Al een poosje investeer ik via Lendahand in “opkomende economiën”. Lendahand is een crowdfunding-platform speciaal daarvoor. Ik investeer kleine bedragen: in totaal staat er een paar honderd euro uit.
De investeringen die ik doe zijn altijd gericht op het versterken en vergroenen van de lokale economie. In totaal heb ik nu geïnvesteerd in 5 verschillende bedrijven en 7 projecten.
Dit zou het risico redelijk moeten spreiden. Inmiddels is het risico op de inleg beperkt tot 78%. Dat wil zeggen dat als iedereen nú stopt met terugbetalen, ik maar liefst 78% van de inleg kwijt ben. Nu is de kans dat ze allemaal stoppen met terugbetalen natuurlijk niet zo groot. Op ééntje na!
Redavia GmbH is failliet verklaard
Van deze 7 projecten lopen er echter 3 bij één bedrijf. Redavia GmbH. En daar begon de ellende in augustus van dit jaar. De betalingen waren vertraagd. Het bedrijf was “onverwachts” in liquiditeitsproblemen verzeild geraakt.
Dat kan gebeuren. Een traject werd opgestart, uiteraard door Lendahand en andere crediteuren, om na te gaan wat er was gebeurd en hoe nu verder. Lang verhaal kort: herfinanciering mislukte en het bedrijf is failliet verklaard (of in het proces om dat te doen).
De zonneparken zijn ondergebracht in een aparte entiteit en worden verkocht en ook de vereiste bankgarantie is aanwezig. Met andere woorden: ongeveer 40% van het geld moet terug te halen zijn.
Daarmee is mijn totale risico beperkt tot “slechts” 63% (van het totaal). Overigens weet ik over 2 weken meer, want dan vervallen een hoop termijnen van mijn andere projecten. Dat is bijna 25% van het portfolio.
Maar in ieder geval ben ik dus 60% van 1 van de bedrijven kwijt. De maximale terugbetaling van mijn oorspronkelijke inleg is daarmee slechts ongeveer 80%.
Wat vind ik hier nu van?
Mijn reactie hierin is eigenlijk relatief positief. Ten eerste: de zonneparken zijn opgeleverd. In die zin profiteert de lokale gemeenschap daar dus van en dat is mooi. Een alternatief was namelijk een simpele schenking. En dan was ik het ook kwijt.
Ook vind ik dat Lendahand goed werk heeft geleverd. Duidelijk gecommuniceerd, en vooral tijdig gecommuniceerd. Dat is netjes en vergroot het vertrouwen in het platform.
Anderzijds heeft het mij een les geleerd. Ik investeer niet meer in bedrijven die duurzame dingen doen, met hoofdkantoren in de duurste steden van Europa (Redavia zit in München) waar de CEO een voormalig McKinsey-medewerker is.
Want ik kan me zomaar voorstellen dat zij geen filantropische instelling zijn. En hoewel dát op zichzelf prima is, zie ik liever een idealist in een korte broek dan een zakenmanager met een stropdas.
Alle investeringen gaan vanaf nu “lokaal”!
Een goede les is ook wat waard
Nou ja, aan de andere kant kunnen amateurs er soms goedbedoeld een potje van maken.
En tenslotte is het natuurlijk ook zo dat er altijd een paar bedrijven zullen falen door interne en/of externe factoren.
Ik zit dus in het gelijke schuitje…..
Maar even voor de duidelijkheid: welk project van Redavia hebben wij het hier?
Of is nu heel Redavia omgevallen? Dus zowel de moeder GmbH als de dochter GmbH’s?
Titel van de blogpost is eigenlijk incorrect. Zoals ik uit de communicatie begrijp is Redavia gmbh in zijn geheel failliet.
Wanneer ik in het dashboard kijk, zie ik dat elke Redavia genummerd is.
Dat zou dus in de praktijk kunnen betekenen dat elke investering in een project onder een andere GmbH valt, hetgeen perspectief zou kunnen bieden.
Ik ben heel benieuwd hoe Lendahand dat op gaat pakken, en wat hun te varen koers is tov de curator(en).
De projecten zijn genummerd, maar de assets zijn, zoals gebruikelijk in een andere bv geplaatst. Dat ter bescherming.
Maar de bovenliggende holding is failliet. Niet de projecten op zich.
Ik heb dezelfde investeringen gedaan. Tsja, dat is het risico.