Categorie: Kinderen

De Sociale VerzekeringsBank (SVB) kan weer gaan rekenen want de BuitenSchoolse Opvang (BSO) gaat weer open!
“Vanwege het coronavirus was de kinderopvang in Nederland van 16 december 2020 tot en met 7 februari 2021 gesloten. De buitenschoolse opvang (BSO) is tot en met 18 april 2021 gesloten. “ (SVB)

De kinderopvang was lange tijd gesloten vanwege de coronacrisis, maar ook de BSO was gesloten. Uitzondering zijn kinderen van vitale beroepen. In principe mochten mijn kinderen dus naar de opvang, maar wij hebben het zo georganiseerd dat dit niet nodig is. De overheid heeft gevraagd om contracten niet op te zeggen, want dan zouden deze organisaties massaal failliet gaan en die heb je niet 1-2-3 weer opgestart.

Enfin, we hebben onze opvangcontracten dus niet aangepast en de rekening doorbetaald. De overheid betaalt deze rekening. Gedeeltelijk krijg je toeslag, het andere deel is “eigen bijdrage”. In ons geval is die eigen bijdrage een dikke 700 EUR per maand. En die krijgen we dus terug! In de eerste lockdown was dit goed voor 1250 EUR voor ons gezin. In dit geval? Moeilijk te bepalen.

Van 16 december tot 7 februari was alles dicht, ook de kinderopvang. Dat is 7,5 week. Een korte rekensom leert mij dat onze jaarlijkse eigen bijdrage ongeveer 8400 EUR is. 7,5 week is daarmee 1211 EUR. De BSO is nog eens 2 maanden langer dicht gebleven, maar dat is vrijwel letterlijk tientjeswerk. Onze zoon gaat namelijk maar 1 dag per week en de kosten zijn 200 EUR per maand. Daarvan krijgen we, omdat dit als “tweede kind” telt een vrij groot deel terug via de kinderopvangtoeslag. Op basis van ons verzamelinkomen (bruto) ongeveer 80% (voor het eerste kind 33.3%). 80% wil zeggen dat de vergoeding voor de BSO nog 20% per maand is, ofwel 40 EUR per maand.

40 EUR per maand vanaf 7 februari t/m 18 april is nog eens 10 weken. Ik bespaar je de rekensom, maar het is ongeveer 90 EUR. Al met al kunnen we dus nog ~1211 EUR + 90 EUR tegemoet zien: 1300 EUR.
Uiteraard is dit een sigaar uit eigen doos, immers de rekeningen over die periode hebben we gewoon betaald en bedragen een veelvoud hiervan. Maar het is natuurlijk toch ook gewoon een financiële meevaller.
Wanneer ze dit gaan betalen? Ik verwacht ergens in juni, op zijn vroegst. Want eerder heeft de SVB aangegeven pas over te gaan tot het uitwerken wanneer de BSO weer open zou gaan.

Luiers zijn duur. Als vader van 3 kinderen die allemaal nog in de luiers zitten kan ik hier volop over meepraten. En uiteraard heb ik uitgerekend hoeveel ze kosten. Mijn zoon heeft alleen nog een luier ’s nachts, mijn dochter van 2 zit inmiddels in maat 5 en de jongste zit in maat 1.

Bij luiers zijn 2 dingen relevant: de prijs per stuk en of ze prettig zijn. Zo gebruiken we voor de oudste 2 in de nacht altijd luierbroekjes: die kunnen ze namelijk zelf aantrekken en sluiten net iets beter. Ook de pasvorm is van toepassing (en slaat dus op “zijn ze prettig”). Zo zitten sommige luiers gewoon niet zo goed bij jongetjes omdat, laten we zeggen, de standaarddeviatie van de exacte plaslocatie radicaal anders is dan meisjes.

Pampers lekken minder door (is onze ervaring) bij jongetjes dan andere merken. Overdag is dat niet zo’n probleem omdat de luier vaker verschoond wordt dan dat ze vol zitten. De opvangcapaciteit is namelijk zelden het probleem, maar als er in geplast is wil je ze toch een schone aan doen.

Bij de allerkleinsten geldt dat je de luiers wel heel vaak verwisseld: onze ervaring is 8-12 keer per dag. Soms iets minder vaak, soms 3x in 5 minuten.

Het gaat dus om de prijs per stuk

Vrijwel alle merken hanteren dezelfde prijs per verpakking; alleen zitten er meer of minder in. Er is dus maar 1 objectieve manier om luiers (en dus aanbiedingen) te vergelijken en dat is per stuk. Wij rekenen altijd alle luiers terug naar prijs per stuk, tot 4 cijfers achter de komma (maar dan wel gerekend in EUR). 10,86 cent bijvoorbeeld ofwel 0,1086 EUR. Bij groter verbruik telt dat ook mee.
Maar staar je niet uitsluitend blind op de stuksprijs! Luier 0 bijvoorbeeld is irrelevant qua kosten. Wát? Irrelevante kosten. Snorretje toch, wat zeg je nu? Jep. Irrelevant. Totaal onbelangrijk. Niet interessant. Who cares! Je gebruikt hooguit 1 pak van maat 0 voordat je door hebt dat je al vrij snel over kunt stappen naar maat 1. Hierop zijn uitzonderingen, want er zijn kinderen die heel lang klein zijn en in couveuses liggen en dergelijke. Maar maat 1 begint vanaf 2kg…Vanaf 3kg zitten ze “goed”. Of een maatje 0 nu dus 10 cent of 15 cent kost, maakt het verschil niet.

Maar maat 3,4 en 5 dragen ze maanden, zo niet jaren. Maat 5 bijvoorbeeld is van 9 tot 15kg. En daar doen ze ~ een jaar over, misschien zelfs meer. Dan zijn aanbiedingen opeens relevant. Want zowel het verbruik per dag is nog hoog, alsmede de tijdsduur die ze met dezelfde maat doen. Je loopt dus niet het risico dat ze er opeens uitgegroeid zijn en de luiers niet meer passen.

De prijzen variëren enorm. Maar je wilt weten wat een goede aanbieding is. Daarom heb ik een heel eenvoudig grafiekje gemaakt. Op de verticale as de kosten per stuk en op de horizontale as de maat. Ik heb dit relatief eenvoudig gehouden: je hebt ook nog 4+, 4 Maxi, 5+ etc.

Ook zijn dit alleen de “normale” luiers. Geen broekjes, bijvoorbeeld. En let op: het is voor de grootst mogelijke verpakking. Je koopt luiers (als je slim bent) nooit per pak, maar altijd als grootverbruiker. Het verschil in maat 4 bij Zwitsal luiers is 61% tussen een losse verpakking en een maandbox. In een maandbox zitten er 186.

Zoals je hier boven ziet zijn de luiers van Kruidvat veruit het goedkoopst. En die van Pampers veruit het duurst. De luiers worden vrijwel allemaal duurder als ze groter worden, wat logisch is omdat de factor “materiaal” toeneemt en de dominate factor is. Kruidvat is het goedkoopst, maar het verschil is relatief klein. Omdat luiers vaak in de aanbieding zijn kan het zeker voorkomen dat de luiers van Etos of Zwitsal goedkoper zijn. Zo kopen wij vaak Zwitsal in de aanbieding, via Bol.com. Ze zijn dan namelijk per stuk goedkoper, én we zijn aandeelhouder van zowel Unilever (Zwitsal) als Ahold-Delhaize (bol.com).

Luiers: kosten per maand

De kosten per maand zijn natuurlijk uiteenlopend. Met behulp van bovenstaande grafiek heb ik de doorgaans goedkoopste (Kruidvat) luiers vergeleken met de duurste (Pampers) en dit vermenigvuldigt met het aantal luiers per dag (indicatief) dat je gebruikt en het aantal dagen per maand (uitgaande van 30 dagen in een maand)

Waar het eerst om een centenkwestie lijkt te gaan, wordt het nu plotseling relevant. Je snapt dat wij hier vrij kien op zijn! Onze kosten per maand bedragen ongeveer 66 EUR. Zouden we uitsluitend Pampers gebruiken, dan komen we op 126 EUR per maand. 50 EUR verschil, of 600 EUR per jaar. Autsj!

Er wordt gezegd dat Einstein gezegd zou hebben dat “samengestelde rente het 8ste wereldwonder is”. Het lijkt buitengewoon onwaarschijnlijk dat hij dit gezegd zou hebben, want het is simpelweg een exponentiële mathematische functie die net zo wonderbaarlijk is als enig ander mathematisch fenomeen.

Maar dat neemt niet weg dat het bijzonder interessant is. In Huize Geldsnor hebben wij 3 kinderen, en we hebben natuurlijk financiële afspraken voor hen / met hen (maar dat weten ze nog niet, daar zijn ze te jong voor). Zo zijn wij voornemens om voor de kinderen hun studie te betalen. Middels een studiebeurs-principe: zij lenen het geld van ons en bij afstuderen krijgen ze dit als gift.

Ook voor bijbaantjes en dergelijke hebben wij afgesproken dat ze 1/3e deel vrij mogen besteden, 1/3 moeten sparen en 1/3 moeten beleggen. Dit maakt ze hopelijk vroeg wegwijs met geld. Voorschieten van dingen doen we niet: je spaart er voor en koopt het dan. Je gaat geen lening (voorschieten = lening!) aan, ook niet bij je ouders (behalve dus voor de studie).

Maar we beleggen en sparen ook, tot hun 18e. Ieder maand 10 EUR. Dit houdt in dat als ze 18 zijn er 2160 EUR gespaard is. De minimale rente laat ik even buiten beschouwing. Eventueel spaargeld van bijbaantjes en dergelijke komt daar uiteraard nog bij.
Maar we beleggen ook voor ze. Iedere maand 15 EUR. Dat lijkt niet veel. Dat is zelfs niet veel. Maar ik heb onlangs de grafiek eens doorgetrokken tot hun 65e. Dit is uiteraard een excel-sheet, waar ik waardes kan veranderen. De impact van het rendement is enorm, maar het sheet werkt met 10%. Vrij fors, maar wel het gemiddelde sinds 1926 (zonder rekening te houden met kosten en vermogensbelasting overigens).

En wat blijkt? Ze zijn goed op weg om miljonair te worden tegen de tijd dat ze 65 zijn. En dat met 18 jaar lang inleg van 15 EUR per maand:

Neem nu mijn oudste dochter: op haar 18e zal de maandelijkse inleg groeien met 79 EUR. Vanaf dat moment is zij natuurlijk de baas over dit geld. En ik hoop dat onze opvoeding ze er dan van weerhoudt om het meteen op te maken: de waarde is namelijk “slechts” 9625 EUR op dat moment. Tegen de tijd dat ze 25 is, is de waarde opgelopen tot bijna 20.000 EUR en het maandelijks rendement 159 EUR.

Flashforward naar haar 40e: op dat moment is de waarde reeds 86.000 EUR en het maandelijks rendement een toch aanzienlijke 711 EUR. Vanaf haar 45e overstijgt het maandelijks rendement reeds de (bruto) AOW uitkering (van 2021).

Op deze manier (mits ze er van afblijven) kan onze bescheiden bijdrage nu een behoorlijke bijdrage leveren aan een financieel onafhankelijke toekomst op jonge leeftijd. Dit geeft ze hopelijk meer vrijheid om hun dromen na te jagen, te genieten van het leven en keuzes te maken waar ze gelukkig van worden. Het idee dat ze later geld achter de hand hebben om te voorzien in basisbehoeftes, lijkt mij heel bevrijdend. Zal het rendement werkelijk 10% zijn? Geen idee. Sommige jaren meer, sommige jaren minder. Maar ze zullen ook zelf geld inleggen op het moment dat er bijbaantjes gaan komen. En ik ga ze leren rekenen…

In ieder geval vond ik het een leuke berekening zo op de vroege donderdagochtend.

Tropenjaren. Zo worden de jaren met jonge kinderen wel eens genoemd, als verwijzing naar de oude regeling in militaire dienst dat jaren in de tropen dubbel tellen tav. je pensioen. Sinds een aantal weken ben ik vader van 3 kinderen en ik kan me er alles bij voorstellen. Onze kinderen zijn 5, 2 en 5 weken. Intensief, dat is het. Heel intensief. Maar niet zwaar: alles gaat goed, we hebben weinig zorgen en zijn relatief veel thuis. Mijn vrouw dankzij zwangerschapsverlof en ik dankzij corona.

Maar het is nogal een planning, die niet altijd voorspelbaar is. Meestal wordt onze jongste dochter wakker tussen 6 en 7 en krijgt dan borstvoeding. 1 man down (of eigenlijk woman, uiteraard). Lieftallige Echtgenote zorgt voor haar. Ik haal de kinderen uit bed en help ze aankleden. Meestal is het dan rond half acht. Zoon moet naar school, dochter 2 dagen naar de kinderopvang en 1 dag naar opa en oma. De andere dagen is ze thuis. Om 8:22 de deur uit om op tijd bij school te zijn, teruglopen en dochter naar kinderopvang. Dan werken en later koken. Jongste dochter meldt zich op onregelmatige tijdstippen.

Vanaf deze zaterdag komt daar zwemles (gelukkig!) weer bij, maar we zijn ook nog bezig met een verbouwing die ik zelf uitvoer. En gezien de zwemles in de ochtend is en oudste dochter nog slaapt na de lunch, komt er van klussen niet veel.

Efficiency dus!

Noodgedwongen pakken we de dingen zo slim mogelijk aan, ook met het oog op de nabije toekomst waarbij mijn vrouw weer 3 dagen zal werken op 80km afstand van onze woning. Dit betekent concreet het volgende:

1. Zorgen dat alle spullen voor het ontbijt de avond tevoren klaar staan
2. Rugzakjes klaarzetten met daarin de nodige spullen
3. Checken of er nog brood uit de vriezer moet en de broodbakjes ed. schoon zijn
4. Als er in de ochtend of begin van de middag tijd is, vast koken wat er gekookt kan worden. Je weet nooit of je er in de middag aan toekomt.
5. Vooruit-koken: we koken vrijwel altijd voor 2 dagen. Dit wordt steeds moeilijker met het groter worden van het gezin, want ze eten nogal wat…
6. Boodschappen worden besteld: elke dinsdag komt het wagentje van AH onze wekelijkse boodschappen brengen.
7. Luiers worden besteld, maar meestal twee-maandelijks (als er aanbiedingen zijn, vooral!)
8. Op vrijdagochtend brood halen bij de bakker in het dorp, wat elke week voor ons klaar ligt.
9. Zaterdagochtend naar de boerenwinkel, vóór de zwemles.
10. Honden aan het eind van de middag uitlaten als er tijd is. Anders moeten ze wachten tot de kinderen in bed liggen. Idem in de ochtend: ik laat ze uit terwijl de kinderen zich aankleden.
11. Dochter is rustig en kinderen liggen in bed? Check! Snor kan gaan sporten in de schuur. App maar als je me nodig hebt!

Bovenstaande is een flink contrast met “vroeger”. Toen kwamen we thuis van het werk en bedachten we wat we zouden gaan eten. Soms nog langs de supermarkt om de nodige spullen te halen. Samen koken, maar ook samen de honden uitlaten. Regelmatig aten we pas rond 19 uur of zelfs 19:30. Maakte niets uit: er waren geen kinderen, geen bedtijden. Geen verplichtingen. Sporten kon altijd, geen noodzaak tot planning. Nog een klusje in huis? Geen probleem om tot 23 uur door te klussen (of later). Niemand wordt er wakker van (wonen immers vrijstaand).

Met de jaren zal er iets meer flexibiliteit in ons gezinsschema komen omdat de kinderen meer zelf kunnen. Maar ook meer afspraken: sporten van de kinderen, meer zwemles, afspreken met vriendjes, etc. Het hebben van kinderen is intensief, maar ook intens. Intens gelukkig, intens veel liefde en een intens gevoel van verantwoordelijkheid. De wereld draait met name om hun. De positie van mijn Lieftallige Echtgenote is teruggevallen naar nummer 4. Ondanks dat mijn liefde voor haar alleen maar gegroeid is.

Misschien herken je het. Een baby van een paar weken oud. Krampjes, buikpijn. Het moet allemaal nog goed gaan werken daar binnen.

Dan. Een schreeuw van pijn, strekkende beentjes, van kramp vertrokken gezichtje. Een scheet, het geluid wat lijkt op een leeglopend bad. Je hoopt. Je kunt alleen maar hopen. Je ruikt. Een weeïge lucht van babypoep dringt zich op aan je neusvleugels. Je hoopt nog een keer. Je houdt de illusie even in stand. De illusie dat het vocht wat je voelt water is.

Je staat op. Loopt naar de trap, naar boven. Misschien valt het mee. Je legt het kindje op de commode. Kak! Dat schattige boxpakje heeft van die knoopjes die door-en-door gaan. Je bent te laat. De hoop dat het van het gaatje tot het naadje vol is vervliegt. Je hoopt maar dat de hulptroepen beneden je roep door de babyfoon horen: dit wordt een badje!

Alsjeblieft. Drukknoopjes. Want in sommige situaties telt iedere seconde!

Zo, het zit erop: ons gezin is met de geboorte van Kleine Meid compleet. Huize Geldsnor bestaat nu uit Geldsnor, Lieftallige Echtgenote, Zoon, Grote Meid en Kleine Meid. Verder hebben we hond 1 en 2.

Nu is het goed. Tijd om dit meisje een goede staat te geven!

In diverse media en verkiezingsprogramma’s gaat het over het al dan niet gratis maken van kinderopvang. Dit heeft natuurlijk voordelen en nadelen.
Zo schetst Groenlinks het beeld dat kinderopvang goed is voor de ontwikkeling van kinderen. Als vader van meerdere kinderen kan ik dit uit ervaring zeker onderstrepen. Het is ontzettend goed voor de sociale ontwikkeling van kinderen. Ze leren omgaan met leeftijdsgenootjes, maar ook met volwassenen en het volbrengen van taakjes. Bovendien zijn ze in de kinderopvang behoorlijk creatief in het bedenken van allerlei spelletjes.

Het gratis maken van de kinderopvang heeft verder het voordeel dat je het hele geneuzel rondom toeslagen kunt voorkomen. Wel gaat het voorbij aan een aantal praktische zaken: er is nu al een tekort aan kinderopvang en het leidt tot de vraag: wie gaat dit betalen? Maar ook: wie gaat hier het meest van profiteren?

Met betrekking tot het betalen: de vraag rijst al snel “waarom moet ik, als ik geen kinderen heb, betalen voor gratis kinderopvang?”
Op zichzelf een valide vraag, maar in mijn niet-bescheiden optiek niet zo simpel te beantwoorden. Of misschien ook wel. De Snor is een jongeman van 36, sport 6 dagen per week matig tot intensief, eet gezond, rook niet, drink zelden of nooit. Als iemand zonder kinderen niet hoeft mee te betalen aan bepaalde faciliteiten, waarom ik dan wel aan de zorgkosten van het type bankaardappel met allerlei (latente) gezondheidsklachten?

Bovendien: waar trek je de grens? Hoe zit het dan met scholen, universiteiten, vakonderwijs en dergelijke?

Wat zou het kosten?

Ik kan slechts bij benadering bepalen hoeveel het zou kosten om de kinderopvang gratis te maken. Volgens het CBS waren er in 2019 400.000 kinderen tussen de 0 en 4 jaar. In de plannen van Groenlinks is de gratis opvang alleen van toepassing vanaf 6 maanden (en tot 4 jaar). Gemakshalve ga ik er vanuit dat er 350.000 kinderen zijn tussen de 6 maanden en 4 jaar.

Als deze kinderen állemaal naar de opvang zouden moeten (of mogen, beter gezegd) en iedereen dit 5 dagen per week zou doen heb je 70.000 begeleiders nodig. 1 pedagogisch medewerker mag gemiddeld 5 kinderen in de gaten houden. Dit is een gemiddelde, want het hangt af van de leeftijd: 1 leidster per 3 nuljarigen, maar bijvoorbeeld 8 kinderen van tussen de 3 en de 4. Vergeef me dus deze simplificatie.

Een pedagogisch medewerker verdient tussen de 1800 en 2600 EUR per maand. Dit rond ik af op 30.000 EUR per jaar inclusief vakantiegeld. Dit betekent dat de salariskosten 2.1 miljard EUR per jaar zijn. Een deel hiervan vloeit terug in de staatskas door loonbelasting. Dit is in totaal ongeveer 250 miljoen EUR per jaar (namelijk bijna 300 EUR per maand per medewerker).

Dan hebben we nog bedrijfspanden en inrichting nodig. Onze kinderopvang (op een boerderij) heeft 2 groepen van maximaal 15 kinderen (en dus meerdere begeleidsters per groep). Voor 350.000 kinderen heb je 11.600 locaties nodig. Bijna 30 per gemeente, gemiddeld. Het huren van een locatie zet ik op gemiddeld 2500 EUR per maand. Met wat goede wil van gemeentes en dergelijke moet dat lukken. Voor inventaris en energiekosten verdubbel ik het geheel.

Uiteraard zijn er nog cursussen nodig, zoals BHV, bijscholing en dergelijke. Ik reken hiervoor 1000 EUR per medewerker per jaar. Ook zijn luiers en fruit en dergelijke meestal inbegrepen bij de kosten voor de kinderopvang. 1 kind gebruikt een luier of 3-4 per dag (in de tijd dat deze op de opvang is). Kosten: 1.20 EUR per kind per dag. Ook eten ze iets: fruit, yoghurt, boterhammen. Laten we zeggen 2 EUR per dag per kind. Flesvoeding wordt aan het begin meegegeven. Deze kleine kostenpost is in totaal ruim 246 miljoen EUR per jaar!

Enfin, ik heb het allemaal in een tabelletje gezet. Het is vast niet compleet en zéker gesimplificeerd.

Kosten kinderopvang voor de maatschappij indien gratis
Post	Aantal	Bedrag	Totaal
Medewerkers	70000	€      30.000	€       2.100.000.000
Loonbelasting medewerkers	70000	€       -3.600	€         -252.000.000
Netto loonkosten:			€       1.848.000.000
Locaties	11700	€      60.000	€          702.000.000
Bijscholing, cursussen, BHV etc.	70000	€         1.000	€            70.000.000
Luiers, eten	350000	704	€          246.400.000
Totaal			€       2.866.400.000

De kosten staan op ongeveer 2.9 miljard EUR per jaar. Over 8 miljoen huishoudens verdeelt is dit 362,50 EUR per jaar, ofwel 3 tientjes per maand. Stel dat ik er een factor 3 naast zit, dan hebben we het over 90 EUR per maand.
Let op dat dit NIET te vergelijken valt met de kosten voor kinderopvangtoeslag die nu gemaakt wordt door de overheid. Dit is namelijk ~2.6 miljard EUR per jaar. Maar hierin zitten ook de kosten voor buitenschoolse opvang. Dat is een veel grotere groep kinderen (namelijk nog eens 600.000) waarvoor ook toeslag geldt.

Wat kost de kinderopvang nú?

De kosten voor kinderopvang zijn zeer sterk afhankelijk van een aantal dingen:
1. Hoeveel dagen kinderopvang neem je af?
2. Voor hoeveel kinderen?
3. En hoeveel verdien je?

De relatie tussen inkomen & toeslag heb ik geplot in een grafiek:

Zoals je ziet krijg je voor het 2e kind (en volgenden) aanzienlijk meer toeslag dan voor de eerste.

Maar wat betekent dit nu concreet?

Zoals je kunt zien heb je vanaf een inkomen vanaf ongeveer 100.000 EUR een grotere eigen bijdrage dan toeslag die je krijgt. Vanaf 129.457 EUR maakt het niets meer uit of je meer gaat verdienen voor de opvangtoeslag van je eerste kind: de opvangtoeslag blijft namelijk gelijk boven de 129.457 EUR.

Dit is anders bij 2 of meer kinderen. Je krijgt voor de volgende kinderen namelijk meer toeslag. Pas vanaf een verzamelinkomen hoger dan 198.155 EUR per jaar zit je aan het maximum van 67.6% toeslag voor meer dan 1 kind.

Bovenstaande verhouding blijft gelijk ongeacht het aantal dagen per week. De absolute bedragen nemen natuurlijk flink toe.

Wie profiteert het meest van gratis kinderopvang?

Uit bovenstaande grafieken blijkt duidelijk dat in absolute zin het grootste voordeel zit bij de hoogste inkomens. Voor mijn gezin betekent het, met 2 dagen opvang per week op 2 kinderen, een meevaller van bijna 700 EUR netto per maand als kinderopvang gratis zou zijn. Dat is 5.7% per jaar tov. het verzamelinkomen

Voor een gezin met 1 modaal inkomen en een half modaal inkomen (61.000 EUR per jaar) is de meevaller 233,50 EUR per maand. Dat is 4.6% per jaar tov. het verzamelinkomen.

Des te hoger de lonen (en dus de eigen bijdrage), des te groter de absolute én relatieve winst. Het is dus een forse denivellering – en daarmee vrij verbazingwekkend dat dit wordt voorgesteld door een linkse partij als GroenLinks.

Verder profiteert denk ik de maatschappij: er zijn sowieso meer medewerkers nodig in de kinderopvang. Een deel van dit geld wordt direct teruggestort aan de overheid middels loonbelasting. De rest gaat “in de maatschappij” doordat er inkomen is. Ook stelt het meer mensen in staat om meer te werken.

Praktisch gezien vind ik het nonsens. Het is namelijk absoluut niet haalbaar. Er zijn te weinig kinderopvanglocaties en medewerkers. Deze opleiden duurt jaren. Voordat je deze kinderopvang gratis hebt gemaakt ben je dus jaren verder, in praktische termen.

Los daarvan moet je goed bedenken waar je de opvang gratis mee gaat maken: hoe ga je dit betalen? Dat lijkt me eenvoudig: de hoogste inkomens profiteren onevenredig veel van het gratis maken van de kinderopvang. Je zou de loonbelasting hoger kunnen maken voor de hogere inkomens. Maar dan heb je een probleem wellicht: de hoogste inkomens zitten doorgaans bij hogere leeftijden die minder of geen gebruik maken van kinderopvang. Het aantal gezinnen met jonge kinderen en inkomens boven de 100.000 EUR is klein. Dit kan dus op weerstand rekenen.

Je kunt overwegen om de kinderbijslag inkomensafhankelijk te maken. Jonge gezinnen met hoge inkomens zoals mijn eigen gezin hebben geen kinderbijslag nodig.

Andere ideeën?

Gisteravond hebben we de cadeautjes ingepakt voor de kinderen. Enkele dingen zijn nieuw (zoals een stepje van de decathlon voor allebei), andere tweedehands (een politiesetje van een walkie-talkie & een zwaailicht zonder geluid, 2.75 EUR) of zelfs gratis afgehaald: een wereldbol met lampje voor de oudste.

We zaten het gister eens bij elkaar op te tellen, nadat ik gezegd had dat het wel heel veel cadeautjes zijn. Het was namelijk een grote doos vol, plus nog een jutezak. En nog een jutezak. Maar wat blijkt? Het was nog geen 70 EUR. Hier komt overigens nog 80 EUR bij aan eten van een lokaal restaurant (tapa’s), omdat het op Sinterklaasavond niet handig gaat zijn om te koken. De kinderen zullen vooral willen spelen.

Ooit had ik een collega, die voor 500 EUR cadeautjes kocht. Per kind. Ik dacht dat ze gek was. Nu, een paar jaar later en nu ik zelf kinderen heb, weet ik het zeker. Stapelgestoord. Maar dat mag, het is haar geld. Maar ik snap er niets van!

Helaas kunnen we het alleen met mijn ouders vieren en niet met de rest van de familie, maar misschien is dat voor de kinderen wel net zo leuk of zelfs leuker.

Alle cadeautjes zijn gekocht in de periode september-november, dus december is nauwelijks een dure maand. Nu maar hopen dat de kindjes het niet te spannend gaan vinden! Fijne Sinterklaas allemaal…En zijn jullie ook zo blij als het weer voorbij is?

Vorige week werd mijn zoon 5 jaar oud. En dit betekende ook zijn eerste kinderfeestje. We hebben 4 klasgenootjes uitgenodigd, het moest wel een beetje behapbaar blijven tenslotte.

En wat wás het leuk zeg! We hebben lekker geknutseld. Het thema was “superhelden” en de kinderen hebben capes geknutseld (wat betekende dat er voor 28 EUR aan t-shirts omgetoverd werd tot capes, 5 stuks), maskers geknutseld en versierd.

En heerlijke buitenspelletjes: een web gespannen van touwen en spanbanden waar ze doorheen moesten klauteren. Een kasteel gestapeld van dozen met daarop draken getekend die omgegooid moesten worden (veruit favoriet) met ballen. Traditioneel snoephappen met een blinddoek, en natuurlijk frietjes eten. Grote stoere verhalen vertellen, onsamenhangde kleuterpraat en daarna de behoefte aan een stel nieuwe trommelvliezen. Moe maar voldaan hebben we de eveneens vermoeide kindertjes weer naar huis gebracht.

Nu heb ik een beetje gegoogled, en het schijnt dat ouders normaliter ongeveer 7 kinderen uitnodigen en meer dan 100 EUR kwijt zijn voor een kinderfeestje. Hier zijn wij ruim onder gebleven – en de lol was er niet minder om!