Wat ben ik blij dat de winter voorbij is! Niet zozeer vanwege kou. Die hebben we niet eens gehad dit jaar, en sowieso kan ik daar heel goed tegen. Maar vanwege de duisternis. Ik hou van licht. Doordat het donker is in de winter, is het vaak niet veilig om “de meisjes” op te halen met de fiets op hun kinderdagverblijf. Deze is namelijk vrij afgelegen en er staan (letterlijk) een paar kruizen langs de weg van mensen die over het hoofd gezien zijn. Daar rijden we dus niet met de fiets in het donker!
Maar nu, met het prachtige zonnige weer is dit weer helemaal prima mogelijk. Gister heb ik de meiden al opgehaald met de bakfiets (niet zo’n elektrische grachtencruiser, maar eentje met volledig biologische interface). En vandaag kan dat lekker wéér. Dit scheelt een ritje met de auto. En dat is beter voor de planeet.
Maar ook voor de portemonnee. De auto waar ik ze mee ophaal heeft een “opportunity cost” van 5.6ct per km. Deze niet gebruiken is bij 6km dus ongeveer 35 cent. Maar het scheelt ook elektriciteit: ongeveer 1.2kwh op deze afstand. Niet zó spannend. Maar toch weer 25 cent. Ik krijg dus een beetje inspanning, een schonere wereld en een iets minder lege portemonnee. Dikke prima!
Ik fiets bijna alles, weer of geen weer. Mijn auto heb ik in mei 12 jaar, en er staat 19.000 km op de teller. Zonde? Nee, vind ik niet, ik heb hem namelijk af en toe nodig. Ik betaal mijn verzekering per 1000 km. Kost me nog geen 75 euro per jaar. En ik vind fietsen fijn, meestal makkelijk met parkeren en vaak – zeker in de stad – een stuk sneller dan met de auto!
In de stad zou ik zeker nóg vaker fietsen. Maar hier op het platteland fietsen in het donker is letterlijk levensgevaarlijk. Maar nu doe ik vrijwel alles op de fiets.
Hier was in het stadje fietsen al gevaarlijk met of zonder donker, dus met uitzondering van hoogzomer draag ik altijd een oranje straatwerkersjas. Ik word nu in licht en donker echt een stuk eerder opgemerkt.