Eerder, inmiddels een paar maandjes terug (17 december), blogte ik over de kleine eikjes op de zolder. Ik wilde weten of ze blad zouden krijgen.
Dat is aan het lukken – maar het duurde wel veel langer dan verwacht. Mogelijk ook omdat ik doordeweeks als de kinderen uit huis zijn zelf beneden zit en dus boven geen verlichting en verwarming heb. Maar langzaam zie ik de knoppen groen worden en barsten: het teken van leven.
Geheel ter mijner verbazing: er blijkt nog een eikel in de pot te zitten! Die is véél sneller opgekomen dan de anderen en heeft inmiddels al een paar blaadjes en is zelfs al groter dan de oudere boompjes.
Superleuk! Daar kan ik nu echt van genieten. Ja, een beetje gek ben ik wel.
Morgen ga ik 20km wandelen – ook zin in. Fijn weekend!
Nou, eikels genoeg op de wereld, zou ik zo zeggen.
Wandel ze.