Categorie: Vrijetijd

Al jaren woont Geldsnor, geboren in een middelgrote stad, in een klein dorpje in het zuidoosten van het land.

Regelmatig heb ik al geblogd over de geneugten van het platteland, en over de nadelen.

Soms is er herrie, en soms stank. Meestal rust en een goede samenleving. Een echte bakker, een ijswinkel, boerderijwinkel en een grotere kern dichtbij met 5 supermarkten. In mijn dorp wonen nog geen 2000 mensen en men kent elkaar dus redelijk.

Wij zijn import, maar daarin zijn we niet uniek. Ons dorpje is gezellig en levendig, mede dankzij de carnavalsvereniging. En gister was het feest in het dorp. Slechte muziek, duur bier (maar we steunen de carnaval) en bitterballen: wat wil je nog meer op een stoffige vrijdagavond?

Het was weer ouderwets genieten in ons dorpje. Wim zag het goed!

Vroeger was ik een dromer. En eerlijk gezegd ben ik dat nog. Ik droomde van kastelen, dure auto’s en een zwembad in de tuin. Een beetje ingegeven wellicht door films en vakanties. Als kind lijkt het leven lang en alles ver weg. Je droomt over wat je wil worden als je groot bent, en misschien minder over wat je wilt bereiken.

Langzamerhand werd ik ouder, en dat proces gaat natuurlijk door totdat het definitief stopt. Elke dag word ik ouder. Maar mijn dromen niet. En in mijn gedachten blijf ik jong. In gedachten blijf ik bij: wat wil ik later worden? Later is echter voor een groot deel nu.

Het is te laat om een radicale wijziging in mijn carriere aan te brengen – en dat hoeft ook niet. Ik ben blij met het werk wat ik doe, en volgens sommigen ben ik daar ook goed in. In ieder geval verschaft het mij buitengewoon veel plezier.

Maar mijn dromen voor later blijven bestaan. Maar later is al dichtbij. Ik heb de meeste fantastisch huizen in mijn hoofd om te bouwen. Houtbouw, met gestapelde stenen muren, volledig zelfvoorzienend, met een infinity-pool en nog veel meer. Daarin zitten ook kinderkamers.

Daarin schuilt de ironie. Want we hebben 3 kinderen. Maar tegen de tijd dat ik tijd, geld en ruimte heb om mijn droomhuis te bouwen, zijn deze kamers niet meer nodig voor de kinderen – eerder voor eventuele kleinkinderen.
De plannen in mijn hoofd worden dan ook wel langzamerhand aangevuld. In plaats van 3 kinderkamers speel ik met de gedachte om 3 suites te bouwen. Suites met kleine woonkamer, slaapkamer en een kinderkamer met stapelbed. Zodat later mijn kinderen op bezoek kunnen komen en langere tijd kunnen blijven, maar zich ook kunnen terugtrekken in hun privé-ruimte.

Of ik dit huis ooit ga bouwen valt nog te bezien. Voorlopig niet. De bouwkosten zijn flink en de tijd die ik heb is beperkt. Bovendien is het een type huis wat thuishoort op een landgoed, waar ik het liefst ook boomgaarden en voedselbossen heb.

Voorlopig blijf ik lekker in mijn woning in het ZO van het land, genietend van de kinderen en het prachtige weer.

Blijf jij ook jong in je dromen?

Het is alweer eind mei. Enige tijd geleden heb ik boontjes gezaaid in de moestuin: en die kwamen al rap met hun koppies uit de grond.

Het was immers flink nat en niet koud. Inmiddels groeien ze als een malle, al moet ik ze helaas regelmatig water geven. Maar goed: het zijn de goedkoopste en meest verse bonen die je kunt krijgen, absoluut biologisch zonder negatieve gevolgen voor de wereld. Heerlijk!

Ook de aardbeien doen het aardig. Ik heb een stuk of 20 planten in de achtertuin, en een stuk of 15 in de voortuin. Daar staan ze op de rand van de wadi, omringd door bessenstruiken en fruitboompjes.

Het enige wat me opvalt: waar zijn toch de bijen en hommels dit jaar? Ik zie ze slechts sporadisch. Normaliter zoemt en gonst het in de lucht. Nu is het stil… Zou het de natte lente zijn? Of gevolgen van droge jaren? Insecticide? Aziatische hoornaar? Ik weet het niet, maar het valt wel op…

Geldsnor houdt van kamperen. Met drie kleine kinderen doen we dit nu nog met de caravan, later met tentjes.

Enkele jaren terug hebben we de caravan gekocht. Prima ding, niets bijzonders. Geen movers, geen airco, geen andere zinloze poespas.

Maar ook geen goed bed. We sliepen zoals velen op de kussens van de zittingen. Niet comfortabel… Dus was er een projectje: het maken van bedbodems (op maat) en een matras op maat.

De bedbodems komen van ikea. 20eur per stuk, tweedehands konden we ze niet vinden. Het matras komt ook van de ikea en kostte 275eur in de opruimhoek. Beide moesten op maat gemaakt worden. Het bed is aan de ene zijde 160cm breed, maar aan de andere kant slechts 135.

De bedbodems moesten ook ondersteund worden, zonder door te zakken en zonder pootjes (dan kunnen we meer kwijt onder het bed). Ook dat is gelukt. Nu slapen we dit weekend in de Achterhoek als een stel gelukzalige baby’s. Heerlijk!

En natuurlijk stukken goedkoper dan het laten doen!

Afgelopen week was ik op vakantie. Wat heerlijk relaxed, ondanks de wat frisse nachten. We waren vroeg op stok, want de kachel aanzetten in de voortent is pure verspilling. Een spelletje in de caravan kan natuurlijk ook en daar was het stukken warmer.

Gisteravond ben ik na zonsondergang het bos in gegaan. Heerlijk en het blijft magisch. De roep van een raaf, een groep van zeker 35 zwijnen en een paar herten. Prachtig. En lekker rustig, moet ik eerlijk toegeven. Ik heb ook veel inspiratie opgedaan, maar mei is wel een drukke maand…

Niet omdat april de negende maand op rij is met meer dan 20.000 bezoekers. Nee, letterlijk. Alle goede intenties ten spijt ben ik langzaam aan het uitdijen. Nog niets schokkends voor velen, maar wel voor mij.

Ik kom er langzaam achter dat ik met drie kinderen en allebei een baan minder tijd heb om veel te sporten. Vroeger liep ik marathons, halve marathon, zevenheuvelenloop en drie tot vijf keer per week voor de lol. Ik fietste veel, wandelde veel en ging vaak klimmen.

Nu komt het er niet meer van. En dat merk ik. Langzaam bol ik op onder mijn shirt. Breder en breder. Tijd om het tij te keren.

Objectief gezien valt kamperen niet te verklaren. We hebben ons woensdag het schompes gewerkt om alles in te pakken en de caravan aan te koppelen. Allebei gewerkt, al was het geen hele dag. Kinderen opgehaald van de BSO en in de avond om 1930 aangekomen.

Om 2100 lag alles in bed en was de tent opgezet. Het is koud, en het koele af tot min 3 buiten. Binnen in de caravan is het een gerieflijke 6 graden boven nul. Het elektrische kacheltje wat we mee hebben blijkt volledig verwoest in de nooit geopende verpakking te zitten.

De caravan is klein, zeker vergeleken met de 200m2 die we thuis hebben. Ons plekje is een fractie van onze eigen tuin.

En toch is het genieten. Alles kost meer tijd en dus gaat het langzamer. Het tempo vertraagt. De tijd bewuster gebruikt. Zalig. Ik geniet.

Ondanks dat ik niet mag tillen, is de caravan ingepakt! Geldsnor gaat een weekje met het gezin op vakantie naar zijn geboortegrond. Even lekker de kinderen laten zien waar ik een deel van mijn jeugd heb doorgebracht (in 4 verschillende huizen).

Niet dat het die kinderen interesseert natuurlijk, maar wij vinden dat wel leuk. Vanmiddag halen we ze op tijd van de BSO en de automatische mailbeantwoorder staat al aan. Nu nog de laatste paar kleine dingetjes en gaan met die banaan!

Het begin van het feestdagen-seizoen is er: Pasen! Na Pasen volgt immers Koningsdag, Hemelvaart en Pinksteren. En voor ambtenaren ook 5 mei :-).

Wij vieren pasen altijd met het gezin; gewoon lekker ontbijten en zondag met de grillplaat aan de gang. Burgerlijk maar gezellig. Mijn zoon gaat zaterdag het ontbijt verzorgen (samen met Lieftallige Echtgenote) en we gaan lunchen bij mijn ouders.

Tweede paasdag eten we gezellig met de schoonfamilie, en tussendoor zullen we wat gaan fietsen.
Religieus zijn we hier zeer zeker niet, maar toch vind ik pasen altijd leuk: het begin van de lente als het ware. Heerlijk!

Een andere prettige bijkomstigheid: ik verwacht dat de elektriciteit het hele paasweekend overdag minder dan 0 kost. Laten we daar maar gebruik van maken!
Fijne Pasen!

Het wordt met grote stappen langer licht. Heerlijk. Ik bedoel: ik hou van de winter. Maar dan moet het wel winterweer zijn. Niet deze schimmelende drabkou met eindeloze wolkenvelden.
Natuurlijk hebben we een paar mooie zonnige dagen gehad aan het begin van de maand, maar toen was het wel koud in de ochtend. En in de middag waaide het guur. Nu heb ik gewoon behoefte aan zon & 20 graden.

Maar we gaan de goede kant dus op. ’s Avonds is het later donker, ’s ochtends vroeger licht en het verschil is per dag te zien. Ook de vogeltjes zijn weer volop bezig met vrouwtjes te veroveren en hun territorium af te bakenen. Het is hier een kakofonie van koolmeesjes, pimpelmeesjes, merels en duiven, afgewisseld met het gehamer van de Bonte Specht.

Ondertussen stroomt het van de regen terwijl ik dit schrijf. Saai, grijs weer. Het geeft me een opgesloten gevoel. Ook al kan ik prima naar buiten als het regent: het is toch wat minder uitnodigend. Maar we zullen het maar van de positieve kant zien: de grond kan hier nog wel wat neerslag gebruiken. Februari is grotendeels droog verlopen en het vocht van januari is al lang de bodem ingetrokken. Het is de eerste serieuze regen sinds ik begin februari mijn Wadi-project afrondde!

Gelukkig komt het vanzelf goed: de eerste warme dagen zullen weer hemels voelen en in mijn regio hebben we deze stukken eerder dan aan de kust of in het noorden. Even geduld nog dus!