamer groter dan gemiddeld en hebben we een aantal keuzes gemaakt die duurder zijn maar de veiligheid en comfort ten goede komen. Dus het klopt zeker dat dit goedkoper had gekund.

Ons hypotheeklasten vind ik niet specifiek hoog. Het is 1137 EUR per maand – maar dat is inclusief de aflossing en exclusief HRA. De nutsposten bestaan uit gemeentelijke belastingen (143 EUR per maand, 10 maanden per jaar), water (20 EUR per maand), kabel-TV (53 EUR per maand) en elektra (117 EUR, waarvan we 100% terugkrijgen, dus de facto 0 EUR).

Deze 1137 EUR per maand hoort bij een hypotheek van 395.000 EUR en een woningwaarde van > 550.000 EUR. Voor datzelfde geld koop je in Utrecht (nog g)een tussenwoning. Dat is een keuze, want daar wil ik niet wonen. Het is ook een keuze om vrijstaand te wonen. Edoch, deze hypotheeklasten zijn lager dan in mijn vorige woning, waar onze stooklasten aanzienlijk hoger lagen.

“Vrije tijd (vakantie, diverse, zakgeld) wat uitkomt op 1500 EUR per maand.”

Vakantie & vrije tijd was 10.000 EUR in 2021, inclusief 6.000 EUR voor de aankoop van een caravan. Hier wordt de aanname gedaan dat ons zakgeld besteed wordt aan vrije tijd. Dat is een foutieve aanname. Van mijn zakgeld gaat vrijwel niets op en gaat het naar Lendahand & Corekees, en soms wat kleding. En soms naar zaken als een fietstrainer of fiets. Dat is vrije tijd, maar ook sporten :-).

Diverse is meer dan alleen “vrijetijd”. Hier zitten een aantal eenmalige lasten in, waar we zeker nader naar kijken. Denk hierbij aan wat nieuwe tuin-apparatuur, een wasmachine die kapot ging, en wat dingen voor de caravan, een kerstboom en de kosten voor de honden. Dat is er nu nog maar één.

“De lease auto. Mss kan je niet onder je contract uit, maar wat zouden de kosten zijn om dit toch te doen?”

Dit is inderdaad een doorn in het oog. Het antwoord op dit moment is 5.580,29 EUR. Dat is de afkoopsom van het contract. Het is een overweging om dat nu te beëindigen, want het wordt ook nog eens verrekend met het werkelijk aantal gereden kilometers. Dankzij de coronacrisis is het aantal kilometers fors minder en is die verrekening nog eens 1900 EUR waard. De totale kostenpost is dus 3600 EUR.

Dat betekent wel dat we een andere auto nodig hebben, die meer brandstof verbruikt en ook kosten met zich meebrengt. Een ander alternatief is het verlengen van het contract. Daarmee zijn de maandelijkse kosten naar verwachting een stuk lager, omdat de component “afschrijving” fors minder zou moeten worden. Daar krijg ik begin volgende week een offerte van. Uiteraard is dan nog de vraag of het dan ook goedkoper is, immers je zit er ook langer aan vast…

“De studielening. Ik snap dat de rente 0% is, maar de vraag is waar dit geld vervolgens ingestopt wordt. Is het consumptie of is het de spaarrekening of nog beter beleggingen? Indien consumptie is het wel zo dat die lening niets kost, maar nog steeds wordt er geleefd met geleend geld.”

Onze consumptieve bestedingen zijn, zoals hierboven aangetoond, niet zo gek. Investeren in je huis is geen consumptie, maar een investering. Bovendien is het sowieso een beetje een rare zin. De lening lossen we gewoon maandelijks af. Die kost 162.60 EUR, maar geen enkel onderdeel daarvan is rente. Daarom lossen we het niet af, omdat het gewoon goedkoper is om dit over een langere periode te doen. Er zit geen nadeel aan. Het geld om het af te lossen staat gewoon op de bank. Maar waarom zou je?

Voorts is de studielening natuurlijk niet gebruikt voor consumptieve doeleinden, maar voor 2 HBO-studies en 2 academische studies (zowel mijn vrouw als ik hebben eerst HBO, en daarna universiteit gedaan). Daar hebben we ook bij gewerkt, maar mijn studie was aan een particuliere universiteit en niet aan een gewone. Ook mijn HBO was in deeltijd. Studiefinanciering heb ik derhalve nooit gehad, en ik heb dus alle kosten zelf gedragen.

“Mocht je van al het bovenstaande min 1000 EUR pm afschrapen, geef je nog steeds bovenmodaal uit. Vervolgens beleg je het maandelijks in een vanguard all world stock etf en zal je je vermogen een stuk sneller zien stijgen. Kinderopvang is inderdaad enorm duur maar kan je waarschijnlijk/misschien niet onderuit.”

Alles kan, maar dat gaat ten koste van het inkomen. Geen opvang is niet kunnen werken.
De totale kosten kunnen we, en zullen we, nog wel schrappen. Maar zeer zeker niet om dit in ETF’s te stoppen, zoals reeds toegelicht. Maar ik ben ook niet ontevreden over de resultaten van 2021…

Enfin: het is goed om alles op een rijtje te hebben. Sommige dingen kunnen we zeker verbeteren (de kostenpost “diverse”). Andere factoren zijn niet zo slecht maar inderdaad wel het gevolg van keuzes.

Met 3 kinderen heb je bepaalde kostenposten en hebben wij de keuze gemaakt om niet in een kleine tussenwoning te wonen. Dit komt ook omdat deze in onze regio simpelweg niet bestaan (los van de luxueuze keuze die ik heb gemaakt dat ik geen buren wíl). Ons dorp heeft welgeteld geen enkele tussenwoning, met uitsluiting van een aantal sociale huurwoningen. Daar kunnen wij logischerwijs niet terecht. Hetzelfde geldt voor de omliggende dorpen. Tussenwoningen in de “koop” en particuliere sector zijn voorbehouden aan de steden, niet aan het Limburgse platteland.

Dus dank voor de feedback – dat wat we kunnen verbeteren, zullen we doen. Maar verhuizen gaan we niet.

Het jaar 2022 is al weer ruimschoots begonnen. Echt goede voornemens hadden we nog niet – maar zijn we nu wel aan het maken. Ik had in de laatste periode van 2021 al wat vooruitgeblikt op 2022. Maar, ik denk dat het beter kan.
Zeker nadat ik zojuist het berichtje van LuxeOfZuinig gelezen had, namelijk zijn nettowaarde update.

Ik vroeg me af: hoe kán het toch dat ik het afgelopen jaar weinig gespaard heb? Ik bedoel, we hebben weinig te klagen gehad: ons vermogen is gegroeid met meer dan 72.000 EUR in het jaar 2021. Maar het moet toch beter kunnen, gezien een groot deel hiervan betrekking had op de waardestijging van de woning.

Een vergelijking tussen 2020 en 2021

Onderstaande tabel komt uit één van mijn belangrijkste sheets. Ik akker door alle posten heen, om een overzicht te krijgen wat ze betekenen, en wat ze inhouden.

De auto betreft de veel te dure private-lease auto die we nog hadden als gevolg van een keuze uit een eerder leven. Hier valt weinig aan te doen, maar is ook een kostenpost die behoorlijk stabiel is. Alleen wijzigingen in wegenbelasting of btw (niet van toepassing, een wijziging dit jaar) zijn van invloed op de kosten. De rest is “fixed.
Om hier tóch iets aan te doen heb ik het verzoek geplaatst om het contract met 2 jaar te verlengen, mits dit goedkoper is. Zo niet, dan zullen we bij het einde van het contract zelf een auto kopen.

Brandstof: we hebben in 2021 zo mogelijk nog minder auto gereden dan in 2020. Vrouwlief heeft volop gebruik gemaakt van mijn zakelijke auto. Hiervoor hebben we de elektriciteitskosten niet gedeclareerd bij de werkgever. Privé-gebruik is toegestaan, maar iets met katten en spekopbinden en slapende honden en niet vragen naar de bekende weg. Het lease contract heeft verder onbeperkte kilometers.

Diverse. Een optelsom van werkelijk van alles. Cadeautjes, een dagje Naturalis, de Efteling, parkeerkosten, schoolfoto’s, geboortekaartjes, inktcardtridges, wat zakelijke lidmaatschappen van vrouwlief voor haar werk en dingen waarvan ik bij het inboeken geen aparte grootboekrekening voor heb omdat ze incidenteel zijn. In 2022 zullen we geen geboortekaartjes versturen…

Kinderen. Het geld wat we voor ze apart zetten. Dit is in 2022 iets duurder, want we hebben nu 3 kinderen. Dat is er één meer dan vorig jaar in januari.

Honden. Dierenarts, voer, en pension. Dit zal in 2022 waarschijnlijk wat minder zijn. Want er is er eentje minder.

Horeca: alles wat we uitgeven in hotels, restaurants, cafés en afhaal-eten. In 2021 hebben we hier flink op bezuinigd, en dat in het tweede coronajaar. Lang leve de frituurpan. Niet alleen dat: met 3 kinderen ga je ook gewoon minder makkelijk uit eten, zeker als de jongste een baby is.

Hypotheek: rente & aflossing. In 2021 hebben we wel wat extra afgelost, maar minder dan in 2020.

Kapper: Vrouwlief is 1x naar de kapper geweest. Verder niemand in dit huis. En dat zal zo blijven: na 2 jaar is ze aardig bedreven met de schaar en tondeuse.

Kinderopvang: Autsj! Dat doet pijn! Vanaf mei 2021 gaat ook de jongste naar de kinderopvang. In 2022 zal dit niet goedkoper worden…Oudste dochter gaat weliswaar in november voor het laatst, maar dat betekent nog steeds een flinke stijging.

Kleding: iets duurder in 2021 dan in 2020. Niet zo gek denk ik, met een baby er bij. Ook al hadden we van alles, soms heb je toch wat nodig. En ook de andere kinderen zijn hun maten aardig ontgroeid.

Levensonderhoud: van luiers tot voedsel en andersom. Een stijging van 8.4% in het jaar 2021. Maar, er is ook een extra mond te voeden (al valt dit nog behoorlijk mee), er worden meer luiers gekocht (baby!) en Zoonlief eet tegenwoordig haast net zoveel als ik…Dit wordt in 2022 fors minder: 2 van de 3 zijn vrijwel helemaal van de luiers af en we hebben natuurlijk sinds kort AH Premium.

Nuts: een klein plusje, dankzij het aanzienlijk minder zonnige 2021 tov. 2020. Dit scheelt 120 EUR. In dat licht gezien valt het nogal mee. Om eerlijk te zijn verwacht ik dat dit in 2022 fors minder gaat zijn. Weliswaar zullen de gemeentelijke belastingen iets stijgen (zowel tarief als WOZ-waarde), maar er is ook één hond minder waarover hondenbelasting verschuldigd was. Dit is 88 EUR per jaar, ofwel 6.1% van de volledige rekening.
Maar, ook de energierekening zal flink lager zijn, omdat de energiebelasting is verlaagd. Zowel per kwh als de eenmalig teruggaaf.

OV: niet de moeite.

Oppassen: Verkeerde kleurcodering gebruikt. Duurder had rood moeten zijn. Niet echt noemenswaardig.

Studielening: die van mij is dit jaar afgelost, echter het is nog onduidelijk wanneer ik mijn levenlanglerenkrediet moet beginnen terug te betalen. Er staat in de documentatie per januari in het jaar na het behalen van het diploma. Goed…Gezien ik in 2020 deze betreffende studie heb afgerond, had dit in 2021 moeten beginnen. En anders in 2022. Maar wellicht doen ze dat niet, voor zo lang mijn oude studielening niet is afgelost. En ik heb al eerder geblogd: No way dat ik een lening met 0.00% rente versneld aflos. Het is een goede “hedge” tegen Box 3 (het is immers een schuld) en er is geen nadelig effect.

Vakantie: Ik had al geblogd dat 2021 een duur vakantiejaar was. Dit omdat we een huisje gehuurd hadden, maar ook omdat we een caravan gekocht hebben. 2020 was ook al een ongelooflijk duur jaar: toen hadden we een camper gehuurd. Voor 2022 verwacht ik aanzienlijk lagere kosten en meer vakanties!

Zakgeld: het bedrag wat we aan onszelf storten en uitgeven naar eigen goeddunken zonder enige vorm van overleg en verantwoording, behalve het moreel besef. Koop ik een nieuwe fiets? Mijn probleem. Koopt vrouwlief een jurk van 300 EUR en schoenen: haar probleem.

Sporten: Eindelijk kon het weer. Zwemles & tennis.

Verbouwing. De zolder en de keuken, gezamenlijk een dikke 32.000 EUR. Ha! Daar zit de crux (dat wist ik voor deze blogpost ook wel). We hebben de verbouwing namelijk zelf bekostigd, zonder te lenen. Maar dit geld is dus wel onttrokken van de spaarrekening en de lopende rekening, maar niet toegevoegd bij de waarde van de woning. Die gebruiken we namelijk op basis van de WOZ en is dus voor 2023.

De uitkomst voor 2022

Zelfde tabelletje, maar dan voor 2022 tov. 2021.

Als we bovenstaande waarheid kunnen maken, dan houden we dit jaar bijna 34.000 EUR meer over dan in het jaar 2021. Aangezien we in 2021 14.000 EUR nodig hebben gehad van de spaarrekening om de verbouwingen te bekostigen, betekent dit dat we netto 20.000 EUR zullen gaan sparen (uitgaande van gelijke inkomsten.

Overigens zit in de bovenstaande uitgaves al een deel “lastenverlichting”, immers de post hypotheek is inclusief 6800 EUR aflossing op de hypotheek.

Vanochtend was ik even mijn rondje nieuws aan het doen. Niets spannends gebeurd – en dus maar even een financieel berichtje gelezen: “Hoe groot moet een financiële buffer zijn? ‘Veel mensen schrikken van de bedragen“.

Ik heb al eerder commentaar geleverd op het Nibud; destijds over de waanzin van hun vergelijkingsbedragen.
Laat ik vooropstellen: ik vind het prachtig dat er een instituut is die iets doet aan budget-voorlichting en mensen probeert uit de schulden te houden en financieel wijs te maken. Echt heel goed.

Maar voor de iets “financieel wijzere” consument waar ik mezelf onder schaar, is het Nibud nogal conservatief en uhm…incompetent. Ja, sorry. Misschien is incompetent niet juist: wat ze zeggen zal vast kloppen, met de aannames die ze doen. Maar in mijn ogen zijn de aannames niet helemaal valide. Kijk je even mee?

Aanname 1: de inkomsten

“Een voorbeeld: jij en je partner hebben beiden een netto-inkomen van 2.200 euro per maand. In totaal hebben jullie dus maandelijks 4.400 euro te besteden. Een deel van dit geld gaat op aan jullie vierjarige kind, maar je krijgt hier ook nog wat compensatie voor, namelijk 331 euro kinderbijslag en kindgebonden budget.” Bron: Nu.nl

Volgens de berekening van Loonwijzer hoort bij een netto-inkomen van 2200 EUR per maand een bruto inkomen van 3138 EUR per maand. Dat is, inclusief vakantiegeld van 8% en geen verdere bonussen en uitkeringen op jaarbasis 40.668,48 EUR per persoon. Op basis van deze getallen is er géén sprake van een recht op kindgebonden budget. En de kinderbijslag is ongeveer 75 EUR per maand, namelijk 230,69 EUR per kwartaal voor kinderen van 0-5 jaar. Vooruit: 76,90 EUR per maand.

Bij dit soort artikelen denk ik altijd: als de eerste inhoudelijke alinea al niet klopt…Wat zegt dit dan over de rest?

Aanname 2: de hypotheek & auto

“Daarnaast moeten jullie de maandelijkse hypotheek voor jullie koophuis betalen, met een WOZ-waarde van 400.000 euro. Ook delen jullie samen één compacte auto, die nu zo’n 8.000 euro waard is.”

Hierin zit simpelweg te weinig nuance. Er is geen rechtstreekse koppeling tussen je hypotheekhoogte en de WOZ-waarde. In een bufferberekenaar zou je dus ook nooit de WOZ-waarde in moeten voeren, maar de hypotheeklasten per maand. Gekoppeld aan je inkomen (want hypotheekrente-aftrek). De WOZ-waarde is uitsluitend relevant voor de gemeentelijke belastingen en het eigenwoningforfait.
De auto? Tsja, daar heb ik weinig over te zeggen. 8.000 EUR voor een compact auto lijkt me veel, maar zonder gegevens over wat “compact” is en wat de leeftijd is, zegt deze waarde helemaal niets.

Enfin: het eerste stuk van de moraal is dat de buffer die je zou denken te hebben (in het artikel 8.000 EUR) niet voldoende is: dit zou 17.400 EUR moeten zijn!

17.400 EUR buffer: waarvoor dan wel niet?

In het artikel wordt uitgegaan van het volgende, ik quote: “Zo adviseert het Nibud om 8.250 euro opzij te leggen voor je inboedel, zodat je bijvoorbeeld een nieuwe wasmachine kan kopen.”

Ik snap dat dit slechts een voorbeeld is. Maar voor 8250 EUR kun je een nieuwe wasmachine (A-label. 430 EUR 7kg), droger (700 EUR, warmtepomp), vaatwasser (750 EUR), 2 televisies (55″ per stuk, 950 EUR ps.) en een bank kopen. En dat allemaal 2x.
Een bedrag van 8250 EUR reserveren omdat je inboedel kapot kan gaan, is een waanzinnig en ongefundeerd bedrag. Wel is het verstandig om er geld voor op zij te zetten. Maar zoveel? Mwoah, wellicht moet je dan voorzichtiger met je spullen omgaan.
En uiteraard kun je nu tegenwerpen dat je wateroverlast of iets dergelijks kunt hebben en dat de verzekering wellicht te traag is etc. Maar je voorbereiden op een “six sigma event” is niet iets wat je doet. Je zult ook zien dat je, als de nood aan de man is in een dergelijke situatie, je best prima zonder televisie en vaatwasser kunt. Ik heb zelfs wel eens gehoord van mensen die vrijwel alles op een droogrek hangen.

“Ook dien je 8.950 euro te bewaren voor onderhoud van je huis en tuin.”
Dit is dermate sterk situationeel, dat je hier weinig over kunt zeggen. Als dit gerelateerd is aan de genoemde WOZ-waarde van 400.000 EUR, dan vind ik het veel. Ruim 2%. Ik heb laatst al iets geschreven over de onderhoudskosten van een eigen woning en hoeveel (ik) je hiervoor dient te reserveren. Voor mijn woning kom ik uit op 250 EUR per maand, in de wetenschap dat ik vrijwel alles zelf kan.

Maar, een CV-ketel is niet direct gekoppeld aan de waarde van je woning. Een woning van 400.000 EUR in de Randstad is bijvoorbeeld ruim de helft kleiner in vergelijking met een woning van 400.000 EUR in mijn omgeving. Je dient te kijken naar oppervlakte en volume van de woning en het aantal personen dat er woont. Dát bepaald hoeveel je dient te reserveren voor, in dit geval, een CV-ketel.
8950 EUR is veel – al neem ik aan dat dit bedrag ook een reservering is voor continue verbetering en inclusief spaarposten voor bijvoorbeeld het vervangen van een dak, opnieuw voegen en dat soort ongein…

“Dan heb je ook nog 800 euro nodig voor de eventuele reparatie van je auto en 6.400 euro als deze opeens vervangen moet worden”

Kijk, hier vind ik 800 EUR dan weer weinig! Er zijn legio voorbeelden van reparaties en onderhoud die je meer dan 800 EUR kosten. 4 nieuwe banden, een APK, nieuwe distributieriem en waterpomp en je bent er al…Een nieuwe versnellingsbak is duurder.
6400 EUR voor vervanging is wellicht prima. Maar als de nood aan de man zou zijn, kun je prima met een auto van 2000 EUR uit de voeten voor een poosje. Deze post is voor mij echter een onbekende: wij hebben geen auto’s.

“Naast al deze bedragen is het ook slim om nog zo’n 1.000 euro apart te leggen voor onverwachte rekeningen, zoals een dure energierekening.”

Néé. Née! Dat staat er toch niet echt? Serieus? Het juiste advies zou moeten zijn: hou je verbruik nauwlettend in de gaten, zodat je niet verrast wordt door hoge energierekeningen. In Paleis Geldsnor hebben we (ik) hiervoor een gedetailleerd spreadsheet, inclusief de vaste kosten en eenmalige korting op de energiebelasting, die exact laat zien wat ik aan het eind van het (boek)jaar terug krijg of moet bijbetalen. Vorig jaar was ik helaas een maandje vergeten (dwz., de kosten stonden op 0ct per kwh). Maar een verrassing van 1000 EUR? “Onverwachte” rekeningen?

Dus het advies zou moeten zijn, in mijn bescheiden optiek: zorg dat er geen verrassingen zijn. Iets gedaan waarvoor je niet meteen een rekening krijgt (zoals bijvoorbeeld een ziekenhuis, dierenarts of tandarts): zet direct geld daarvoor opzij. De rekening komt soms pas 9 maanden later en dan voelt het als een verrassing. Wees niet verrast….

Het laatste puntje

“Dit is veel geld, maar bovenstaande berekening is inkomensafhankelijk.”

Nee, de grootte van een buffer is niet inkomensafhankelijk. Het is afhankelijk van je uitgaven. Als je volgens de door het Nibud voorgestelde regel leeft, klopt dit ook: 50% naar de vaste lasten, 30% om te leven en 20% om te sparen.

Om te bepalen hoeveel maanden je vooruit kunt zonder inkomsten, is het inkomen niet belangrijk: het gaat om de uitgaven. De rekensom is namelijk:

In deze “formule” zit géén component “inkomen”. Een hoger inkomen stelt je slechts in staat om sneller meer geld te verzamelen. Mits je de lasten niet laat oplopen…

Onze hypotheek bestaat uit een deel aflossingsvrij en een deel annuïtair. Oorspronkelijk was dit 48,2% aflossingsvrij en dus 51,8% annuïtair. Die verhouding wordt langzamerhand natuurlijk anders: de annuïteit wordt iedere maand geïncasseerd en gaat af van de hoofdsom van het annuïtaire deel. Deze wordt dus lager, terwijl het gedeelte aflossingsvrij gelijk blijft.

Het geval is echter dat het aflossingsvrij deel een hogere rente kent dan het annuïtaire gedeelte. Extra stortingen op de hypotheek doen we dan ook op het aflossingsvrije deel. Dit zijn geen enorme bedragen geweest: 3088 EUR in 2019, 2836 EUR in 2020 en 1938 EUR in 2021.

Bij elkaar dus 7862 EUR. En dit levert geld op: want hierover hoeven we geen rente meer te betalen. Dit renteverschil betalen we wederom iedere maand als extra aflossing, zoals een sneeuwbal die een berg afrolt en steeds meer momentum krijgt: de bal wordt groter en zwaarder, en daardoor groter en zwaarder. Totdat deze in het dal is, en uit elkaar valt: einde hypotheek.

Een annuïtaire hypotheek is van zichzelf al een sneeuwbal: het maandbedrag blijft gelijk maar de aflossing wordt steeds kleiner. Dat ziet er ongeveer zo uit:

Op de horizontale as het aantal maanden. De sprongetjes zijn het gevolg van aanpassingen in de loan-to-value, ofwel de schuld-marktwaardeverhouding, waardoor de rente iets lager wordt. Die heb ik niet tot ver in de toekomst geplot, omdat ze onzeker zijn. Maar nog wel meegenomen in de komende 2 jaar. Enfin, dat maakt voor het plaatje weinig uit.

Echter, dankzij de extra aflossingen is de schuld-marktwaardeverhouding reeds flink aangepast: en dus de rente. En daarmee is de maandelijkse aflossing nog groter geworden. Iedere maand betalen we dit verschil ook als extra aflossing. Inmiddels al bijna 80 EUR per maand minder: 1000 EUR per jaar.

Dát heeft nogal een impact over de gehele looptijd:

Het verschil in 2048 bedraagt 42.000 EUR, mits we de maandelijks teruglopende rentelasten daadwerkelijk blijven aflossen op de hypotheek (wat we zeker van plan zijn!).

Een flink verschil. Ik weet óók wel dat dit een incompleet plaatje is. Ik hou namelijk geen rekening met oplopende kosten in OZB & EWF, Box3, of teruglopende belastingteruggaaf voor de hypotheekrente-aftrek. En ik laat óók de uithollende kracht van inflatie achterwege. Dat laatste is een theoretische discussie over de geldontwaarding, waardoor het geld wat ik later aflos minder waard is en ik het nu dus niet extra zou moeten aflossen.

Aan het eind van de dag geldt echter dat ik er nú mijn woonlasten mee kan verlagen, in plaats van dit mogelijk in de toekomst te doen. Het kost me niets aan welvaart: het oorspronkelijke hypotheekbedrag blijft gelijk en dat konden we ook betalen.

We kunnen dit ook anders plotten: in loan-to-value. Doe ik niet, is niet zo boeiend. Maar wat wel boeiend is: op het moment dat onze hypotheekrente gaat wijzigen, is de loan-to-value nog maar 50%. Kort gezegd: ons risico op een extreem stijgende hypotheekrente is daarmee flink beperkt! Deze bedraagt immers nog maar 50% van de loan-to-value (en 81% van de oorspronkelijke koopprijs). Het gaat dus langzaam maar gestaag.

Bovenstaande plaatjes houden géén rekening met stijgende inkomsten (of dalende) en eenmalige meevallers.

De vaste lezers weten het inmiddels: In huize Geldsnor houden wij elke maand een bijeenkomst over onze financiën: wat hebben we uitgegeven de afgelopen maand, wat is er aan inkomsten binnengekomen en wat hebben we derhalve overgehouden?

November. De maand waarin de rekening van de keuken kwam die eind oktober geplaatst is. Althans, het grootste deel want ze zijn nog niet klaar. Iets met leveringsproblemen. Het geld ging met bakken de deur uit, en kwam in minder grote mate binnen. Ik werk immers nog maar parttime en lever dus een aardig deel van mijn inkomsten in. Dat betaald zich later wel terug, is de hoop, wens en verwachting. Maar niet nu. November was verder duur doordat ik op zakenreis ben geweest en de honden als gevolg daarvan een week lang in een pension zijn geweest. En dat is duur, en wordt uiteraard niet vergoed door de baas. Het is ook de maand waarin we de rekening kregen van de bevalling aan het begin van dit jaar…

Op de beurs was het wederom behoorlijk sappelen in november: -0.56%. De maand begon erg goed, maar de klad kwam er aardig in door omicron op “Black Friday” en maandag. Wederom een underperformance ten opzichte van de pensioenrekeningen, die 1,01% steeg. Tevens hebben we keurig opnieuw extra afgelost op de hypotheek: zo houden we het bedrag (min of meer) hetzelfde maar lossen we wel extra af.

Levensonderhoud	683,34
Kleding	487,08
Horeca	267,05
Brandstof	138,29
Klussen & tuinieren	12511,20
Overige	1059,53
Sub Totaal	15146,49

Ik ben niet ontevreden over de kosten voor het “levensonderhoud” in november. Zeker niet als je bedenkt dat we 2 verjaardagen gehad hebben in deze maand. We zijn ook nog uit eten geweest, en het abonnement van de dierentuin is verlengd. Dat heb ik ook maar onder “horeca” geboekt.

Kleding…Tsjonge! Vrouwlief heeft aardig geshopt in november voor de kinderen. Af en toe is dat gewoon nodig.

In de vaste lasten zit niets bijzonders, afgezien van de ziekenhuisrekening die ik onder “verzekering” boek – ook al dekt deze dit niet. Saai is hier het devies.

“Vaste Lasten”

Verzekeringen	419,96
Lokale belastingen	143,09
Ziggo	53,50
Energie	117
Zakgeld	300
Kinderopvang	2084,54
Auto	664,67
Rente hypotheek	676,23
Aflossing hypotheek	561,08
Studielening	162,20
Sub Totaal	5173,27 EUR
Totaal uitgaven	20319,76EUR

Spaarquote & vermogensopbouw

Dit alles brengt ons tot een spaarquote van -123,9%. Tegen dergelijke uitgaven valt immers niet te verdienen, vandaar dat je er vooraf voor spaart.

Tot ons “spaarquote” reken ik alles wat bijdraagt aan een betere financiële positie dan de maand ervoor: netto spaarmutaties, aflossingen op de hypotheek, beleggingen én de opbouw van mijn beschikbare premie-pensioen.