Categorie: Ondernemen

1.4 miljoen. Ja, daar heb ik het over. 1.4 miljoen. 1400×1000. Dat is een flink getal, al valt het best mee als het millimeters zijn die in nanometers zijn uitgedrukt. Ik zal je de Google-opdracht besparen: 1.4 miljoen nanometer is 1.4 millimeter.

Maar daar gaat dit niet over. Nope. Het gaat over “career-blogging“. Daar heb ik al lang geleden over geblogd, in mei 2021. Daarin stel ik dat ik met 300.000 bezoekers per maand mijn oude inkomen (qua omzet) zou kunnen vervangen en dat dit volstrekt onhaalbaar is. En dat ik geen “career-blogger” wil zijn. Toch zijn daar wel degelijk mogelijkheden toe – al is het niet met dit blog en ga ik niet vertellen waarmee dan wel :-).

Mijn andere aanname in dat bericht waren de inkomsten per duizend bezoekers en dat die flink zouden stijgen naarmate het aantal bezoekers stijgt. De Google-policy is nog steeds dat je geen bedragen mag noemen, maar de aanname klopt wel degelijk. Alleen de zgn. sponsored content gebruik ik maar zelden, simpelweg omdat er maar weinig interessante mogelijkheden voorbij komen. Ook de affiliate-links gebruik ik maar sporadisch. Ik weiger namelijk artikelen te schrijven met als doel om linkjes te droppen. Dan kan ik net zo goed horoscopen gaan schrijven toch?

Maar met 1.4 miljoen pageviews (en dat is weer anders dan bezoekers) zou ik wel degelijk in mijn volledige inkomen kunnen voorzien. Natuurlijk zijn mijn dromen groter en rijker dan dat – maar het toont wel aan welke vooruitgangen er geboekt zijn. Dit blog zit inmiddels op meer dan 35.000 pageviews per maand (en januari lijkt het wederom beter te gaan doen). Een ander blog, waaruit de BV en startup met mijn maat voortvloeit, groeit nog wat sneller.

In ieder geval is het nu zo dat ik een ruime 5% van mijn inkomsten haal uit mijn online activiteiten. En eerlijk gezegd vind ik het behoorlijk bevredigend. Want hoewel ik best lange dagen maak (voornamelijk mbt. de funding van het bedrijf en de potentie tot uitbouw en ontwikkeling), stelt het mij wel in staat om er ruimschoots voor de kinderen te zijn.

Bovendien is het ook een gedeeltelijk passief inkomen: zelfs als ik van vandaag op morgen stop met dit blog en mijn andere blog, heb ik nog advertentie-inkomsten voor maanden, zo niet jaren.
Maar voorlopig werk ik flink door naar de 1.4 miljoen pageviews. Dat maakt me namelijk volledig vrij en onafhankelijk om het andere bedrijf te financieren zonder zelf 1 cent salaris er uit te hoeven halen.
Hoe gaan we hier mee verder? Morgen komt er een ander verhaal…

Al diverse keren heb ik geschreven over de budgetten voor 2023. En ze zijn weer rond, (evenals bij andere bloggers). Althans, soort van rond. Alle input is geleverd en we weten naar redelijke inschattingen wat de uitgaven volgend jaar zullen zijn. Ik blijf tenslotte energiespeculant, wat in deze tijden honderden euro’s per maand kan schelen.
Maar ook de inkomsten zijn tot op zekere hoogte bekend. Tenslotte ben ik ondernemer, en is het dus lastig om te bepalen wat de inkomsten zullen zijn van maand tot maand. Wat in deze tijden honderden euro’s per maand kan schelen.

Vaste Lasten

Onze budgetten zijn ingedeeld in vaste lasten en in variabele lasten. Onze vaste lasten zijn weliswaar vast, maar niet iedere maand hetzelfde. De gemeentelijke belastingen worden bijvoorbeeld in 10 periodes geïncasseerd, te beginnen in maart. En ook de energierekening is iedere maand anders. Het verschil in vaste lasten tussen de duurste en goedkoopste maand is iets meer dan 500 EUR.

Januari is bij ons de duurste maand. In de bovenstaande posten zit het grootste deel van het huishoudbuget (maandelijkse overschrijving naar de huishoudrekening), de hypotheek, studieleningen, autokosten, het sparen voor de kinderen, energiekosten, zakgeld en de kinderopvang.
Het totaal van bovenstaande is 62.331 EUR. Een forse daling tov. 2022, wat voornamelijk te wijten is aan de kinderopvang (die hierin bruto zit, dus excl. kinderopvangtoeslag), en het feit dat vanaf oktober volgend jaar de dure PHEV er uit gaat.

Variabele lasten

Uiteraard hebben we ook variabele lasten. Dit is zoals gezegd niet helemaal een eerlijke noemer. Een deel van het huishoudbudget hebben we behandeld als vaste lasten door een maandelijkse overschrijving te maken. Een ander deel komt uit het variabele budget. Tsja, lood om oud ijzer. Eigenlijk moeten we gewoon de maandelijkse overschrijving vergroten. Die is namelijk al járen hetzelfde en het is dan ook niet verrassend dat we hier met z’n vijven niet meer mee uit komen.
Een ander variabel deel wat in de vaste lasten is meegerekend is energie. Dat is historisch zo gegroeid. We betaalden immers iedere maand hetzelfde en dit werd 1x per jaar verrekend met de jaarrekening. Nu hebben we een dynamisch contract met als nadeel extreem hoge kosten in de winter en inkomsten in de lente en zomer. Uiteraard middelen we dit uit met potjes om ons niet rijk te rekenen of arm te stoken.
Het heeft wel een belangrijk voordeel. Los van de absolute kosten die lager liggen, geeft het ook direct in de maand volgend op de huidige maand de consequenties van je gedrag. Zuinig zijn wordt dus met een veel kortere feedback-loop beloond. En stoken als een malle wordt ook vrij snel afgeleerd. De kans op verrassingen aan het eind van een jaar is hierdoor nul (niet dat ik ooit verrassingen heb in de energierekening).

De variabele lasten zijn relatief “vlak”, wat veroorzaakt wordt door de methodiek. Ik plan namelijk op basis van een voortschrijdend gemiddelde over de afgelopen periode. Dat middelt zich dus uit naar vaste kosten…De praktijk zal weer net iets anders zijn. Zo zit hier een budget voor kleding in, wat de ene maand significant kan zijn, en dan weer maanden afwezig (haha…Nee joh, misschien een dag!)
De grote pieken komen door de geplande vakanties.

Hoe dit zich verhoudt tot de vorige jaren is eigenlijk veel interessanter!

Zoals je ziet zijn we nogal conservatief voor het jaar 2023. Naïef? Misschien. Ambitieus? Zeker. Realistisch? Dat is wel de bedoeling. Er zitten namelijk wel wat logische dingen achter dit geheel!
Kijk eerst eens naar de kosten voor 2020. Onze uitgaven buiten de vaste lasten lagen op 2500 EUR per maand. 30.000 EUR dat jaar. Van die 30.000 EUR was maar liefst 6.000 EUR voor verbouwingen en verbeteringen aan de woning en nog eens 5000 EUR voor de vakanties (we gingen dat jaar met een gehuurde camper op pad).
Ook letten we niet specifiek op de uitgaven: 2000 EUR in restaurants en 5285 EUR in niet-nader gespecificeerde uitgaven (dat is echt vrij breed).

Dan kijken we even naar het mega-uitgaven-jaar 2021. 66369 EUR! Samen met de vaste lasten hebben we 127.000 EUR uitgegeven in 2021! Dus ik ben wel enigzins trots, maar ook nederig en blij, dat we dit van de eigen rekeningen konden betalen.
Het was namelijk een jaar waarin we heel veel verbouwd hebben. 32.376 EUR, om exact te zijn. Dit waren de zolderverbouwing en de nieuwe keuken inclusief al het elektrawerk wat daarvoor plaats moest vinden. En dat was niet weinig, vanwege de groepen die ik bij moest plaatsen (krachtstroom, dubbele oven en quooker).
Maar in dat jaar zie ik ook dat we een stuk minder gebruik hebben gemaakt van de horeca. Maar liefst 700 EUR minder. Het zal de aanschaf van de frietpan geweest zijn! Een andere forse kostenpost in 2021 die in mijn administratie naar voren kwam waren zakenreizen. De credit card rekening gaat gewoon als uitgaven de boeken in, maar bij zakenreizen staan hier natuurlijk ook even grote declaraties tegenover. Verschil: 10.000 EUR. Zonder al deze factoren waren onze uitgaven in 2021 “slechts” 23.000 EUR.

Dat is natuurlijk nog steeds fors boven het budget voor 2023. Biedt 2022 een lichtpuntje voor de haalbaarheid? Een jaar waar we óók 30.000 EUR uitgaven? Wellicht. Want zakenreizen (-6000 EUR) en wederom huisuitgaven (trap, schilderwerk) (-5000 EUR) brengen het geheel onder de 20.000 EUR.

Dus we gáán er gewoon voor. Want minder uitgaven, betekent minder druk op de inkomsten!

Inkomsten 2023

In eerdere jaren had ik comfortabele, vaste banen. Onze gezamenlijke netto-inkomsten (inclusief belastingteruggaves en dergelijke) liggen al sinds 2018 boven de 100.000 EUR netto. De kans is groot dat dit volgend jaar niet zo is.
Het netto-inkomen van vrouwlief ligt rond de 31.000 EUR per jaar. Klagen doen we niet. Maar het heeft nog wel wat voeten in aarde.
Onze totale uitgaven zijn nu ingeschat op 75.366 EUR.
Een deel daarvan is voorlopige teruggaaf, kinderopvangtoeslag en kinderbijslag. Bij elkaar is dat 13.769 EUR voor 2023.
Dat betekent dat mijn inkomen minimaal 30.597 EUR moet zijn, om niet in te teren op de reserves die op dit moment 5 maanden 0-inkomen dekken. Gelukkig zit ik niet op 0, maar reeds op een te verwachten omzet van ongeveer 41.000-51.000 EUR. Daar kunnen dus nog wel wat opdrachtjes bij, want mijn streven is een omzet van minimaal een ton. Tijd voor hard werk!

Tsjonge jongejonge! Het zit er op! De moeilijkste berekening van het jaar. En helemáál vertrouwen doe ik het ook niet. Ondanks een rotsvast vertrouwen in eigen kunde.
Maar het was een uitdaging. Wat was precies de uitdaging? Welnu: ik heb dit jaar 2 werkgevers gehad. Ik ben namelijk in mei gestopt bij mijn vorige werkgever en ben voor mezelf begonnen. Een deel van mijn inkomsten komt uit consultancy, een ander deel uit het ontwikkelen en beheren van een app en ook de inkomsten van dit blog geef ik keurig op.
Maar ik ben ook in juni tijdelijk begonnen voor een andere werkgever. Maar een beperkte tijd, maar het kwam wel even goed uit.

Maar de inkomsten bij deze werkgever lagen aanzienlijk lager. Voor mij was het een stukje “tijdvulling” en een mooie opbouw naar meer inkomsten uit ander werk. Bijgevolg is de ingehouden inkomstenbelasting en arbeidskorting en dergelijk allemaal anders dan bij mijn andere werkgever.

En daar komen de inkomsten uit consultancy en dergelijke bij! In totaal heb ik aan inkomsten uit “arbeid” een kleine 50.000 EUR verdiend. De inkomsten uit consultancy waren een kleine 30.000 EUR. Door allerlei aftrekposten (zoals de opstartkosten van de app, met name het programmeren) zit ik echter maar op een winst van een kleine 9600 EUR.

Echter: ik heb braaf vrijwel al het geld wat ik verdiend heb opzij gezet. Winst is immers iets anders dan cashflow! Ik had echter een enorme reservering voor de inkomstenbelasting. Zuiver gebaseerd op het wegschrijven van alles wat ik niet nodig had. De reservering was ruim 15.000 EUR. Met wat rekenwerk (veel dus), heb ik echter bepaald dat ik “maar” 4711 EUR belasting hoef te betalen. De reservering voor de inkomstenbelasting valt dus grotendeels weg en komt ten gunste aan mijn Eigen Vermogen (dwz., die van het bedrijf).

Dan blijven er nog 2 grote reserveringen over: die voor de app-bouwer en die voor de BTW (die uiteraard al klaar staat voor de aangifte). Van beiden weet ik immers wat het gaat kosten. En ik zou de eerste ondernemer niet zijn die geld voor zijn crediteuren “per ongeluk” uitgeeft! De kunst is dus dit gereserveerd te laten staan op je balans als verplichting. Het is niet jouw geld!

Op dit moment staat er op de bedrijfsrekening voldoende geld om 5 maanden helemaal niets te doen. Maar dat gaan we natuurlijk niet doen!

Zojuist werd ik weer getriggerd door een huilbericht op LinkedIn. Sorry, anders kan ik het niet noemen. Een ondernemer die een boete kreeg van de Belastingdienst omdat hij de BTW-aangifte te laat heeft verstuurd.

Daar kan ik niet tegen. Jouw probleem externaliseren door het bij een ander in de schoenen te schuiven. “En het is pas de 2e keer in tien jaar”! So what?!
Het belangrijkste als ondernemer is de dingen met de Belastingdienst regelen. Betalen, aangiftes doen, geld terugkrijgen en op de hoogte zijn van regelingen. Uiteraard kunnen er foutjes ontstaan. Maar te laat zijn met je aangifte is gewoon slordig. En in mijn ogen zegt een dergelijke slordigheid veel over de ondernemer in kwestie, ook al ken ik hem niet.

Maar er is een hele simpele “lifehack”. Eigenlijk zijn het er 2:
1. Zorg dat je administratie up-to-date is. Altijd, en eeuwig. Factuur betaald? Bijwerken in de administratie. Factuur uitgeschreven? Bijwerken in de administratie. Meer is er niet te doen voor de BTW: het maakt voor de Belastingdienst namelijk niets uit of de facturen in kwestie betaald zijn of niet. BTW moet je toch afrekenen!
Dit is een beetje analoog aan wat vrijwel alle organisaties doen voor een ISO-audit. Wekenlang voorbereiden. Wat meestal dus inhoudt dat je niet werkelijk werkt volgens de ISO-lijnen. De procedures behoeven nogal eens “bijwerken” voor een audit. Zucht. Hou gewoon je processen up-to-date! En je administratie!

Nummer 2 is de échte lifehack. Veel ondernemers factureren aan het eind van de maand. Dat betekent dat je dus bijvoorbeeld op 31 december de factuur verstuurt en al de week er op aangifte moet doen. Niet dat dit zo moeilijk is. Maar je kunt het jezelf makkelijker maken: factureer aan het begin van de maand. Dan heb je de hele maand om je administatrie bij te werken. Mijn BTW-aangifte staat al klaar om te doen op de eerst mogelijke dag van de volgende maand,

(ik begrijp de praktijk: in veel organisaties vinden ook de betalingen plaats aan het eind van de maand. Als jij dan factureert aan het begin van de maand, dan staat je factuur schijnbaar bijna 2 maanden open. Dat is een cashflow-dingetje en niet van invloed op de “bottom-line”. Als je 1 maand cashflow in je bedrijf niet kunt missen, dan kun je beter iets anders gaan doen…)

Het is een tijdje stil geweest rondom mijn eigen bedrijf. Het is een hoop werk (constatering, geen klacht) en het is tijd voor een update.

Mijn eigen bedrijf bestaat uit 2 delen: het opzetten van een “start-up”, in de zin van het woord die de RVO hier aan geeft. Dat is het meeste werk en is veruit het belangrijkst. Dat is namelijk de lange (en middellange) termijn.
Het tweede deel is een stukje consultancy. Dat is de korte termijn, en daarmee niet minder belangrijk. Ik begin daar mee.

Consultancy

Als consultant gebruik ik een aantal specifieke zaken: kennis van een bepaalde industrie waar ik jaren werkzaam in ben geweest. En kennis van inkoop. In de bij mij bekende industrie ben ik vooral bezig als strategisch consultant en het verwerven van “non-diluting financing”. Betaalde samenwerkingen en subsidies, kort gezegd. In de loop der jaren heb ik heel wat ervaring opgedaan met het schrijven van subsidie-aanvragen en dit is voor startups interessant. En samenwerkingen zijn nóg belangrijker. Het breidt het netwerk uit, en als startup zijn netwerken een belangrijk onderdeel van de groei en het voortbestaan,.

Een andere tak van mijn expertise, waar ik eerlijk gezegd nog minder aandacht aan heb besteed, is het analyseren van een supply-chain, daar strategisch een visie op geven én dit uitvoeren. Heel simpel gezegd: het is in vrijwel álle gevallen véél interessanter om als maakbedrijf in Europa te produceren en productie terug te halen uit ver weg gelegen Aziatische landen. Het betekent echter wel een holistische visie op je supply-chain: niet alleen kijken naar de inkoopprijs van het inkoopdeel, maar ook naar de opvolgkosten (reiskosten tbv. kwaliteitscontrole, bijvoorbeeld) en logistieke kosten.

Vandaag heb ik een afspraak in de Randstad voor het eerste deel, en binnenkort nog een telco met een bedrijf in een ander werelddeel. En dan heb ik wellicht al 5 dagen werk als consultant. Dan zit ik dus gewoon “vol”.

Dan dienen andere vragen zich aan: dit invulling geven via een Besloten Vennootschap, of als eenmanszaak houden. Dat is iets voor een andere blogpost. Maar wel zeker relevant (want dit heeft een grote invloed op belastingen en verzekeringen).

De Start-Up

Mijn eigen start-up is niet per se eenvoudig. Een aantal weken geleden hebben we de opdracht gegeven aan een app-bouwer om de app te gaan bouwen. Een forse investering, die ook opgevolgd moet worden met het inrichten van een organisatie er omheen.
Als ik 5 dagen per week consultant ben heb ik daar wat weinig tijd voor, maar wel de financiële middelen. Want er zijn natuurlijk kippen en eieren. Om een organisatie op te zetten en te laten groeien heb je tijd én geld nodig. Eigen geld inbrengen is noodzakelijk en vergroot je overlevingskansen.

Maar eigen geld is ook eindig. Op enig moment willen (en moeten) we investeerders aantrekken. Geen extreem grote bedragen, maar wel heel veel meer dan wat ik zelf kan (en wil) dragen. Enkele tonnen; als software/data/app-bedrijf kun je nu eenmaal niet alles uitbesteden. Het is de kern van wat we doen.

Het is een beetje een struggle wat je wanneer doet. Hoeveel tijd besteed je aan het één, en hoeveel aan het ander? Op korte termijn heb ik namelijk wel degelijk inkomsten nodig. Uiteraard kan de Geldsnor best een aantal maanden zonder inkomsten. Maar dat vergroot de WAF zeker niet. En ook de investeringsmogelijkheden nemen dan af.

Over die investeringsmogelijkheden: de afgelopen maanden is hier geen geld gestoken in “derde partijen”. Geen obligaties (Corekees, Lendahand) of aandelen gekocht. Geen hypotheek afgelost, anders dan de gewone annuïteit. Maar wel tienduizenden euro’s in mijn eigen bedrijf gestopt. Telt dat ook?

Niet mijn favoriete onderwerp, maar wel belangrijk. Als ondernemer heb ik verzekeringen nodig. Ik ben er een beetje ingedoken, maar nog niet helemaal. Tips & tricks zijn dus welkom.
Nu kun je je afvragen waarom ik er nog niet ingedoken ben: ik ben al zelfstandig sinds september 2021. En dat is ook zo. Maar wel naast mijn huidige werk: 3 dagen per week werk ik nog, en de andere 2 dagen heb ik ouderschapsverlof. Die uren zijn niet betaald, maar bij arbeidsongeschiktheid en faillissement/ontslag wel verzekerd. Gedeeltelijk overigens: mijn loon ligt boven het maximumdagloon.

Mijn werk bestaat uit 2 delen: een stuk consultancy voor 4 verschillende opdrachtgevers en mijn software/data-bedrijf (waar het allemaal mee begonnen is). De consultancy doe ik voor zolang als het technische team bezig is met de ontwikkeling van ons platform. Daar kan ik namelijk niet fulltime aan bijdragen, maar ondertussen moet de kachel hier wel roken. Niet letterlijk, uiteraard.

Goed, mijn verzekeringen dus. Er is een heel woud aan verzekeringen die ik af kan sluiten. Maar ik verkoop geen producten en ik heb geen winkel. Zaken als een beroepsaansprakelijkheidsverzekering of een zeer uitgebreide bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering kan ik aan me voorbij laten gaan. Hetzelfde geldt voor de opstal-inboedel & goederenverzekering. Ik werk vanuit mijn huis of bij de klant op locatie. Ook een bedrijfsschadeverzekering is niet noodzakelijk; ik werk met een laptop.

Voor mijn consultancy-werk heb ik ook geen compagnon (anders dan voor de BV die ik samen met mijn compagnon opricht).

Persoonlijke verzekeringen als ondernemer

Het belangrijkste voor mij zijn de persoonlijke verzekeringen als ondernemer. Dus niet de verzekeringen die het risico voor de onderneming afdekken, maar als er iets met mij gebeurt. De ziektekostenverzekering gaat automatisch. Dat wil zeggen: ik blijf verzekerd waar ik ben, en de rest gaat via de belastingdienst.

Maar er is meer: pensioen, arbeidsongeschiktheid en overlijdensrisico-verzekering.
Laat ik beginnen met pensioen: als startende ondernemer vind ik pensioen niet zo belangrijk. Dit duurt nog 30 jaar. Máár! Juist daarom is het wél belangrijk. Iedere inleg die ik nú mis, telt extra zwaar aan het eind. Iets met samengestelde rente en dergelijke. Een pensioen (en daarin overlijdensrisico-verzekering) wil ik dus wel degelijk verzekeren. Maar pas als ik voldoende werk heb. Op dit moment heb ik 1 volledige dag per week “vast”. De overige 4 dagen zijn in de onderhandelingsfase. Ik heb nog tot 1 juni de tijd (want dan ben ik “uit dienst”). Als ik meer dan 2 dagen werk heb, dan ga ik me hierin verdiepen. Met 1 dag per week kan ik net mijn hoofd boven water houden.

Dan de arbeidsongeschiktheidsverzekering. Die is wel belangrijk. En acuut. Want wat als je een ongeluk krijgt? Of anderzins pech en daardoor niet meer kunt werken?
Ik heb hiervoor gekeken naar de vrijwillige verzekering bij het UWV. Een WAO-verzekering kost, op basis van een te verzekeren dagloon van 100 EUR, 153 EUR per dag (correctie: per MAAND).

Het UWV houdt geen rekening met hoeveel tijd je zelf kunt overbruggen. Ik heb ook wat gerekend bij bijvoorbeeld Allianz. En daar kom ik uit op een bedrag wat veel lager ligt…106 EUR per maand (bij een verzekerd bedrag van 80% van mijn huidige inkomen, aanzienlijk meer dan de 100EUR dagloon die ik bij het UWV invulde).

Ik moet me hier nog verder in verdiepen. Maar op het eerste oog vraag ik me sterk af waarom je een verzekering via het UWV af zou sluiten, als de commerciële partijen veel goedkoper zijn. Mis ik iets?

Ik heb eerder al geblogd over “career-blogging” en ook al aangegeven eerder deze maand dat ik in maart onderweg ben naar een record aantal bezoekers. Dat zit er niet helemaal in: ik blijf steken op de 20.000. Niet slecht, maar niet genoeg om career-blogger te zijn.

Nu gaat het daar ook helemaal niet om bij Geldsnor, althans niet op dit blog. Maar desalniettemin is het tóch eens leuk om te kijken naar wat een blogpost moet opleveren, als je career-blogger zou zijn.

Daar moet je een aantal parameters voor hebben: je uurloon (als je de gespendeerde tijd elders zou hebben ingezet) om mee te beginnen. Vervolgens hoe lang je bezig bent met een blogpost, gevolgd door hoeveel deze oplevert per impressie. En daarna kun je kijken hoeveel impressies je krijgt, gedurende de “levensduur” van je blogpost. Of beter: hoeveel je er zou moeten krijgen.

De berekening

Mijn uurloon is relatief simpel. Als consultant factureer ik 100 EUR per uur. Dit zijn mijn “opportunity costs”. Een uur dat ik spendeer aan het schrijven van een blogpost, kan ik niet in rekening brengen bij een klant. Bruto moet een blogpost dus, per uur, hetzelfde opleveren.

Dan de tijdsduur die het kost om een blogpost te schrijven. Het schrijven gaat best snel. Maar zeker voor de meer uitgebreide blogposts heb je veel tijd nodig om onderzoek te doen en, in mijn geval, dingen uit te rekenen. Je wilt tenslotte geen onzin schrijven, hoewel dit voor sommige FIRE-bloggers ook een verdienmodel is.

Het schrijven van deze blogpost kost mij een half uur, inclusief het uitzoekwerk. Dat is niet veel! Dat betekent dat deze blogpost, als ik er aan zou moeten verdienen, mij 50 EUR moet opleveren.

Dan kijken we naar de inkomstenkant. Ik heb in de sidebar (maar daar zien mobiele gebruikers niets van) een link naar bol.com staan. Als mensen daar iets bestellen, krijg ik een percentage van de opbrengst. En ook heb ik Adsense-advertenties. In de gebruikersvoorwaarden staat nadrukkelijk dat de opbrengsten en Cost per Click (cpc) geheim zijn en niet gedeeld mogen worden. Dat doe ik dus ook niet.
Maar mijn ervaring is dat de combinatie van de 2, afhankelijk van het onderwerp, 5 tot 7 EUR per 1000 paginavertoningen oplevert op een kwalitatief goede pagina. Dit is met name het geval als je werkelijk affiliate-links in het bericht plaatst, wat ik zelden doe, en voor blogposts met veel tekst en diepgang.

Dit betekent dat een blogpost tussen de 7.000 en 10.000 paginavertoningen moet krijgen om meer op te leveren dan een uur consultancy werk.

Klinkt best overzichtelijk? Wellicht…Maar het is echt best wel veel! Zo heeft deze site vorig jaar grofweg 200.000 vertoningen gekend. Het best gelezen artikel was “stresstest: aflossingsvrije hypotheek“. Met 7.000 vertoningen was dit een behoorlijke. Het werkelijk aantal is overigens hoger: veel mensen komen op de hoofdpagina en lezen daar het meest recente artikel, zonder daadwerkelijk op het artikel zelf te klikken.

Goed: om een blogpost iets op te laten leveren, zouden ze tussen de 7.000 en 10.000 paginavertoningen moeten hebben gedurende de levensduur van de site.

Nu is het leuke: veel blogposts worden een jaar later nog steeds gelezen. Zo is het artikel over gasverbruik bij het in bad gaan en douchen dit jaar reeds 2.000 keer gelezen. En het artikel over besparen op warm tapwater al 1300 keer. Teleurstellend is wel dat de artikelen over de airco (waar je heel veel mee kunt besparen door er mee te stoken) een stuk minder gelezen zijn dit jaar. Terwijl daar véél meer mee te besparen valt.

Anyway: deze artikelen blijven nog wel een paar jaar goed scoren. Over het algemeen zie ik de bezoekerscijfers via de zoekmachines alleen maar oplopen. Ik kan hier best meer mee bereiken: door te werken met afbeeldingen (wat ik vrijwel nooit doe), en door andere “SEO-technieken”. Misschien doe ik dat in de toekomst nog.

Helaas heb ik niet de tijd om iedere dag diepgravende blogposts te maken. Jammer, want ik vind het best leuk om te doen. Maar er moet ook gewerkt worden.

(deze post zal ongeveer 500x gelezen worden, en dus een eurootje of 2 opleveren ;-). En dat voor een half uur “werk”).

Gisteravond heb ik tot 23 uur aan de telefoon gezeten met m’n beste maat. We kennen elkaar al ruim 30 jaar en vertrouwen elkaar volledig – en kennen elkaar door en door.

Is dat de beste basis om samen te werken? Misschien niet. Misschien moet je niet met je beste vrienden een bedrijf beginnen. Of misschien júist wel. Want als ik het met hem niet durf, met wie dan wel? Ik zie een startup een beetje als het leger: kameraadschappelijkheid is extreem belangrijk. Voor elkaar door het vuur gaan. Geen loeren draaien.

Het is ook precies waarom mijn huidige werkzaamheden voor mij niet interessant zijn. Ik voel de kameraadschap niet. Ik heb enkele collega’s die ik simpelweg niet vertrouw en in mijn ogen dat ook al een paar keer waar hebben gemaakt. En er is niets op deze wereld belangrijker dan vertrouwen.

En vertrouwen heb ik volop in mijn maat. Zoals gezegd, we kennen elkaar al meer dan 30 jaar. Onze eerste foto samen stamt uit 1989. We hebben dezelfde basisschool doorlopen. Dezelfde fouten gemaakt op de middelbare school. Allebei in deeltijd onze studies afgemaakt, zijn 3 weken na elkaar getrouwd en hebben allebei 3 kinderen van dezelfde leeftijd.

We hebben de valkuilen al besproken. Altijd open en eerlijk blijven. Elkaar steunen, maar als onze vriendschap er onder lijdt het niet doorzetten. We hebben dezelfde normen en waarden – en vertrouwen dus dat het goedkomt. Nu gaan we keihard werken om ons bedrijf een succes te maken!

Zo, tijd voor een nieuwe update betreffende mijn avontuur om een echte ondernemer te worden. Zo zijn er diverse vragen gesteld aan de notaris om een offerte op te stellen voor de juiste bedrijfsstructuur. Mijn bedrijf, en hopelijk binnenkort “ons” bedrijf wordt namelijk een BV. De benodigde investeringen zijn namelijk vele malen groter dan mijn eigen kapitaal reikt en dus zijn er externe investeerders nodig. En investeerders investeren in een bedrijf als rechtspersoon, en niet in de privé-kapitalen van mij. Dus dat moet gescheiden worden.

De beoogde structuur is als volgt:

Een zeer gebruikelijke bedrijfsstructuur: de holding en operationele bv worden fiscale eenheden, waarbij je slechts één belastingaangifte hoeft te doen. Verliezen van de een worden doorgeschoven naar de ander, evenals winst. Het belangrijkste echter is dat het makkelijker is om investeerders aan te trekken op deze manier. De grootste operationele risico’s zitten namelijk in de operationele bv en de rechten op bijvoorbeeld software en logo’s zitten in de holding.

Echter, ik bedenk me dat dit wellicht helemaal niet de beste structuur is. Immers, in de holding krijg je investeerders er bij. Het geld wat zij investeren is niet voor mij, maar voor de uitbouw van het bedrijf. Daarvoor lever ik aandelen in. Toch? Nee, lijkt me niet. Stel ik heb 100 aandelen en ik krijg een investeerder er bij. Hij of zij koopt 40 aandelen. Dan wordt de verhouding 60/40. Dat is op zich prima. Maar de aandelen zijn van mij gekocht. Het geld gaat dus naar mij. En dat is nu net níet de bedoeling. Er moeten dus aandelen bij komen! Bijvoorbeeld 100 stuks, waarbij ik “verwater” naar 120 aandelen (van de 200 = 60%) en de ander er 80 heeft.

Het geld wat hiervoor betaald wordt, dát vloeit het bedrijf in. En daar gaat het om.

Echter, een persoonlijke holding is ook een belastingvehikel. Of je dat nu leuk vindt of niet, er zitten voordelen aan. Die voordelen zijn te ingewikkeld om hier uit te leggen, maar het komt er grofweg op neer dat bij eventuele verkoop van aandelen in de onderliggende bv’s er een deelnemingsvrijstelling is. Dit houdt in dat je het geld in de BV (holding) kunt houden, zonder belasting te betalen en dat kun je opnieuw investeren. Uiteraard als je het uitkeert als loon of dividend, dán is dat geld gewoon belastingplichtig.

Om dit mogelijk te maken moet ik eigenlijk 3 bv’s hebben. De holding en zijn werkmaatschappij, met daarboven een persoonlijke holding. De holding (waar in geïnvesteerd wordt door derden) is een zogenaamde tussenholding.

Check – zo gaan we het doen!

App-bouwer

Later vandaag heb ik een afspraak met mijn beoogde app-bouwer. Ik heb hier al enkele goede gesprekken mee gevoerd, maar dankzij corona hebben we elkaar nog niet in het echt ontmoet. Dat gaat vandaag gebeuren – en we bespreken onder andere de mogelijkheid dat zij deelnemen in mijn app-idee. Dat heeft voor beide partijen uiteraard voordelen, anders zouden we dat niet doen. Het beperkt mijn “cash-out” op dit moment, en geeft hen de mogelijkheid om mee te profiteren van de groei.

Dit betekent uiteraard dat zij vertrouwen moeten hebben in mijn mogelijkheden en competenties om een bedrijf op te bouwen. Best spannend dus.

Compagnon

Vorige week zaterdag heb ik het eindelijk kunnen vragen. Aan mijn beste vriend. Ik ken die vent inmiddels 33 jaar, al vanaf groep 1. Er is niemand op de wereld die ik zo vertrouw als hem. Op het gebied van competentie, netwerk, betrouwbaarheid, integriteit en eerlijkheid.
Ook is het iemand die mij makkelijk kan tegenspreken, verstandig en slim is, en een hoop werkervaring heeft in de richting waarin mijn bedrijf ook werkt (laten we zeggen “IT-data-software”).

Uiteraard moet hij er over nadenken, bespreken met zijn vrouw etc. We moeten overleggen onder welke voorwaarden hij mee zou doen. Maar zoals gezegd, we kennen elkaar dik in de 30 jaar. Ik hoop dat we daar uit komen.

Voor nu: ik wens iedereen vast een prettig weekend.

Een nieuw hoofdstuk is begonnen in het financieren van mijn eigen bedrijf. Een complex hoofdstuk, en ook wel spannend.

Vorige week heb ik gesproken met een ervaren ondernemer en mijn zorgen gedeeld. Zorgen rondom de financiering van een (tech-)startup als de mijne. Je kunt geld lenen, maar de risico’s zijn enorm. Onverantwoord, zelfs. Natuurlijk ga je met het volste vertrouwen aan de slag. En natuurlijk heb ik al een gebruikers-basis. Maar een lening afsluiten bijvoorbeeld bij Qredits is een risico. Een onaanvaardbaar risico.

Pandrecht

Een lening bij Qredits heeft in de voorwaarden enkele ongunstige dingen staan. Zo is er het pandrecht. Dit is niets anders dan het pandrecht dat een hypotheekverstrekker heeft op je woning: alle eigendommen van het bedrijf dienen ter onderpand van de lening. Oók toekomstige eigendommen die aangeschaft zijn uit bijvoorbeeld vrije kassstromen.

Dat is een probleem: als je nieuwe investeerders aan wilt trekken (in welke vorm dan ook) financieren zij de uitbreiding van het bedrijf, terwijl het bij problemen vervalt aan de bank: zij hebben pandrecht en dat gaat boven alle andere schuldeisers en preferenten. Behalve de Belastingdienst.

Onmiddelijke opeisbaarheid & hoofdelijke aansprakelijkheid

Bij het afsluiten van de lening dient tevens je privé-kapitaal als onderpand. Woning, bankrekening, etcetera. Zoals gezegd: je gaat er met de beste bedoelingen in. Maar áls het mislukt, ben je alles kwijt. Je woning wordt verkocht en een nieuwe terugkopen kan niet. Zonder baan immers geen hypotheek. Om over huren nog maar te zwijgen, dat is slechts een theoretische mogelijkheid.

Nu is bovenstaande op zichzelf misschien nog wel te overkomen voor sommigen. Maar er is ook nog zoiets als onmiddelijke opeisbaarheid. En die is risicovol…Namelijk bij overlijden. Aj! Dus stel je voor, ik ga dood. Komt vervolgens de bank om de volledige hoofdsom op te eisen, omdat ik ben overleden. Gezien er geld geïnvesteerd is in het bedrijf, is het tamelijk zeker dat er niet voldoende cash in het bedrijf aanwezig is om de lening te voldoen. Het pandrecht zal zonder de eigenaar ook een stuk minder waardevol zijn.

Een andere clausule is scheiding. Ja, echt waar. En nu moet je weten: Lieftallige Echtgenote en ik hebben een fantastische relatie op alle denkbare vlakken. Ze is de liefde van mijn leven, mijn beste vriendin en ik kan nauwelijks verbeterpunten bedenken. Maar ik kan niet 10 jaar in de toekomst kijken. En het lijkt me een absolute hel om gechanteerd te worden door je echtgenote, of verplicht bij elkaar te blijven om de onmiddelijke opeisbaarheid te voorkomen…

Met andere woorden: nee, deze lening gaat het niet worden voor ons. Ook niet in combinatie met de borgstelling vanuit de overheid.

Andere financieringsmogelijkheden: converteerbare leningen

In mijn gesprek vorige week kwam echter een andere mogelijkheid naar voren. Stom dat ik er niet zelf aan gedacht heb, want zo werken we binnen mijn huidige werkgever ook: de converteerbare lening.

Kort gezegd leent iemand het bedrijf geld, waarbij dit op een later (maar vooraf gedefinieerd moment) omgezet wordt in aandelen (of met rente kan worden terugbetaald). Dit is op veel fronten een acceptabele manier van financiering. Er zijn ook nadelen, maar goed, dit is geen advies-blog, maar een overpeinzing.

Het is een methode die we nu aan het bekijken zijn. Dit gaan we aanvullen met crowdfunding (die eventueel ook converteerbaar is). Dit zijn opties met hoge rentes, vanwege de relatief hogere risico’s. Mocht je interesse hebben, stuur me dan maar een mailtje ;-).

En je eigen kapitaal dan?

Uiteraard hebben we ons eigen kapitaal. Dit bestaat echter uit een aantal delen:

1. Pensioenpot. Kunnen we niet aankomen (maar staat wel op mijn naam)
2. Woning: de overwaarde kunnen we niet zo maar verzilveren. Ja, je kunt persoonlijke leningen afsluiten met de overwaarde als onderpand, maar niet om je bedrijf mee te starten. Dat heet fraude…
3. Onze spaarpotten & aandelen. De spaarpot is voor tegenvallers. De aandelen zijn in principe te verkopen.
4. Obligaties. Ik heb een paar duizend euro uitstaan aan obligaties, die echter niet vrij verhandelbaar zijn.

Ik heb zelf al het een en ander geïnvesteerd. De cash-bijdrages aan de ontwikkelingen, wat tot nu toe iets boven de 1000 EUR ligt. En de tijd die ik er in gestopt heb. Sinds september werk ik 2 dagen per week minder, wat mij bruto per maand een kleine 3400 EUR kost. Je zou kunnen zeggen dat ik er dus al 20.000 EUR aan tijd ingestoken heb.

De financieringsgrootte

Het ontwikkelen van de app (design & MVP) kost een kleine 30.000 EUR. Het volledig uitbouwen (het is nogal groot) kost ruim 150.000 EUR – maar het is de bedoeling dat een deel hiervan al verkregen wordt via de cashflow uit de eerste fase.

Die eerste fase loopt van maart tot december, waarbij ik vanaf 1 juni mijn eigen inkomsten zou moeten dekken. Niet het bizar hoge salaris wat ik nu ontvang uiteraard, maar een inkomen wat voldoende is om te overleven. Dit ligt rond de 2000 EUR per maand. Alle omzet gaat uiteraard linea-recta terug de onderneming in.

Al met al hebben we het over ongeveer 45.000 EUR tot aan het eind van het jaar. Dat noem ik “overzichtelijk”. Maar veel.

Hoe nu verder?

Zoals gezegd zijn we bezig met het opzetten van een BV-structuur. Ow, had ik dat nog niet gezegd? ’t Is zo.

De komende maanden werk ik nog 3 dagen per week voor mijn werkgever. In parallel heb ik enkele gesprekken met bedrijven gevoerd om bij hen te gaan werken. Daar speel ik zoveel als mogelijk open kaart mee, namelijk dat ik dit bedrijf voer in mijn eigen tijd. En dat ik niet verwacht dat dit zomaar 1-2-3 zal leiden tot een fulltime werkzaamheid (in ieder geval niet zolang de app-bouwers bezig zijn met bouwen). Maar vanaf begin volgend jaar wél. Dan ligt de testfase achter ons en kunnen we echt gaan uitbouwen.

Althans, als ik die financiering rondkrijg. Mocht ik die al rondkrijgen vóór 1 juni, dan hoef ik uberhaupt niet ergens anders aan de slag.

De komende weken zal ik zoveel mogelijk met “business angels” en andere geïnteresseerden praten. Mijn achtergrond is in de business development, strategisch management en marketing. Op basis van een goede pitch hoop ik het waar te kunnen maken!