Huize Geldsnor wordt niet alleen bewoond door 5 Homo Sapiens, maar ook door 2 Canis Domesticus ofwel honden. 2 labradors in dit geval.
Zij hebben half Europa gezien, mochten altijd mee kamperen, fietsen, hardlopen, hiken en zwemmen. Onze maatjes. Diverse hondentrainingen zijn doorlopen en we zijn zelfs zelf hondentrainer geworden.
Met de komst van de kinderen en het ouder worden van de honden werden sommige activiteiten wat minder. En tegenwoordig zijn ze stokoud. De een is doof, de ander half blind. Maar blij, pijnarm en ze doen het best goed.
Maar ook steeds vaker gaat het mis. Poepen op de oprit, of probleempjes met continentie in huis. Moeizamer bewegen, jeuk, wondjes. Het einde nadert. Maar dat denken we al een paar jaar. Vanochtend had 1 van de honden een behoorlijk spoor door de woonkamer getrokken van poep en braaksel.
Ik heb betere ochtenden gekend, maar gelukkig wordt er geen keuken geplaatst…
Oh, zo herkenbaar! Moeilijk is het om het juiste moment van afscheid te kiezen…
Onze hond is inmiddels 16 jaar oud en bijna blind. Hij heeft 2 herseninfarcten gehad en is vaak in de war.
Maar hij is elke ochtend nog blij als we beneden komen en eet, drinkt, plast en poept goed, op een enkel ongelukje na.
We noemen het een “hondje van de dag” maar dat doen we al meer dan een jaar…
Ik heb hetzelfde gehad met mijn katten. Die werden steeds slechter en achteraf gezien heb ik te lang gewacht met het laten inslapen. Ik had toch eerder een besluit moeten nemen. Het waren twee poezen uit hetzelfde nest en mijn kinderen waren er heel erg aan gehecht.
Ze aten op het laatst slecht en gingen snel achteruit. Pas toen het echt niet meer ging, heb ik ze vrij kort na elkaar laten inslapen.