In een ander blogje had ik er al kort aan gerefereerd (namelijk: ik ga nu verder met de trap). Maar het is nu zover: de traprenovatie is klaar. En wat een bevalling is het geweest!
De trap was al jaren een doorn in het oog. Toen we dit huis kochten was deze bedekt met halve-maan-vormige vloerbedekking die vastgeniet was aan de grenen treden. Niet helemaal onze smaak en het was er dan ook snel uit. Maar uiteraard slijt een grenen trap razendsnel: het is eigenlijk gewoon zacht constructiehout. De vorige bewoners hadden het nog wel geschilderd voordat ze de vloerbedekking er op maakten. Dat scheelde.
Maar het bleef een lelijk ding. En ons huis is zo gebouwd dat wanneer je de voordeur open doet, de trap prominent in zicht is. Gelukkig woon ik in een gebied waar een voordeur uitsluitend bedoeld is voor de pakketbezorger. Geen idee waar het ding anders voor is. Sterker nog: in ons vorige huis is de voordeur nooit open geweest. Zelfs de pakketbezorger kwam achterom. Welkom op het platteland!
In oktober was het traprenovatie-spul echter in de aanbieding. We hebben gekeken naar het zelf doen of laten doen. Laten doen is een investering en geen uitgave: tussen de 2000 en 3000 EUR ben je zo kwijt. Zelf doen was enigzins afhankelijk van hoe je rekent: het zijn de traptredes, de stootborden. Maar ook het risico op fouten maken met zagen (en dus meer tredes te gebruiken) of meten (en dus meer tredes nodig te hebben). En ook moest er iets geschilderd worden: de “wangen” van de trap worden niet bekleed en zijn dus geverfd. Daarbij heb je nog bepaald gereedschap nodig, waarvan ik feitelijk alles al had. Dat scheelt: dan hoef ik dat niet mee te tellen.
Vlák voordat ik begon is me (gelukkig) nog iets opgevallen aan onze trap: er zit een soort afwerklijst onder de tredes. Dat betekent dat de stootborden niet “onder” de volgende trede vallen. Die afwerklijsten moesten derhalve óók geschilderd worden. En zoals je je wellicht kunt voorstellen in een gezin met 3 kinderen: je hebt overdag niet altijd de tijd om er aan te klussen, en ’s avonds niet altijd zin.
Die zin heb ik dan maar gemaakt: enkele avonden ben ik aan het schuren en schilderen geweest, en enkele andere avonden aan het meten en zagen. En weer een andere avond ben ik aan het lijmen geweest. Gisteravond (het is daadwerkelijk dinsdagochtend als ik dit typ) heb ik de stootborden gelijmd.
De totale kosten van de traprenovatie
En wat kostte dit grapje?
Maar liefst 576 EUR voor de traptredes & stootborden. En ik heb me 1x verzaagd: een kiertje van een paar mm blijkt écht teveel te zijn op een trap. Dus ik moest er nog 1 halen (kosten: 42 EUR). En een andere bleek te kort te zijn, want er zit een kwart draai in de trap. Kosten: 48,50 EUR.
Ook heb ik nog 2 tubes high-tack kit bij moeten halen. Die waren echter gratis: ik had mijn zwager geholpen in zijn nieuwe huis (opleveringsprobleempjes) en hij moest nog iets halen en weigerde pertinent een Tikkie te sturen voor de kit. Meevallertje 🙂
Ook heb ik nog een nieuw zaagblad moeten kopen voor mijn kleine (89mm) cirkelzaag. Deze kostte 22 EUR. Voor het verven en schuren heb ik restjes en materialen gebruikt die we nog in huis hadden van vorige klussen.
In totaal hebben we dus 688,50 EUR uitgegeven aan de traprenovatie, voor 13 tredes. Bijna 53 EUR per trede. Het heeft grofweg 2000 EUR bespaard.
Was dat een goede deal? Uiteraard! Ik zou kunnen rekenen hoeveel uren ik besteed heb. En die mee kunnen rekenen. Dat is populair bij veel mensen die zelf niet kunnen klussen: “ik kan beter gaan werken, dat levert meer op”. Maar dat is niet zo, althans niet in mijn geval. Ten eerste had ik in de tijd waarin ik de trap heb opgeknapt geen declarabele uren kunnen draaien. Maar zelfs als dat wel had gekund ben ik hooguit 15 uur mee bezig geweest. Tegen een prima ZZP-tarief van 100 EUR per uur had ik 1500 EUR omzet gedraaid, waar ik ongeveer de helft van had overgehouden. Dus zelfs als je zo rekent, is het nog stukken voordeliger om het zelf te doen.
En laten we niet vergeten: er zitten een hoop wijze lessen in. De kinderen zien en weten dat ik het zelf heb gedaan en hebben dus meteen een zaadje in hun hoofd: je kunt dingen zelf. Je hebt niet overal een ander voor nodig. Maar het maakt het ook simpelweg mogelijk. En het is een nieuwe klus die ik zelf heb gedaan, die ook anderen er toe aanzet om dit zelf te doen (zowel een bevriend koppel als mijn schoonouders).
En dat heeft weer een nieuw gevolg: ook daar zal ik dan mee mogen helpen, wat gegarandeerd gezelligheid oplevert, grappen, grollen en een pilsje. En wat is er belangrijker dan gezelligheid?
Kudos Geldsnor! Ik klus zelf ook graag en hoop mijn kinderen hetzelfde plezier mee te geven naar later toe. De interesse is er wel, gelukkig. En ook het gewoon proberen en tonen wanneer iets niet lukt/wanneer je foutje maakt is belangrijk. Tegenslag hoort er gewoon bij en bij het klussen is niets onoverkomelijk. Ik zie daar veel mensen op blokkeren en dan starten ze gewoonweg niet, zonde.
Heb de wenkbrauwen even opgetrokken toen ik zag dat je €22 voor een zaagblad van 89×10 mm betaald had. Heb zelf enige jaren geleden ook een kleine cirkelzaag gehad met zo’n blad, maar die is inmiddels vervangen door eentje met 120 mm blad. De ‘oude’ is naar mijn ook klussende dochter gegaan, inclusief 4 nieuwe zaagbladen; 2 voor hout, 1 diamantschijf en 1 voor aluminium. Die 4 bladen kostten me, enige jaren geleden, rond €35 bij Toolstation. en vrij recent heb ik voor minder dan €12 een nieuw 115×10 mm zaagblad gekocht.
Misschien slim om even op hun site te kijken als je nieuw gereedschap of onderdelen nodig hebt.
Voor het overige; een voorspoedig 2023 toegewenst.
Dank je. Ja, het was duur en kon vast goedkoper. Maar ik had het nodig op dat moment, ivm timing (ok, ongeduld…) en stond er bij in de Praxis. Het oude blad was te bot geworden en sloeg stukjes kapot. Dat was echt zonde geweest.
Maar een dagje wachten op een online bestelling had best gekund.
Goed bezig! Lang geleden hadden ze in mijn studentenhuis alle linoleum vloeren van de gangen vervangen, maar de huurbaas wilde niet betalen voor nieuwe linoleum op de trap. Toen heb ik van alle snijresten (en de snijresten van de andere flats) onze trap zelf opnieuw bekleed. Heeft me slechts een hoop werk en een pot lijm gekost.