Categorie: Uncategorized

Geldsnor is nog steeds op vakantie. Maar door een opmerking van Lieftallige Echtgenote werd ik vandaag gewezen op iets moois: dit is het moment om zonnebrandcrème te kopen!

Na een matige of slechte zomer, zitten de winkels volop met voorraad die ze niet verkocht krijgen. En die voorraadruimte is duur: het spul zelf heeft geld gekost, maar ook de nieuwe meuk voor het winterseizoen moet ergens opgeslagen worden. Voorraden moeten dus op!

En zo doet de omstandigheid zich voor dat Nivea zonnebrandcrème nu maar 9€ kost ipv 25. En hier smeren we met Nivea. Niet omdat het goedkopere spul niet werkt, maar omdat Nivea minder vlekken maakt in de kleding. Dus wij hebben vast ingeslagen voor volgende zomer!

(en dit geldt eveneens voor zomerkleding die wij nu met 60 procent korting kopen. Voor de kinderen, volgende zomer!)

Het weer valt helaas nog steeds wat tegen (de vooruitzichten tenminste, de afgelopen dagen waren prima), maar mijn dochter is weer beter.

We zijn een paar dagen met de caravan op pad geweest en nu gaan we twee weken naar een bungalowpark. Had je me dat tien jaar geleden gezegd, dan had ik er alles aan gedaan om je op te laten nemen…. Maar goed, het gaat gebeuren.

Gister en vandaag zijn we even thuis. De caravan schoonmaken, de was doen en de honden ophalen want die gaan mee dit keer. Ondertussen heb ik vanochtend al lekker hardgelopen, draait er een machine was, loopt de koffie en is de mat van de voortent afgespoten. Productief ochtendje, dacht ik zo.

Voor als ik terug ben heb ik de nodige inspiratie. Namelijk wat de vakantie kostte, wat volgend jaar de alternatieven zijn en ook de energierekening is binnen….Inclusief het nieuwe, ondoorgrondelijke voorschot.

Arriverderci!

Wij hebben vakantie en zijn momenteel ook op vakantie. Maar het lijkt wel of ik een parallel leven leidt met blogger Luxe of Zuinig… Hij ging op vakantie en had een zieke dochter.

En hier: idem dito! Vrijdag op vakantie gegaan met dochter met koorts en dergelijke. Maar het werd alleen maar slechter. Resultaat: gisterochtend naar de huisartsenpost in het lokale ziekenhuis. Gevolg: antibiotica kuurtje. Gelukkig reageert ze er goed en snel op. Het gaat nu direct stukken beter.

Het weer laat helaas wel wat te wensen over…maar toch is het lekker om vakantie te vieren!

Na een ruime 2 maanden vertraging bij de aannemer zijn ze gister eindelijk begonnen met het slopen van de schoorsteen. Triviaal klusje zou je denken. Waarom doe je dat niet zelf? De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het best zelf zou kunnen. Maar ik wil het niet zelf…

De schoorsteen staat letterlijk centraal in de woning: op ongeveer 40% tov. de diepte (4m van de voorgevel) en halverwege de dakconstructie. Ofwel: het is een dragend onderdeel van ons dak. De spanten & gordingen steunen af op deze schoorsteen. Dat betekent ook dat de zolder nu grotendeels onbruikbaar is. In het voorste deel (of het achterste deel, eigenlijk, tegen de achtergevel) is mijn kantoor, maar om de schoorsteen heen kun je nauwelijks lopen. Het is 1.70 hoog aan beide kanten van de schoorsteen. Bukken dus!

Maar, met het verwijderen van de schoorsteen is er gewoon een hoogte van 255cm beschikbaar. En daarmee maar liefst 20m2 extra beschikbaar: de nieuwe slaapkamer van zoonlief. Op dat deel van de zolder hebben we al een 3-voudig dakraam geplaatst. Ook hangt er al een airco op onze zolder. Onderstaand fotootje komt van de website van Velux overigens.

Al met al wordt de zolder een stuk bruikbaarder de komende weken. Ik moet nog wel de elektra aanleggen, wandjes plaatsen, wandjes afwerken en vloeren leggen. Maar dan zijn we ook een heel eind klaar! Het zal nog wel een hoop werk zijn, en helaas ben ik momenteel ook bijna gedwongen om gewoon naar kantoor te gaan: werken met deze herrie is niet te doen…!

Ooit, meer dan twintig jaar geleden, werden er een aantal kiezen bij mij getrokken. Toen kwam ik er achter dat ik grotendeels immuun ben voor het verdovingsmiddel van de tandarts. Dat was niet prettig, voor mij niet en voor hem niet. Jaren later bij de kaakchirurg (toen mijn verstandskiezen gesneden moesten worden) bleek dit opnieuw. Het was de hel. En terug. Maar we waren bijna klaar. Die kies heb ik niet laten zitten natuurlijk! Doorgaan. En zo is het met de “kroepoekgriep” ook. Ik ben het zat. Al die sch*tmaatregelen. Al dat geneuzel. Maar een rottende kies laten zitten doet pijn en is gevaarlijk. Je loopt dus niet weg.
Het feit dat de overheid maatregelen versoepelt doet mij dan ook niets: het is dom en gevaarlijk en ik vrees dat het ons nog langer in de greep van de pandemie houdt. Daar heb ik helemaal geen zin in. Zitten blijven en laten trekken dus. De snelste weg er uit.

Gelukkig woon ik op het platteland, in een klein dorpje ver van alle drukte. Daar ben ik normaal gesproken al blij mee, maar zeker in de coronacrisis. En nog meer met het feit dat het Koningsdag is én mooi weer.

Wij hoeven de drukte niet op te zoeken in een vol Vondelpark of welk park dan ook. Het zal genieten worden in de tuin. We gaan een rondje fietsen met de kinderen, lekker ergens picknicken en misschien ergens een ijsje halen. Drukte? Dat kennen we hier niet. En dat houden we graag zo.
Dat neemt niet weg dat ik de Stedelingen wil uitnodigen. Zoek de ruimte op, op ons “platteland”. Je hoeft niet in een park te zitten. Je kunt lekker ergens op een dijk gaan zitten in het oosten, of bij een sluis: de scheepvaart gaat gewoon door. Rust is ook te vinden (of juist) buiten de gebaande paden van de Veluwe, het strand of de duinen.
Fijne Koningsdag. Hopelijk de laatste in een lockdown…

Al eerder schreef ik over de stresstesten wat er bijvoorbeeld gebeurd als je hypotheekrente hoger zou zijn en wat er gebeurd als je werkgever failliet gaat. En dat brengt me tot een volgend onderwerp waar ik veel gegevens over heb (ik hou tenslotte alles bij) en waarom dit (voor mij) belangrijk is. Ik heb het Milo genoemd: wat zijn de minimale kosten die je (ik) nodig heb om te overleven?

Overleven bestaat hierbij uit diverse gradaties:
1. Overleven zonder concessies te doen aan het huidige uitgavenpatroon. Met andere woorden: wat er uitgaat moet gecompenseerd worden met loon, maar er wordt niet gespaard afgezien van eventuele aflossingen die reeds in het hypotheekbedrag zitten. Dit is in principe dus de huidige situatie minus sparen.
2. Overleven met concessies: minder uitgeven aan diverse zaken zoals kleding, horeca, abonnementen, dat soort dingetjes.
3. Keiharde herstructurering: geen kinderopvang meer, opzeggen van het lease-contract van de auto, geen zakgeld, alles op de fiets. Hardcore niets meer uitgeven behalve het hoogstnoodzakelijke.

Situatie 1: “de uitgangspositie”

Kosten verschillen van maand tot maand. Zo betaal ik bepaalde premies jaarlijks, of in termijnen van 10 maanden zoals bij de gemeentelijke belastingen. Gemiddeld gaven wij in 2020 het volgende uit:

Auto	€    667,57
Brandstof	€       71,86
Diverse	€    380,19
Honden	€       37,29
Horeca	€    164,81
Hypotheek	€ 1.201,03
Kinderen	€       50,00
Kapper	€       13,20
Kinderopvang	€ 1.078,68
Kleding	€    122,04
Levensonderhoud	€    661,55
Nuts	€    267,32
Oppassen	€       71,25
Studielening	€    162,20
Vakantie	€    469,40
Verzekeringen	€    203,50
Sporten	€       66,39
Zakgeld	€    350,00

Per maand komt dit uit op 6038 EUR. Om quite te spelen moeten we dus samen 6038 EUR binnenkrijgen. Gedeeltelijk gaat dit via kinderopvangtoeslag en belastingteruggaaf. Beiden zijn echter sigaren uit eigen doos: je moet werken om het te kunnen krijgen. Als je niet allebei werkt heb je geen recht op kinderopvangtoeslag en belastingteruggaaf…Nouja, als je geen belasting betaalt kun je het niet terugkrijgen.

Situatie 2: concessies

Auto	€    667,57
Brandstof	€       71,86
Diverse	€    228,11
Honden	€       37,29
Horeca	€       82,40
Hypotheek	€ 1.201,03
Kinderen	€       50,00
Kapper	€       13,20
Kinderopvang	€ 1.078,68
Kleding	€       73,22
Levensonderhoud	€    529,24
Nuts	€    267,32
Oppassen	€       71,25
Studielening	€    162,20
Vakantie	€    469,40
Verzekeringen	€    203,50
Sporten	€       66,39
Zakgeld	€    350,00

De concessies zetten weinig zoden aan de dijk: nog altijd is er iets meer dan 5600 EUR per maand nodig. Goed, de concessies die ik hier heb doorgevoerd zijn zeer klein. Er is niet bezuinigd op vakantie en slechts gedeeltelijk op andere posten. Er zit nog behoorlijk wat ruimte, zeker in vergelijking met scenario 3: Shit hits the Fan

Shit hits the Fan!

Maar wat nu als we er écht keihard inklappen? Wat is de absolute bodem die we kunnen bereiken, zonder dat we ons huis hoeven te verkopen? Immers, een huurwoning gaat niet goedkoper zijn dan onze huidige woning. Het hypotheekbedrag is wel hoger, maar dat is inclusief aflossing. Wanneer de shit the fan hits kun je natuurlijk altijd nog de bank opbellen en vragen om een hypotheekpauze. Maar dat heb ik niet meegenomen. Ik heb wél meegenomen dat je een aflospauze in de aflossing van de studielening kunt aanvragen. Eveneens heb ik meegenomen dat er geen kinderopvang meer nodig is, geen auto (en dus geen brandstof), geen vakantie of horeca, geen/ nauwelijks kleding of zakgeld en dus een érg spartaans leven.

Auto	0
Brandstof	0
Diverse	0
Honden	€       37,29
Horeca	€             –
Hypotheek	€ 1.201,03
Kinderen	€             –
Kapper	€             –
Kinderopvang	€             –
Kleding	€       20,00
Levensonderhoud	€    450,00
Nuts	€    267,32
Oppassen	€             –
Studielening	€             –
Vakantie	€             –
Verzekeringen	€    203,50
Sporten	€             –
Zakgeld	€       50,00
	€ 2.229,13

Maar in principe zouden wij ons gezin draaiende kunnen houden met 2229 EUR. Dit is overigens iets lager nog: de rente van onze hypotheek is aangepast en we hebben wat aflossingen gedaan tov. 2020, dus de hypotheek is nog maar 1165 EUR. Iets minder dan 2200 EUR hebben we dus nodig om het huis niet te hoeven verkopen, geen kou te lijden en niet te verhongeren! Een prettige gedachte, want dat komt overeen met het salaris van mijn echtgenote met haar parttime baan (waar ze overigens wel een auto & brandstof voor nodig zou hebben).

Maar er zit ook iets tussenin

Ik speel natuurlijk met de gedachte om voor mezelf te beginnen. En dan komt de vraag op: hoeveel heb je nodig om dit te kunnen doen? Hoeveel inkomsten moet je genereren? Als ik voor mezelf zou beginnen, dan wil ik geen gebruik meer maken van de kinderopvang en werk ik altijd vanuit huis.

Auto	€    667,57
Brandstof	€       71,86
Diverse	€    150,00
Honden	€       37,29
Horeca	€       50,00
Hypotheek	€ 1.165,00
Kinderen	€       50,00
Kapper	€       13,20
Kinderopvang	€             –
Kleding	€    122,04
Levensonderhoud	€    550,00
Nuts	€    267,32
Oppassen	€             –
Studielening	€    162,20
Vakantie	€    250,00
Verzekeringen	€    203,50
Sporten	€       66,39
Zakgeld	€    200,00
	€ 4.026,36

Ik ga er dan vanuit dat ik beter op zal letten op wat we kopen, nog steeds op vakantie gaan en dergelijke. Iets meer dan 4000 EUR moet er dan maandelijks binnenkomen. Dit betekent dat ik met 1300 EUR netto per maand voldoende bijdraag om verder geen concessies te doen aan onze werkelijke levensstandaard. Dat klinkt als “feasible” – ook als ik dan maar 3 dagen per week kan werken ivm. de kinderen.

Bijna 2 jaar geleden hebben we ons huidige huis gekocht. Het was nogal niet onze smaak, dus we hebben vrijwel alles aangepakt: nieuwe vloeren, het dak vol met zonnepanelen, een laadpaal voor de auto’s, vloerverwarming, nieuwe meterkast, airco overal, een nieuwe badkamer inclusief het slopen van een dragende muur, alles laten stucadoren. Enfin: vrijwel alles dus.

Maar niet de keuken. Daar hebben we niets aan gewijzigd, behalve een nieuwe afzuigkap omdat de oude zo vies was dat ik daar zelfs niet in de buurt durfde te komen. Maar inmiddels zijn we er vrijwel uit wat we willen. Eén klein probleempje: we hebben een vrij dure smaak. Een offerte hebben we nog niet, maar we willen een Bora X Pure kookplaat die naar verluidt 4000 EUR kost. Een composiet werkblad, voor ongeveer 500 EUR per strekkende meter. Een quooker. Een nieuwe (of eigenlijk extra) oven. Ik heb voorzichtig het een en ander bij elkaar opgeteld en we komen uit, zonder een offerte gehad te hebben op een bandbreedte van 16.000 tot 20.000 EUR. Hier komt het stucadoren van de keuken en het aanleggen van de extra benodigde elektriciteit nog eens bij. Elektriciteit kán ik wel zelf, maar een 3-fase Perilex waag ik me dan weer niet aan. Stucadoren kan ik niet.

En dit past dan weliswaar in de bankrekening, maar niet zo goed bij onze principes. We gaan het zien, waar het op uitkomt. Mogelijk stappen we af van de Bora en gaan we voor een ander (goedkoper) merk. Aan de andere kant is dit een uitgave voor tientallen jaren en koken wij graag en is de keuken wel het centrum van ons grote gezin.

Ik hoorde gister van onze aannemer dat het verbouwen van de zolder vertraging op gaat lopen: in plaats van eind april wordt het pas de tweede helft van mei dat de schoorsteen gesloopt kan worden. Een goed voorbeeld van uitgestelde consumptie denk ik…Al heb ik er niet zelf voor gekozen in dit geval. Ik baal er wel van.

Maar ik heb net ook de wijziging in onze kinderopvangtoeslag doorgegeven. En wat blijkt? Ik had zelf een rekenfout gemaakt! Voor onze jongste dochter krijgen we véél meer terug dan wat ik uitgerekend had. Dat komt, denk ik, door de wijze waarop het hele toeslagenstelsel werkt. Voor het tweede & derde kind krijg je meer terug dan voor het eerste kind. Waarschijnlijk telt mijn eerste dochter (tweede kind) als “eerste” kind, omdat zij de meeste uren maakte op de opvang. Onze zoon heeft alleen een paar uur BSO per week. Maar de derde is absoluut met zekerheid “de derde”, ongeacht de volgorde (voor toeslag) van de eerste 2.
Het resultaat: geen 731 EUR toeslag per maand maar een goede 971 EUR. Dat scheelt maar liefst 240 EUR per maand voor de rest van dit jaar en dat is toch een serieuze berg geld.

Ook heb ik de hogere WOZ-waarde doorgegeven aan de bank. Dit scheelt met ingang van mei iets meer dan 30 EUR per maand aan rente. Dit gaat samen met de eerder bespaarde rentes (door aflossingen) in de sneeuwbal naar nieuwe aflossingen.

Als er iets duidelijk is geworden de afgelopen twaalf maanden is het wel kwetsbaarheid. De kwetsbaarheid van onze samenleving, gebrek aan solidariteit over langere periodes en ons inleven in anderen. Niet alleen met corona. Nee, veel meer.

Mensenrechten van Oeigoeren, gebrek aan actie en reactie daar op. Maar ook onze eigen toeslagenaffaire is vreselijk, maar er wordt nauwelijks iemand op aangesproken en afgerekend. De vraag is ook of dat een oplossing is.

Maar ook de wereldeconomie is kwetsbaar gebleken. Sancties tegen diverse landen en bedrijven vanwege de bouw van gasleidingen vanuit Rusland door de VS. De energietransitie noopt de Duitsers tot het stoppen met het gebruik van kolen en de inzet van Russisch aard gas.

En deze week kwam een nieuw stuk kwetsbaarheid naar voren: een dwarsliggende boot is schijnbaar een acute bedreiging voor de handel. Hoe kwetsbaar zijn we dan wel niet voor terrorisme in het Suezkanaal? Is dit geen extra argument om weer lokaal te gaan produceren?

Ik hoorde van een bedrijf dat kalenders liet drukken in China. Wat zou dit schelen in kosten? Een halve euro per stuk? Moet je daarvoor de extra vervuiling op willen brengen, en het gebrek aan controle mogelijkheden op arbeid en materiaalherkomst? Of toch gewoon onze eigen drukkerijen gebruiken? Hetzelfde geldt voor plastic speelgoed. Plastic is een wereldmarkt, overal even duur. Zonder handwerk is het product ook even duur. Dus kunnen we niet iets bedenken om het lokaal te maken? Lijkt mij een goed plan. Minder kwetsbaar, meer werk, minder vervuiling. Ik zeg doen. Made in EU.

Zo, testuitslag binnen: negatief. En dat is natuurlijk heel positief. Helaas voel ik me er niet minder beroerd door, maar het zal wel over gaan.

Ondertussen is de situatie op het werk nog gespannen. Gebrek aan motivatie vergroot mij negatieve gevoelens, maar echt een positieve uitkomst zie ik ook niet meer.

Deze week zal de ontknoping wel volgen. Blijft spannend.