Deze week is de nineties top 500 op de radio. Zelf ben ik geboren in de jaren 80 en heb ik de nineties volledig bewust meegemaakt. De nummers ken ik allemaal. De Happy hardcore periode was voor mij op de basisschool, en de herinneringen dus aan die periode. Alles was Pais en vree.
Later in de nineties was ik een behoorlijke puber. Ik luisterde veel muziek: Nirvana, al was Kurt allang dood. Metallica, guns n roses, Alanis Morissette, Skunk Anansie, de Peppers, Pearle Jam. Ik liep meerdere krantenwijken, maar gaf alles uit. Poolen, Macje, jointje, sigaretten, mountainbike, vakantie, vuurwerk, PlayStation, mijn eigen eerste Mac.
Geen idee wat ik wilde met school. Verveelde me rot, legde een flinke basis voor een vernaggelde toekomst en slechte school. Pas jaren later heb ik dit op educatief vlak weer ingelopen.
Maar het was toch een intens gelukkige tijd, hoe gek t ook klinkt.
Mariokarten met vrienden. Zelda spelen. Spijbelen van school, voor het eerst zelf op vakantie en de wereld ontdekken. Fouten maken en van leren. Precies dat wat kinderen nu even niet kunnen…
Leuk verhaal, onthou deze dingen zodra jouw kinderen gaat rebeleren 😉
Ga ik proberen te doen:-)