Kwart over 4, zondagmorgen. De telefoon gaat. Kwart over 4. Op zondagmorgen. Ik heb geen puberkinderen. Wel boomerouders. Lieftallige Echtgenote neemt de telefoon op.
Mijn moeder. De eerste woorden: “Je hoeft niet te schrikken. Je vader ligt op de IC.”
Mislukt. Wel geschrokken. Hoezo, op de IC? Nou, problemen in de belangrijkste slagader; een dissectie.
Jeetje. Mijn vader. Een man die honderden kilometers per week fietst, zonder elektrische ondersteuning. Die net half Europa door is gefietst, en mij nota bene kleurenblind fietste op een Alpencol enkele weken geleden. En ik behoor zelf, al zeg ik het zelf, bepaald niet bij de minst fitte dertigers. Die vader.
Die vader ligt nu aan een hoop slangetjes en buisjes, heeft een zeer ingrijpende operatie gehad en is verplaatst naar een ander ziekenhuis. Die vader, die nu met glazige oogjes uit zijn bolletje kijkt, bang en bevreesd, wanhopig en verdrietig. Een man die een notior slechte stilzitter is en alles voor mijn moeder zou doen – en ook altijd gedaan heeft.
In ons gezinsleven is mijn moeder altijd de patiënt geweest. Niet vaak ziek, maar wel allerlei rugproblemen en zware operaties gehad. We zijn quasi-gewend aan het beeld van haar in een ziekenhuisbed, al is de laatste keer 25 jaar geleden.
Mijn vader is echter al het onderwerp van familiegesprekken als hij verkouden is. Vorig jaar (na zijn pensioen) is hij 1x ziek geweest, griep. Niet eens corona. Gewoon “oldschool” influenza. In zijn gehele carrier is hij nog nooit 1 dag ziek geweest op het werk.
Nu is hij onderdeel van de koffiekamergesprekken in het ziekenhuis. Zo’n gezonde, fitte man. Een man van bijna 70, met een BMI van 24. Rookt niet, drinkt niet, beweegt veel. Nu ligt hij op de IC – en daar is hij voorlopig nog niet klaar mee.
(Even geen subsidie dus – de afspraak heb ik moeten afzeggen. Ik was in het ziekenhuis. Het berichtje was echter voorgeprogrammeerd, zoals ik wel vaker doe.)
Ai…. Sterkte Geldsnor!
Voor je vader een voorspoedig herstel en voor jullie allemaal heel veel sterkte! Je moeder (denk ik) is gelukkig zo alert geweest om door je vader’s bmi en sportiviteit heen te prikken, en hem naar het ziekenhuis te laten brengen toen het nodig was. Hij is er nog! En zijn eerdere gezondheid zal hem hopelijk helpen bij de revalidatie.
Das schrikken inderdaad… Ik ben geen voorstander van jaarlijkse medische keuringen, maar dingen als dissecties en aneurysmas komen best vaak voor bij compleet gezonde mannen, en als je te laat bent, is de ramp vaak niet te overzien. Misschien wordt het voor deze toch tijd voor een nationale periodieke controle.
Sterkte ermee!
Sterkte, dat hakt erin. Dan staat even de wereld stil en zijn andere dingen niet meer zo belangrijk.
Oei, dat is zeker schrikken. Je verwacht niet zoiets te horen omdat hij zo gezond leeft en is.
Heel veel sterkte.
Oef… Sterkte!
Hou je taai, ook voor je moeder sterkte, en beterschap natuurlijk voor pa.
Hoi Snor, natuurlijk is dat wel schrikken! Veel sterke voor jou en je moeder. Laten we hopen en duimen voor een goed herstel. Fijn dat hij wel fit is, dan herstelt hij misschien snel en volledig.
Bedankt voor het delen, Geldsnor.
Dit zijn ingrijpende dingen en dan gaat de rest vanzelf naar de 2e, 3e of zoveelste plek.
Neem je tijd, ga er dwars doorheen met je moeder, je vader en je gezin.
Veel sterkte.
Jemig, dat is echt heel erg schrikken. Heel veel beterschap!
Sterkte. Hopen dat het goed komt.
Hopelijk haalt zijn goede conditie hem hierdoorheen. Sterkte!
Geen goed nieuws Geldsnor. Tijd om er voor anderen te zijn, dan is die subsidie even niet meer belangrijk. Hopelijk komt je vader er snel weer bovenop, sterkte ermee!
Je bericht raakt mij. Mijn broer is het ook overkomen. Na een urenlange operatie heeft hij het gelukkig overleefd.
Net als jouw vader had hij een goede conditie en dat heeft hem er echt doorheen gesleept. Dus houdt alsjeblieft moed. Verder wil ik je even wijzen op de site http://www.aortadissectie.com Dit is een informatieve site opgezet en geleid door ervaringsdeskundigen. Verder is er een Facebookgroep ( prive ) Leven na/ met een aortadissectie. Aan deze groep heb ik persoonlijk veel gehad. Wens jou en je familie heel veel sterkte toe de komende tijd.
Dat is schrikken! Beterschap voor je vader en sterkte de komende periode.
Sterkte, Ja, zo kan het gaan. Ik heb iets soortgelijks met mijn vader meegemaakt vorig jaar. Wat een schrik!
Beterschap voor je vader.
Sterkte! Bij mijn ouders was het andersom, mijn vader was altijd de patiënt. Mijn moeder ging echter eerder. Dat ging wel heel snel. Ik was zondag langsgegaan, zoals iedere zondag. Ze was wat aan het hoesten. Toch maar een keer naar de dokter gaan, zei ik nog. Maandagochtend werd ik gebeld door mijn vader: “Mama is dood.” Dus hopelijk komt het goed met je vader en kun je nog jaren van zijn aanwezigheid genieten.
Normaal een silent reader maar nu toch even een reactie.
Heel veel sterkte gewenst voor deze lastige periode! Ik kreeg een flashback. Op de kop af is het een jaar geleden dat mijn dochter op de IC lag voor een hartoperatie. Het was een intensieve en spannende periode, maar uiteindelijk was alles goed gekomen. Ik hoop dat het ook met je vader goed gaat komen.
Dat is schrikken. Beterschap voor je vader en goede moed voor jullie allemaal.
Sterkte!