Haalt de inflatie ons in?

Al jaren schrijf ik regelmatig over inflatie. Waarom het vaak een nietszeggend cijfer is, voor individuele gezinnen. En wat je er zelf aan kunt doen om minder vatbaar te zijn voor inflatie.
Zo is niet roken en geen alcohol drinken een prima manier om de inflatie te beteugelen. En een beetje slim inkopen óók. Maar toch: er valt nu niet aan te ontkomen. Zo lijkt het, tenminste.

Afgelopen maand (september 2022 dus) waren de kosten voor “levensonderhoud” van zeldzame hoogte in Huize Geldsnor. Maar liefst 849 EUR hebben we uitgegeven aan boodschappen. Een ongekend hoog bedrag, voor ons doen.

Maar het lijkt toch wat genuanceerder te zijn dan deze eerste blik suggereert.
Zo zit hierin nog niet de correctie van de koopzegels, die we in september ook hebben ingeleverd. Dit is 104 EUR. Uiteraard is dat niet allemaal van toepassing op de boodschappen van deze betreffende maand, maar zo doen we het nu eenmaal: we pinnen dit retour naar de bankrekening en maken dan de correctieboeking in de huishouding. Ditmaal liep het echter anders: het bedrag is cash opgenomen en gespendeerd op een kledingbeurs (waar je uitsluitend contant kon betalen). Dat was ik éven vergeten.

Maar ook is er een bepaalde seizoensinvloed te zien. De pieken zijn altijd het hoogst in de maand na de zomervakantie. Vóór de zomervakantie eten we de vriezer leeg. Na de zomervakantie hebben we een lege vriezer, die we dus weer vullen. Dat levert méér boodschappen op.

Er speelt echter nog iets: we laten de boodschappen altijd aan het einde van de week bezorgen en gaan op vrijdag naar de bakker. September begon op een donderdag, en eindigde op een vrijdag. Dat vertekent de boel een beetje. De mega-aanbieding voor koffie vorige week hielp ook niet mee, al hoef ik de rest van het jaar geen koffie meer te kopen. We hebben nu 6,5kg koffie op voorraad!

Maar we zijn tóch de klos

Tegelijkertijd haalt de inflatie ons wel dégelijk in. We hebben ons inkoopbeleid namelijk nog verder versoberd. Voor een deel is dit “natuurlijk verloop”. De oudste 2 zijn volledig uit de luiers, en de jongste gebruikt er minder dan “vroeger”. Ook eet de jongste volledig met de pot mee, en hebben we dus nog een heleboel potjes over. Dat laatste is zonde – maar gaat wel naar een lokale moeder die het wat minder breed heeft en vindt dus een nuttig doel.

Ook gaan we nóg consequenter naar de boer. En waar dit eerder 40% voordeel opleverde, is dit verschil inmiddels opgelopen tot bijna 50%(!). Een énorm verschil (en daar gaan we nog véél meer gebruik van maken de komende tijd). Tegelijkertijd kopen we net iets vaker brood bij de supermarkt, en iets minder bij de lokale bakker. Dat is meer omdat het toevallig zo uitkomt, maar ook omdat de bakker helaas wel heel erg vrijpostig is geweest in het duurder maken van het brood. Inmiddels bijna 40% in 1 jaar tijd. Dat zijn geen grappen meer – en er gaat hier bijna 1 brood per dag doorheen.

Ook gaan we iets vaker eigen broodjes bakken. Niet omdat dit goedkoper is (al is dat wel zo), maar vooral omdat het lekkerder is, het huis er lekker van gaat ruiken en de kinderen dan zien waar eten van gemaakt wordt. Dit doen we al met de moestuin, maar dus ook af en toe met brood(jes), koekjes, pizza, quiche, taart en cake.

Andere zaken die we hebben aangepakt, in de strijd tegen de inflatie:
1. Ik eet geen kaas meer. Ik was al de enige in ons huishouden, en dit was dus makkelijk.
2. Pannenkoeken eet ik inmiddels ook zonder spek. Spek is zó duur.
3. Geen melk meer voor mij. De kinderen krijgen wel zuivel. Mijn oudste dochter lust echter geen melk, evenals vrouwlief. Die dronken dus altijd Optimel. Maar niet meer: het is inmiddels AH eigen-merk-yoghurt-drink.
4. Water. Nauwelijks nog frisdrank. Vrijwel geen alcohol. Nog wel koffie, en nu het kouder wordt ook weer thee.

We zullen zien in de komende tijd of we de kosten kunnen beteugelen. Gelukkig ziet het plaatje er ná correctie van de koopzegels heel wat beter uit.