Crematie van een hond: wat kost dat nu eigenlijk?

Inmiddels is het bijna 2 weken geleden dat mijn maatje is overleden. We waren, en soms zijn, er vreselijk verdrietig van. Maar het besef is er ook dat het goed is zo. Ze kon al niet goed meer meekomen met de dagelijkse wandelingetjes, die dan ook steeds korter werden in afstand maar toch meer tijd gingen kosten.

Onze andere hond mist haar, heeft wat lusteloos door het huis gelopen maar heeft tegelijkertijd veel aandacht gekregen. Van bezoek, in verband met de feestdagen. Maar ook van mij, met langere wandelingen. Niet heel lang – hij is ook bijna 13 en dat moeten we dus heel rustig opbouwen. Maar hij kan wel langer lopen. De eerste dagen wist hij zich vooral met eten geen raad. Zij was de baas in huis. Hij moest volgen. Als zij ergens wilde liggen, ging ze voor hem staan en deed een Badr Hari-achtige staredown, totdat hij gewieberd was. En zij at dus ook als eerste. Hij wachtte, totdat zij begonnen was. Nogal vreemd dus om eten te krijgen als zij er niet is? Maar ook dat gaat nu beter.

Wij hebben in die dagen nagedacht over wat we met haar zouden doen. Er zijn verschillende opties. Schijnbaar mag je een dier in de tuin begraven. Dat willen we pertinent niet. Ik heb 3 kinderen en vind geen enkele troost bij de gedachte dat zij daar in de tuin ligt en misschien vele jaren later weer word opgegraven door één van de kinderen. Ook kun je ze aanbieden ter destructie. Alleen al bij de woordkeuze schieten de tranen in mijn ogen. Nee, dat is zéker geen optie. Verdorie, ze was mijn maatje. Geen koelkast!

We hebben gekozen voor crematie. Ook hier zijn verschillende keuzes te maken: individueel, in een groep van maximaal 6 honden of anoniem. Bij een individuele crematie kun je ook een dienst krijgen, en een urn met as en heb je uiteraard (omdat je er bij bent) een tamelijk goed idee wanneer het plaatsvindt. Dit kost ongeveer 230 EUR (afhankelijk van de grootte)

Bij een crematie in een groep krijg je wel te horen wanneer de crematie plaatsvindt. Maar je kunt geen as krijgen. Immers: het is niet na te gaan welke as bij welke hond hoort. Flabbergasted was ik wel dat je er voor kunt kiezen de as uit te strooien op de Noordzee. Wélk as dan? Het kost 137,50 EUR.

De laatste optie is anoniem. Dat wil zeggen dat de groepsgrootte groter is, en dat je niet exact weet wanneer het plaatsvindt. Ergens in de 7 dagen na de opdracht, meen ik. Daarna krijg je alleen nog de rekening van 95 EUR. Wij hebben gekozen voor deze optie.

Waarom? Niet voor de kosten. Dat vind ik in dezen eigenlijk niet meer dan een getal. Maar met wat we ook doen, we krijgen haar niet terug. Onze herinneringen aan haar zijn wat het waardevol heeft gemaakt. De talloze leuke dingen die we gedaan hebben. De liefde en de knuffelsessies toen we nog wel eens, voordat we kinderen hadden, het matras naar beneden sleepten en met z’n vieren (vrouw, ik en de 2 honden) op de grond voor de TV sliepen. Gewoon omdat het gezellig was.

Die herinneringen blijven. Ongeacht wat er met haar lichaam gebeurt. En ik vind het juist wel prettig om niet te weten wanneer ze precies is gecremeerd. x

De dierenarts heeft 140 EUR in rekening gebracht: consult & euthanasie. In totaal kost het dus 235 EUR.
Praktisch als ik ben, bedenk ik meteen dat dit de nodige aanpassingen in het budget teweeg brengt. Zo worden de pensionkosten voor de vakanties aanzienlijk lager, gaat het voer door de helft en scheelt het de jaarlijkse check-up en vaccinatiekosten bij de dierenarts. En uiteraard heb ik haar nog op de dag van het overlijden, met tranen over mijn wangen, uitgeschreven bij de gemeente voor de hondenbelasting. Je kunt het maar gehad hebben.

Nu is het een afgesloten hoofdstuk. Nog één hond over, inmiddels dus ook 13 jaar oud. Hij is nog vitaal, goed gezond behalve dat hij stokdoof is. Ik hoop dat hij nog even bij ons blijft.

Bedankt voor alle reacties op haar overlijden. Ik heb het geloof ik al geschreven een keer. Maar het heeft mij enorm geholpen om het van me af te schrijven.