Zozo…Wellicht is het jullie opgevallen. Wellicht ook niet. De afgelopen 2 dagen werkte dit blog niet zoals het hoorde. Alleen de mobiele versie werkte en niet de desktop-versie.
Na het doorlopen van alle error-files en php-logboeken bleek de fout vrij simpel: het wordpress-thema was niet helemaal goed. Die is nu aangepast en nu werkt alles weer zoals het hoort.
Bedankt oa. aan Geldnerd voor de opmerkzaamheid!
In 2022 ga ik dapper door met bloggen. 2021 was namelijk een groot succes, in mijn ogen. Ik heb er veel lol aan gehad. Net als veel anderen: dit blog is door meer dan 140.000 mensen bezocht, samen goed voor meer dan 200.000 pagina-weergaven.
2022 wordt vast een leuk jaar: ik ga veel op vakantie, en begin met een 8-daagse zakenreis. Ongetwijfeld zal ik ook heel wat te klagen en te zaniken hebben. Hoort er ook bij.
Maar ik ga vooral (aan het begin) werken aan een heel nieuw topic: geo-arbitrage in Nederland. Waar kun je het beste wonen, om financieel onafhankelijk te worden en om financieel onafhankelijk te blijven? Het eerste is een combinatie van hoge inkomens en lage lasten. Het tweede is vooral lage lasten. Zaken als eten (hoe duur zijn supermarkten, door het land heen, of zijn Duitse supermarkten echt goedkoper en loont het om aan de grens te wonen). Energie: waar is het door het jaar heen (vooral in de winter!) zachter en relatief windstil (dit is zeer belangrijk voor je stookkosten) en waar levert zonne-energie het meest op, wederom in de winter.
Maar ook zaken als de gemeentelijke belastingen, gekoppeld aan de lokale WOZ-waarde, andere gemeentelijke lasten en vele andere parameters. Een hoop werk. Maar vast leuk om uit te zoeken.
Tot volgend jaar!
Tegenvallertje he? 48 EUR voor een kuub gas. Toch is dat wat veel mensen betalen voor één bepaalde kuub: namelijk het 500e kuub gas in een jaar. Wow. Hoe komt dat, en wat kun je er aan doen?
Hoe het komt is vrij eenvoudig: in Nederland werken we met capaciteitstarieven. Deze liggen vast bij de lokale netbeheerder. Deze capaciteitstarieven bestaan uit verschillende blokjes: een aansluitdienst, transport (vastrecht & transportdienst) en een meetdienst. Alle huishoudens beschikken over een installatie met een aansluitcode van maximaal G6.
Bij Enexis, mijn lokale netbeheerder, zien die kosten er als volgt uit:
Wat valt op aan bovenstaande? Dat de tarieven voor de vaste kosten quasi-gelijk zijn voor kleinverbruikers. Maar heb je goed gekeken naar de tabel “transportdienst”? Dáár wordt het interessant!
Want als je alles bij elkaar optelt kom je op 0.31295 EUR per dag voor een verbruik tot 500m3: 114.23 EUR per jaar. Maar het tarief loopt op boven de 500m3: 0.42249 EUR per dag. Dat is dus 154.21 EUR per jaar. Beiden zijn exclusief BTW. Inclusief BTW is het respectievelijk 138.22 & 186.59. Een verschil van 48.37 EUR.
De afkorting “sjv” betekent “standaard jaarverbruik”. Die is gekoppeld aan de temperatuur van één van de zgn. hoofdstations van het KNMI. En daar kun je oprecht een studie van maken. Om het simpel te houden: als het een normaal jaar betreft ligt de norm dus bij 500m3. Het jaar 2021 was een vrij normaal jaar (ondanks de koude april en mei).
Maar het biedt wel perspectieven voor mijn gasverbruik volgend jaar! Recentelijk zijn we overgestapt op koken op inductie en ook veel warm tapwater komt uit de Quooker. Verwarmen doen we voornamelijk met de airco. Voor het jaar 2021 kom ik uit op een gasverbruik van 650m3 (ongeveer, we hebben nog een paar weken te gaan). Ik zie zeker ruimte voor verbetering volgend jaar, met name in januari en februari: gezamenlijk “goed” voor 275m3. Voor 2022 staat mijn voorlopige prognose op…500m3! Het kan dus zomaar zijn dat een keertje iets langer douchen meteen 48 EUR extra kost!
Hoe dicht bij de 500m3 zit jij?
Toen wij enkele jaren geleden in dit huis kwamen wonen, was de tuin nogal eentonig. Gras met buxushaagjes. Dit hebben wij fors aangepakt: gestopt met het weghalen van bladeren, flinke borders en plekken voor het regenwater om weg te zinken.
Dit heeft samen met nieuwe aanplant gezorgd voor veel leven in de tuin. Enkele bomen en houtwallen doen wonderen.
Maar het mooiste is de wadi. Hierop watert het tuinhuis af en zorgt voor een flink natte bodem. Door blootstelling aan het zuiden en beschutting tov het noorden, westen en oosten ontstaat hier een warm en vochtig subklimaat. In een jaar is dit getransformeerd tot een paddenstoelen walhalla, egelparadijs en paddenverblijf.
Eldets in de tuin zorgen veel verschillende bloemen voor vlinders, bijen en hommels. En natuurlijk heel veel vogels. Eksters, duiven, mussen, merels, mezen, spechten, Vlaamse gaai, roodborstjes en soms een sperwer. Genieten, elke dag.
Ik hoop dat we hiermee iets nuttigs kunnen bijdragen. In ieder geval leren de kinderen veel, en is het erg rustgevend om allemaal te aanschouwen!
Vroeger, voor de covid pandemie, reisde ik de wereld rond voor het werk: Mexico, VS, Australië, China, Japan, Maleisië en legio Europese bestemmingen zoals Italië, Frankrijk, Slowakije, Tsjechië, Zweden, Finland, Denemarken en Polen.
Daar kwam abrupt een einde aan, om bekende redenen. Sinds maart 2020 ben ik alleen een keer in Zwitserland geweest en dat was september vorig jaar.
Dat is lastig in mijn werk, want er is weliswaar veel mogelijk op afstand en via videoconferentie, maar niet alles. Langzaam gaat echter de wereld open en momenteel zit ik in het diepe zuiden van Duitsland: als ik mijn hotelkamer uitkijk zie ik Oostenrijkse bergen…
Ontbijten met een ffp2 masker is een beetje wennen, overal een QR code laten zien ook. Maar wat ben ik blij dat het weer kan!
Tegelijkertijd zet het wel een beetje een rem op mijn eigen zakelijke activiteiten, maar onderdeel van de deal met de eigenaar van mijn werkgevende bedrijf (ik heb geen baas, dus de hoofdinvesteerder moest ook zijn fiat geven) is dat ik voor nu voorrang geef aan dit bedrijf en niet mijn eigen bedrijf…
Over een paar weken mag ik zowaar weer op reis, naar een Europese bestemming. Ik doe dit allemaal per auto. Ik zie het nog niet zitten om op relatief korte afstanden een vliegtuig te pakken, ook al is mijn uitstoot met de auto groter dan die van het vliegtuig. Het geeft me veel tijd om boeken te luisteren, en een beetje te zien van de wereld om me heen. Hoe bedorven deze helaas ook is.
Ik vrees dat het nieuwe normaal nog lang gaat duren. Maar het is best vol te houden zo. Alles went…
Geldsnor is nog steeds op vakantie. Maar door een opmerking van Lieftallige Echtgenote werd ik vandaag gewezen op iets moois: dit is het moment om zonnebrandcrème te kopen!
Na een matige of slechte zomer, zitten de winkels volop met voorraad die ze niet verkocht krijgen. En die voorraadruimte is duur: het spul zelf heeft geld gekost, maar ook de nieuwe meuk voor het winterseizoen moet ergens opgeslagen worden. Voorraden moeten dus op!
En zo doet de omstandigheid zich voor dat Nivea zonnebrandcrème nu maar 9€ kost ipv 25. En hier smeren we met Nivea. Niet omdat het goedkopere spul niet werkt, maar omdat Nivea minder vlekken maakt in de kleding. Dus wij hebben vast ingeslagen voor volgende zomer!
(en dit geldt eveneens voor zomerkleding die wij nu met 60 procent korting kopen. Voor de kinderen, volgende zomer!)
Het weer valt helaas nog steeds wat tegen (de vooruitzichten tenminste, de afgelopen dagen waren prima), maar mijn dochter is weer beter.
We zijn een paar dagen met de caravan op pad geweest en nu gaan we twee weken naar een bungalowpark. Had je me dat tien jaar geleden gezegd, dan had ik er alles aan gedaan om je op te laten nemen…. Maar goed, het gaat gebeuren.
Gister en vandaag zijn we even thuis. De caravan schoonmaken, de was doen en de honden ophalen want die gaan mee dit keer. Ondertussen heb ik vanochtend al lekker hardgelopen, draait er een machine was, loopt de koffie en is de mat van de voortent afgespoten. Productief ochtendje, dacht ik zo.
Voor als ik terug ben heb ik de nodige inspiratie. Namelijk wat de vakantie kostte, wat volgend jaar de alternatieven zijn en ook de energierekening is binnen….Inclusief het nieuwe, ondoorgrondelijke voorschot.
Arriverderci!
Wij hebben vakantie en zijn momenteel ook op vakantie. Maar het lijkt wel of ik een parallel leven leidt met blogger Luxe of Zuinig… Hij ging op vakantie en had een zieke dochter.
En hier: idem dito! Vrijdag op vakantie gegaan met dochter met koorts en dergelijke. Maar het werd alleen maar slechter. Resultaat: gisterochtend naar de huisartsenpost in het lokale ziekenhuis. Gevolg: antibiotica kuurtje. Gelukkig reageert ze er goed en snel op. Het gaat nu direct stukken beter.
Het weer laat helaas wel wat te wensen over…maar toch is het lekker om vakantie te vieren!
Na een ruime 2 maanden vertraging bij de aannemer zijn ze gister eindelijk begonnen met het slopen van de schoorsteen. Triviaal klusje zou je denken. Waarom doe je dat niet zelf? De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het best zelf zou kunnen. Maar ik wil het niet zelf…
De schoorsteen staat letterlijk centraal in de woning: op ongeveer 40% tov. de diepte (4m van de voorgevel) en halverwege de dakconstructie. Ofwel: het is een dragend onderdeel van ons dak. De spanten & gordingen steunen af op deze schoorsteen. Dat betekent ook dat de zolder nu grotendeels onbruikbaar is. In het voorste deel (of het achterste deel, eigenlijk, tegen de achtergevel) is mijn kantoor, maar om de schoorsteen heen kun je nauwelijks lopen. Het is 1.70 hoog aan beide kanten van de schoorsteen. Bukken dus!
Maar, met het verwijderen van de schoorsteen is er gewoon een hoogte van 255cm beschikbaar. En daarmee maar liefst 20m2 extra beschikbaar: de nieuwe slaapkamer van zoonlief. Op dat deel van de zolder hebben we al een 3-voudig dakraam geplaatst. Ook hangt er al een airco op onze zolder. Onderstaand fotootje komt van de website van Velux overigens.
Al met al wordt de zolder een stuk bruikbaarder de komende weken. Ik moet nog wel de elektra aanleggen, wandjes plaatsen, wandjes afwerken en vloeren leggen. Maar dan zijn we ook een heel eind klaar! Het zal nog wel een hoop werk zijn, en helaas ben ik momenteel ook bijna gedwongen om gewoon naar kantoor te gaan: werken met deze herrie is niet te doen…!
Ooit, meer dan twintig jaar geleden, werden er een aantal kiezen bij mij getrokken. Toen kwam ik er achter dat ik grotendeels immuun ben voor het verdovingsmiddel van de tandarts. Dat was niet prettig, voor mij niet en voor hem niet. Jaren later bij de kaakchirurg (toen mijn verstandskiezen gesneden moesten worden) bleek dit opnieuw. Het was de hel. En terug. Maar we waren bijna klaar. Die kies heb ik niet laten zitten natuurlijk! Doorgaan. En zo is het met de “kroepoekgriep” ook. Ik ben het zat. Al die sch*tmaatregelen. Al dat geneuzel. Maar een rottende kies laten zitten doet pijn en is gevaarlijk. Je loopt dus niet weg.
Het feit dat de overheid maatregelen versoepelt doet mij dan ook niets: het is dom en gevaarlijk en ik vrees dat het ons nog langer in de greep van de pandemie houdt. Daar heb ik helemaal geen zin in. Zitten blijven en laten trekken dus. De snelste weg er uit.
Gelukkig woon ik op het platteland, in een klein dorpje ver van alle drukte. Daar ben ik normaal gesproken al blij mee, maar zeker in de coronacrisis. En nog meer met het feit dat het Koningsdag is én mooi weer.
Wij hoeven de drukte niet op te zoeken in een vol Vondelpark of welk park dan ook. Het zal genieten worden in de tuin. We gaan een rondje fietsen met de kinderen, lekker ergens picknicken en misschien ergens een ijsje halen. Drukte? Dat kennen we hier niet. En dat houden we graag zo.
Dat neemt niet weg dat ik de Stedelingen wil uitnodigen. Zoek de ruimte op, op ons “platteland”. Je hoeft niet in een park te zitten. Je kunt lekker ergens op een dijk gaan zitten in het oosten, of bij een sluis: de scheepvaart gaat gewoon door. Rust is ook te vinden (of juist) buiten de gebaande paden van de Veluwe, het strand of de duinen.
Fijne Koningsdag. Hopelijk de laatste in een lockdown…