Uitgaven april 2021: het was een dure maand

Snor 1 reactie

De vaste lezers weten het inmiddels: In huize Geldsnor houden wij elke maand een bijeenkomst over onze financiën: wat hebben we uitgegeven de afgelopen maand, wat is er aan inkomsten binnengekomen en wat hebben we derhalve overgehouden?

Om met de deur in huis te vallen: april was een hele dure maand. Zo werd er geld afgeschreven voor een beroepsvereniging van Lieftallige Echtgenote (krijgen we volgende maand als declaratie weer terug), hebben we foto’s laten maken met de kleinen en kwam de rekening van de dierenarts, waar ze in maart geweest waren. Ook heb ik diverse dingen gekocht voor ons aanstaande weekendje fietsvakantie. De kinderen zijn klein en hoewel ik diverse slaapzakken en dergelijke in huis heb om de kou het hoofd te kunnen bieden, moest ik ook nog het een en ander voor hen kopen.

Maar het was ook een goede maand: ik heb geklust op zolder en van de 500 EUR die ik gebudgetteerd had om elektra aan te leggen heb ik exact 0 EUR uitgegeven. Ik heb alle bestaande PVC-buizen en bedrading (die in orde was uiteraard) opnieuw gebruikt. Wel heb ik wat lampen gekocht (Ikea) en wat klein spul.

Op de beurs was het saai: vrijwel volledige stilstand. De pensioenrekeningen deden wel +3%. En ondanks de dure maand is er ook geld bijgekomen op de spaarrekening. En er is zelfs een heel klein deel extra afgelost op de hypotheek. Het was maar 31,65 EUR. Maar ach, het is beter dan niets.

Levensonderhoud667,75
Kleding338,24
Horeca44,45
Brandstof0
Klussen & tuinieren113,11
Overige1230
Sub Totaal2393,55

Het levensonderhoud was alweer relatief goedkoop. Zeker als je bedenkt dat hier extra dingen bijzitten voor de fietsvakantie volgende week. Ik blijf dan ook overtuigd dat het goedkoper is om boodschappen te laten bezorgen. We hebben niet getankt en zijn niet noemenswaardig aan het spenderen geweest bij de lokale horeca. De flinke post voor de kleding komt oa. door 2 slaapzakken voor de kleintjes zoals boven uitgelegd. En de “diversen” zijn: rekening dierenarts (>200 EUR), sparen voor de kinderen (arbitrair, maar ik moet het ergens kwijt), beroepsvereniging (> 300 EUR), kapper (van Lieftallige Echtgenote, ik heb een tondeuse) en zo nog wat kleinere dingetjes zoals zwemles (48EUR) en de bibliotheek (53 EUR).

“Vaste Lasten”

Verzekeringen115,01
Lokale belastingen144,26
Ziggo43,5
Energie86
Zakgeld300
Kinderopvang1070,42
Auto664,76
Rente hypotheek755,5
Aflossing hypotheek472,35
Studielening162,20
Sub Totaal3814 EUR
Totaal uitgaven6207,55 EUR

Spaarquote & vermogensopbouw

Dit alles brengt ons tot een spaarquote van 24.8% in de maand april. Onze uitgaven waren weliswaar lager dan in de maand maart, maar in die hogere uitgaven zaten ook aflossingen op de hypotheek. En in de maand april is mijn salaris een stuk lager dan in de voorgaande maanden: ik heb namelijk mijn eerste week ouderschapsverlof in deze maand zitten. En dat kost een ruime 400 EUR.
Tot ons “spaarquote” reken ik alles wat bijdraagt aan een betere financiële positie dan de maand ervoor: netto spaarmutaties, aflossingen op de hypotheek, beleggingen én de opbouw van mijn beschikbare premie-pensioen.

Energie & bezoekers

Ik heb besloten een extra categorie toe te voegen in mijn maandoverzicht. April was de zoveelste maand op rij met meer dan 10.000 bezoekers, namelijk 11.841. Dank daarvoor! De maand mei staat in het teken van vakantie (de eerste 2 weken van mei) en verbouwingen (later, noem aannemers onbetrouwbaar in hun timing ;-)). Ik weet niet hoeveel ik aan bloggen toe kom. De berichten van het begin van de maand zijn allemaal al eind april geschreven ;-).

Het energieverbruik van april was hoog: de maand was flink kouder dan vorig jaar en er is dus veel meer gestookt. Op het gebied van gas valt dit nog wel mee: 56m3 vs. 42m3. Maar op het gebied van elektra scheelt het bijna 200kwh. In totaal is er dus bijna 350kwh méér verbruikt dan in 2020, wanneer ik ook het gasverbruik in kwh uitdruk. Autorijden hebben we in beide maanden niet gedaan, dus dat verbruik is gelijk.

De opbrengst van de zonnepanelen was aanzienlijk lager dan vorig jaar: 1210kwh vs. 1525 kwh. Desondanks is dit nog een stuk beter dan een aantal weken geleden en het bij te betalen bedrag op de energierekening is geslonken van bijna 200 EUR naar een kleine 115 EUR. En het is flink meer dan ons eigen verbruik van 960kwh.
(overigens, het kan zijn dat hier later een update in volgt. Dit bericht is geschreven op 30 april in de middag en de cijfers van 30 april zijn dus niet accuraat.)

Outlook mei

Misschien krijgen we in mei de rekening voor de bevalling en eigen bijdrage van de kraamzorg. Tot nu toe hebben we deze niet gehad. Het wordt ook de maand waarin de rekening voor de kinderopvang bijna verdubbelt nu mijn jongste ook naar de kinderopvang gaat. En de maand waarin we meer kinderopvangtoeslag krijgen als een gevolg daarvan.

Maar: ook gaan de grootste kosten voor de zolderverbouwing gemaakt worden. De schoorsteen gaat er af (5000 EUR, constructief onderdeel van het huis) en de airco wordt geplaatst (1700 EUR, split-unit). Daarmee zal de savingsrate in mei richting de -65% gaan en het “year-to-date” resultaat tot onder de 10% zakken.

Afscheid na lange tijd: adieu, Rabobank

Snor 4 reacties

Al meer dan dertig jaar ben ik klant van de Rabobank. Mijn ouders maakten deze rekening lang geleden aan een ik heb deze altijd aangehouden als mijn persoonlijke rekening. Bij ons zijn de financiën namelijk zo geregeld dat alle inkomsten op een gezamenlijke rekening komen, en ook het gros van de afschrijvingen.

Op onze persoonlijke rekening komt dan alleen ons zogenaamde zakgeld. Dit besteden we zonder overleg en dus zonder toestemming van elkaar, als je het zo wilt zien. En daar had ik dus deze Rabo rekening voor.

Maar hoe ouder ik word, des te meer ik zie dat de wereld vooruit moet. De Rabobank ziet verder schaalvergroting en exploitatie van het land als oplossing, en ik als één van de oorzaken. Nee, ik verguis boeren niet. Juist niet. Zij zijn evengoed slachtoffer van het systeem: schaalgrootte is nodig om iets over te houden aan je harde werk. En de Campinas van deze wereld dwingen vervolgens lagere prijzen af. De bank wil je grotere stal wel financieren en ForFarmers wil met alle liefde veevoer leveren. De boer is slechts de middleman…

In mijn continue streven naar een betere wereld hoort mijn lidmaatschap en klant-zijn van de boerenleenbank er niet meer bij. Het is een kleine stap, en het verandert natuurlijk geen klap. Maar vele druppels maken een oceaan.

Zuinig: lid geworden van de bibliotheek

Snor 3 reacties

Recentelijk heb ik een nieuwe Ereader gekocht, omdat ik mijn vorige in het vliegtuig heb laten liggen. Lang geleden, toen vliegen nog kon…

Maar ik heb geen boeken voor op de Ereader. Ergens had ik vroeger een usb-stick met duizenden boeken, maar die is ergens waar ik niet weet dat ie daar ligt. Nu ben ik al jaren lid van storytel en heb ik al honderden boeken geluisterd. En zij hebben ook ebooks. Maar helaas niet voor op de ereader.

Toen heb ik gekeken naar koboplus. Mafkezen, 14€ per maand. Nee, dat dacht ik niet. Zoveel kom ik niet aan lezen toe op het moment. Toen had mijn vrouw een gouden idee. Waarom word je niet gewoon lid van de bibliotheek? 53€ per jaar. Geld, zeker. Maar wel een voordelige optie en ondersteuning van lokale faciliteiten.

Dus dat heb ik gedaan!

(overigens, de eerste twee weken van mei heb ik vakantie. Mogelijk dat ik wat minder blog of reageer. Een aantal blogs staan ingepland zoals deze, die al donderdag geschreven is.)

Bitcoin is het meest onethische “geld” ter wereld

Snor 6 reacties

Ik word een beetje gallisch van de hype rondom crypto-currencies. En zeker als men gaat beargumenteren waarom crypto-currencies een verbetering zijn voor de wereld. Vergeef mij dus deze flauwe titel van deze blogpost (de post van Pegulanten heet immers “Bitcoin is het meest ethische geld ter wereld”). Men gaat voorbij aan een aantal fundamentele waarheden die er gelden in de wereld. En daarom klopt het verhaal rondom Bitcoins, of eender welke crypto-valuta, niet.

  1. Inflatie wordt niet (uitsluitend) gedreven door het bijdrukken van geld. Inflatie ontstaat in eerste instantie door vraag en aanbod. Dit was vroeger al zo, voordat er geld bestond. Als het een slecht jaar was, kreeg je meer koeien voor je graan. Of meer ijzer voor je koe. Geld is slechts een medium wat niet vergaat. Wel een medium wat kan worden bijgedrukt, dat is zeker waar.
  2. Men is vaak trots op de rendementen die gehaald kunnen worden met bitcoins & crypto’s. Die rendementen worden uitgedrukt in euro’s of dollars. Dan is fiat-geld opeens wél goed genoeg?
  3. Die extreem grote rendementen zijn te danken aan een extreem grote volatiliteit. Die volatiliteit is vele malen groter dan de inflatie (of deflatie) en onzekerheden in het huidige bancaire systeem.
  4. 40% van alle bitcoins is in handen van 1000 individuen. Er zijn meer dan 100 miljoen bitcoin-accounts. Is deze verdeling van rijkdom eerlijker dan in dollars of euro’s?
  5. Je kunt er een Tesla mee betalen. Maar als de koers stijgt, is dat winst voor Tesla. Als deze daalt, dan moet je bijbetalen.
  6. Het is vaak gerapporteerd als teken dat Crypto’s écht zijn, als er grote spelers instappen. Leuk en aardig. Ik zie zelden rapporten dat Tesla al weer een deel van zijn bitcoins verkocht heeft (100 miljoen USD). En er mee betalen is niet echt waardevol.
  7. Een “store of value” is het alleen maar als iedereen er in “geloofd”. Hetzelfde uiteraard als bij goed en andere producten. Maar het is nogal een niche. En met slechts 21 miljoen BTC in omloop (maximaal). Iedere bitcoin kan nog eens in 100 miljoen gedeeld worden. In totaal zijn er dus 2.1e+15 eenheden in omloop. 300.000 per hoofd van de bevolking. Voor iedereen op aarde zijn er dus 300.000/ 100 miljoenste Bitcoin in omloop. Klinkt dat als een heel goed product om geld mee te verdrukken?
  8. Bij meer vraag naar een product, zullen er meer bitcoins voor geboden worden. Als jij een mooi huis in Amsterdam hebt, die nu 10 bitcoins waard is, dan kan deze volgende week best 100 bitcoins zijn – als de markt dat vind. De schaarste wordt in de meeste producten gecreëerd door het gebrek aan aanbod – niet door het overschot waarmee betaald kan worden.

Maar goed, dit ging om ethiek: het blockchain-principe is een fantastische uitvinden. Digitaal geld ook. Immers, een ruim deel van ons huidige geld is ook uitsluitend digitaal. Maar het kost geen bakken vol met stroom om nieuwe te maken. En de inflatie & koers wordt bepaald door de markt én overheden. Niet alleen door de markt. Een markt waar ruim 40% van al het geld in handen is van 1000 (anonieme) personen.

Ik ben het volledig eens met Pegulanten dat er van alles mis is met het huidige financiële systeem. Maar een speculatief “product” wat geen fundamentele waarde heeft en waar een beperkte verhandelbaarheid is, is geen oplossing. Geen oplossing die “allesomvattend” is. Het is een beetje zoals met een stofzuiger Tsjernobyl opruimen: kleine stukjes worden er vast beter van. Maar de hele “site” is groter dan wat deze stofzuiger aan kan. En de beperking van bitcoin (namelijk het nooit verder kunnen verdelen dan 300.000/100.000.000 per inwoner) betekent automatisch dat het geen oplossing is.

Ook de mooie “kort door de bocht berekeningen” zoals sommige “analysten” ze maken zijn natuurlijk baarlijke nonsens: “als X-procent van het geld gestoken wordt in Bitcoin/Dogecoin/BSCoin wordt het zoveel waard”. Tsja. Schaarste is niet wat een product waardevol maakt. Wel wat een product duur maakt. En was het niet juist tégen inflatie en daarom zo ethisch?

It’s all about the cashflow…

Snor 1 reactie

De belangrijkste les de je krijgt bij economie is “cash is king”. Dat is bij de economielessen op de middelbare school het geval, maar ook later op de universiteit kan ik je verzekeren.

Waarom? Bedrijven gaan zelden failliet omdat ze geen “assets” meer hebben, maar omdat ze rekeningen niet kunnen betalen. En zo werkt het ook thuis. Je kunt een overwaarde hebben van een miljoen, maar zo lang je het huis niet verkocht hebt is het niets meer dan de papieren waarde van je bakstenen en bij de kassa van de lokale super heb je daar niet veel aan.

Cash, dat heb je nodig. Want daarmee kun je betalen. En zo is deze combinatie van maanden voor ons een vrij slechte combinatie. Normaliter krijgen we aan het einde van de maand onze salarissen betaald en vinden er automatische afschrijvingen plaats op de 25e, 28e en de eerste van de maand. Zo ook deze maand.
Máár! Ik krijg deze maand (april) minder salaris omdat ik al 1 week ouderschapsverlof heb opgenomen. Dit scheelt me 400 EUR netto. En tegelijkertijd krijgen we vanaf 1 mei te maken met een rekening voor de kinderopvang van 1540 EUR ipv. 770 EUR. Want ook Jongste Dochter gaat vanaf mei 2 dagen naar de opvang. En ja, daar krijg je kinderopvangtoeslag voor (die is +600 vanaf mei), maar die komt pas eind mei (de 20e).
Er gaapt hier dus een groot gat tussen inkomsten en uitgaven. Het betekent zelfs dat ik een automatische overschrijving gedeeltelijk ongedaan moet maken. Normaliter wordt er iedere maand op de 28e een ruime 2500 EUR naar de diverse spaarrekeningen gestuurd. En daar zal ik nu dus 800 EUR van moeten terugstorten.

Op maandbasis komt het dus allemaal wel uit in mei. Maar gefaseerd in de tijd nét niet. En daarom ben ik zo blij met al mijn overzichten. Want het was geen verrassing. Er komt geen telefoontje of berichtje met een geweigerde incasso: we weten dat we op moment X bedrag Y tekort komen op de lopende rekening en dat dit uit potje Z moet komen. En, uiteraard is dat al geagendeerd om op 2 mei plaats te vinden (de incasso’s zijn op de 3e).

Lekker toch, rust?

Keuken: akelig keurig gerekend

Snor 7 reacties

Onlangs schreef ik al over onze nieuwe keuken. Het duurde een tijdje, maar ik heb geen haast: de offerte is er. Tsjonge. En daar stond ik wel even van te kijken! Want uiteraard heb ik geprobeerd naar beste weten en kunde te berekenen wat de keuken zou mogen kosten. Ik kwam uit op 16.781 EUR.

Blijkt de offerte toch 16.558 EUR te zijn! Een afwijking van 1.3% in de berekening ben ik zelf aardig content mee. Een aantal beslissingen hebben we reeds genomen: het wordt de duurste Bora-plaat die er is (maar die is ook het mooist). Ook de opstelling zijn we zeker van.

Maar er blijven een paar vraagjes over die we nog niet helder hebben. Namelijk het werkblad (het wordt composiet, maar weten nog niet welke kleur behalve “iets grijzigs”), de kastjes (“iets donkers”) en hoeveel ovens.

He watte? Hoeveel ovens? Jep! Kijk, het worden er 2. Zoveel is zeker. Met een groot gezin is een oven van 45cm niet groot genoeg. En eentje van 60cm biedt weliswaar meer ruimte, maar weinig flexibiliteit. En die heb ik wel nodig. Vrij recentelijk heb ik nog een ovenschaal in de oven gezet met als doel om het eten op te warmen met de magnetronfunctie. Vlak daarvoor stond echter de oven nog op 200C en het resultaat was een ernstig plastisch vervormde kunststofdeksel. Het worden er dus 2: een combi-oven en 1 gewone oven.
Maar nu komt de keuze: we kunnen de huidige oven opnieuw plaatsen. Het is een goede oven, met pyrolyse (en dat is een vereiste bij ovens, wat ons betreft). Maar, deze heeft een RVS-deur. De nieuwe ovens van hetzelfde merk hebben allemaal zwarte deurtjes en daar is alleen het bedieningspaneel RVS (of zwart, als je daar voor kiest). Als je er hiervan dus eentje naast zet, ziet dat er gek uit. En je zult altijd zien dat tegen de tijd de huidige oven kapot gaat en je het dus “gelijk kunt trekken”, de kleurtjes wéér anders zijn.

Of dat de oven nog 15 jaar meegaat en ik tegen 2 verschillende frontjes aankijk. Ja, nou en zul je denken. Maar het oog wil ook wat en ik hou van symmetrie. Als het niet om het oog ging, bleef de huidige keuken er gewoon in zitten. Alles doet het namelijk nog. Maar we vinden de keuken lelijk. En heel eerlijk gezegd wonen we best in een mooi huis (een makelaar zou zeggen “een perfect onderhouden vrijstaande villa”) en daar hoort een mooie, chique keuken wel in. Hergebruik of niet scheelt iets meer dan 1000 EUR….

Nachtmerrie van iedere ouder: dochter van de trap gevallen

Snor 4 reacties

Het leven hangt aan elkaar vast van clichés. Met de goede reden dat clichés vaak kloppen – vergeef me dit cliché. Op het moment dat je vader (of moeder) wordt krijg je er een heel setje nieuwe clichés bij. Eén van die clichés is dat je van ieder kind evenveel houdt, maar alleen anders. Dit kon ik me niet voorstellen, voordat ik kinderen kreeg. Ik dacht dat het prietpraat was van mijn ouders, politiek correct geneuzel. Nu heb ik er 3 en kan ik bevestigen dat dit werkelijk zo is. Dat maakt Sophie’s Choice ook zo verschrikkelijk.

Andere clichés zijn “kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen grote zorgen” (daar moet ik nog meer ervaring mee krijgen: de oudste is pas 5,5) en “De pijn van je kinderen doet meer pijn dan je eigen pijn”.

Die laatste kan ik ten volste bevestigen. Al jaren, want kinderen hebben vaker pijn. Ik bedoel dan geen dingetjes als een geschaafde knie. Niet zeuren, niet aanstellen, kusje erop en gaan. Maar de kinderen zijn natuurlijk wel eens ziek geweest en kunnen niet zo goed aangeven waar het pijn doet.

Maar afgelopen maandagmiddag gebeurde “het”. Mijn grootste angst. Je bent zó voorzichtig, maar (let op, cliché!) een ongeluk zit in een verrekes klein hoekje. We hebben een kelderkast in de keuken. 4 tredes naar beneden. Geïnspireerd door blogger Opnieuw Begonnen was ik op zoek naar de piepers om lekker verse ovenfriet te maken. De kelderdeur was noodzakelijkerwijs open (want anders kan ik er niet) en ik hoor achter me rommeldebommeldestommel. Ik draai me om, als door de bliksem getroffen. Met een enorme vloek (en je moet weten, ik vloek echt zelden. Zelfs een klap op mijn vinger met een hamer brengt me nog niet bij de lichaamsdelen) geef ik uiting aan mijn angst. Ik zie in een slowmotion mijn dochter de laatste tree raken, of net niet. Dat weet ik niet. Ze is met haar loopfietsje de hoek om gecrossd en het keldertrapje afgedonderd. Mijn armen schieten in een reflex naar haar benen. Die zijn namelijk het dichtste bij. Ik trek haar omhoog. Volgens mij heeft ze de vloer niet geraakt met haar hoofd.

Mijn hartslag zit in mijn keel. Maar de knop gaat snel om. Ik ben in een ver verleden getraind voor noodsituaties. Ik verman mezelf, trek haar tegen me aan. Ze begon gelukkig al direct heel erg hard te huilen. Mijn beperkte medische kennis geeft aan dat dit een buitengewoon positief signaal is. Ze grijpt naar haar arm, maar het boeit me nog niet zo op dat moment. Ademhaling, check (huilen zonder ademhaling is niet mogelijk). Bloedsomloop in orde. Geen verlies van bewustzijn geweest. Top. Op naar de minder vitale functies. Er is geen bloed te zien: geen uitwendige verwondingen. Geen vreemde standen van lichaamsdelen: geen ernstige inwendige verwondingen. De klap was te klein om inwendige bloedingen te veroorzaken groter dan een blauwe plek.

Oké. Meest getroffen lichaamsdeel: rechterarm en schouder. Alle botjes zitten waar ze horen. De gewrichten werken. Mooi. Lang leve K3, we kunnen gewoon de liedjes meedoen en op een speelse manier alles checken.
Een uurtje later geeft ze aan dat ze pijn heeft aan haar arm. Ik bel toch de huisarts, want haarscheurtjes kan ik niet zien. Hoezeer mijn zoon me ook een superheld vind, ik heb geen röntgenogen. Ik heb 2 dingen ook niet gedaan: niet getrokken aan de handjes en niet geduwd.

Huisarts gebeld: ik kon meteen terecht. Shit! Ik bedoel, top! Maar wel een logistieke uitdaging. Ik was de enige volwassene in huis en moest dus met 3 kinderen naar de huisarts, waarvan er 1 pijn heeft, de ander een flesje moest en nouja, mijn zoon had geen zin. Die had ik vrij snel “gesensibiliseerd”, om maar een modewoord te gebruiken.

Lang verhaal: het is goedgekomen. Ze heeft niets gebroken of gekneusd, zelfs geen blauwe plekken. Ik ben me absoluut rot geschrokken. Op het moment dat ik wist dat het goed was kon ik de emoties pas toelaten. Totaal irrationeel: want je weet dan al dat het goed is. Maar ik was zó geschrokken dat het er echt nog wel even inzat. Ik kon even niet praten zonder emotioneel te worden. Maar gelukkig is alles dus helemaal prima.

Rustige Koningsdag

Snor Een reactie plaatsen

Ooit, meer dan twintig jaar geleden, werden er een aantal kiezen bij mij getrokken. Toen kwam ik er achter dat ik grotendeels immuun ben voor het verdovingsmiddel van de tandarts. Dat was niet prettig, voor mij niet en voor hem niet. Jaren later bij de kaakchirurg (toen mijn verstandskiezen gesneden moesten worden) bleek dit opnieuw. Het was de hel. En terug. Maar we waren bijna klaar. Die kies heb ik niet laten zitten natuurlijk! Doorgaan. En zo is het met de “kroepoekgriep” ook. Ik ben het zat. Al die sch*tmaatregelen. Al dat geneuzel. Maar een rottende kies laten zitten doet pijn en is gevaarlijk. Je loopt dus niet weg.
Het feit dat de overheid maatregelen versoepelt doet mij dan ook niets: het is dom en gevaarlijk en ik vrees dat het ons nog langer in de greep van de pandemie houdt. Daar heb ik helemaal geen zin in. Zitten blijven en laten trekken dus. De snelste weg er uit.

Gelukkig woon ik op het platteland, in een klein dorpje ver van alle drukte. Daar ben ik normaal gesproken al blij mee, maar zeker in de coronacrisis. En nog meer met het feit dat het Koningsdag is én mooi weer.

Wij hoeven de drukte niet op te zoeken in een vol Vondelpark of welk park dan ook. Het zal genieten worden in de tuin. We gaan een rondje fietsen met de kinderen, lekker ergens picknicken en misschien ergens een ijsje halen. Drukte? Dat kennen we hier niet. En dat houden we graag zo.
Dat neemt niet weg dat ik de Stedelingen wil uitnodigen. Zoek de ruimte op, op ons “platteland”. Je hoeft niet in een park te zitten. Je kunt lekker ergens op een dijk gaan zitten in het oosten, of bij een sluis: de scheepvaart gaat gewoon door. Rust is ook te vinden (of juist) buiten de gebaande paden van de Veluwe, het strand of de duinen.
Fijne Koningsdag. Hopelijk de laatste in een lockdown…

Besparingstips die je niets kosten

Snor 9 reacties

Op veel blogs kom je van alles tegen over besparingstips. Maar ik hou van een beetje buiten de doos denken. En dat kom je dan vaak maar weinig tegen. Ik ga er vanuit dat iedereen in staat is om zelf te bekijken of er nog vergeten abonnementen zijn en die op kan zeggen. Toch? Een stapje verder is wellicht om te kijken of je ook met kleinere abonnementen toe kan (voor data & belminuten) of dat je sommige abonnementen niet vergeten bent, maar gewoon niet nodig hebt. Je hebt écht geen Netflix nodig. Of Prime, of Disney.

Maar goed: dat zijn dingen die ten koste gaan van je gevoel van luxe. Ofzoiets. Nouja, ik doe daar toch al niet aan mee (hier hebben we Storytel & Videoland overigens, maar geen Spotify etc). Maar, er zijn ook echt wat dingen die je kunt doen om langdurig te besparen. Daarmee wen je jezelf een goedkopere levensstijl aan. En daarmee is goedkoper leven ongeveer zoiets als afvallen. En “getting quick rich” net zoiets als een crashdieet.

Maar, de tips. Ze kosten niets en je kunt het direct toepassen. Serieus. Nu!

  1. Haal de frisdrank uit de koelkast.
    Klinkt gek he? “Vroeger” dronk ik 2 liter cola per dag. Nog los van de koffie en melk. Water? Nooit. Na het tandenpoetsen, misschien. Maar verder niet. Maar, mijn vrouw werd steeds meer begaan met haar werk (laten we het houden op gezond eten & medische beroepen) en we besloten minder frisdrank te gaan drinken. Dat was niet makkelijk. De truc? Lauwe cola is niet te nassen. Dus als je cola niet in de koelkast zet, zal ik het niet drinken. Resultaat: ik zet 1x per week een fles cola in de koelkast. Gegarandeerd dat er niet meer dan 1 op gaat!
  2. Korter douchen. Tsja, open deurtje. Maar douchen kost veel geld. Stiekem verbruik je zo maar 0.22m3 gas voor een douchebeurt. Korter douchen bespaard ruim de helft (tenminste, als je de helft korter douchet).
  3. Kouder douchen. Die thermostaatkraan staat zo lekker op 38C. Heerlijk warm! Maar dit heeft 2 nadelen: het is lekker warm, en dus sta je er langer onder. En het verbruikt heel veel energie. De douche op 36 graden zetten is nog steeds wel lekker. Maar je hebt wel 7,5% bespaard.
  4. De kraan niet helemaal openzetten. Lifehack voor het douchen #3: zet de kraan niet op maximaal. Met iets minder water uit de kraan wordt je ook schoon. Combineer bovenstaande tips: ga iets korter onder de iets koudere douche staan waarbij de kraan niet helemaal openstaat. Gratis!
  5. Half uurtje eerder naar bed gaan. Waarschijnlijk ben je televisie aan het kijken. Of aan het bingen met je abonnement die je toch al niet nodig had ;-). Je zult merken dat je niets hebt gemist. En dat je ook nog de zak chips in de kast hebt laten liggen, die je anders gedachteloos naar binnen had gesnaveld.
  6. Verleidingen gewoon niet kopen. Paaseitjes? Inferieure chocola, vervormd tot een eitje. Met een vulling die je niet ziet en vooraf meestal niet bekend is. Gemaakt door moderne slaven. Lekker. Laten liggen dus maar. Kost niets, iets niet kopen.
  7. Lampen uit als je er niet bent. Mijn Lieftallige Echtgenote laat graag op allerlei plekken lampen branden. In de keuken hebben wij bijvoorbeeld een prachtige lamp, waarvan het me nog niet gelukt is om de halogeenlampjes te vervangen door LED. Bij elkaar wel een mooie 75W licht. En vanuit de L-vormige woonkomer is de keuken niet te zien. Ook niet dat daar licht brandt. Die kunnen dus gewoon uit. Kosten? Niets, uiteraard!
  8. Afval scheiden. Bij ons wordt plastic afval (PMD) opgehaald elke 2 weken. Containers ook. Maar het ledigen van een container kost een eurootje of 5. PMD is gratis. Dus dat wat PMD is, gaat ook in de PMD.
  9. Niet alle groenafval in de container gooien. Er is geen enkele reden om al het onkruid wat je geplukt hebt in de groene container te gooien. Het meeste verdroogt en wordt vanzelf weer opgenomen in de bodem. Als je het toch af wilt voeren: wij hebben een bak waarin ik het eerst gooi (praktischer dan de container achter me aan slepen). Daarin verdroogt al heel veel, waardoor de container minder snel vol is. Een groene container laten legen kost hier 5 EUR. Wij doen dat 13x per jaar. Het streven is om dat dit jaar aanzienlijk minder te doen.
  10. Out of the box: wifi uit. Je hebt (het grootste deel van de dag) toch helemaal geen wifi nodig? Mijn huis is “ondergedompeld” in wifi: op diverse plekken ligt een TP-link Deco het wifi signaal te versterken. Ieder apparaatje gebruikt 12V*1.2A= 14.4W, zonder te rekenen met verlies van de transformator (die in de stekker is ingebouwd). Klinkt als weinig, 14,4W. Maar het zijn er 3. ~1kwh per dag. 378kwh per jaar. Dat is akelig verschrikkelijk veel! Heel veel meer dan het standby-verbruik van de TV, bijvoorbeeld. Je kunt het ook voelen: de apparaatjes zijn warm.
  11. Rij wat langzamer, of pak de fiets. Of, gekkigheid: rij wat langzamer én neem vaker de fiets.

Weemoedig

Snor 4 reacties

Van de week keek ik tv. Een zeldzaamheid, maar het gebeurde. Ik zag beelden van het oude leven. Feestende mensen, mensen die elkaar omhelsden, kusten, plezier hadden. Het was zo gek. Hou afstand, dacht ik onwillekeurig. Zo dichtbij!

Het besef daagde ook. Mijn zoon is die oude normaal al vergeten. Meer dan een jaar geleden is het. Op de bonnefooi zonder ergens bij na te denken ergens heen gaan. Zien hoe de dag loopt, ergens wat eten of drinken. Het kan niet meer, en dat gaat nog wel even duren.

Het andere besef: mijn dochter heeft het nooit gekend. Ze was net 1 toen deze pandemie uitbrak. Ondertussen dreigt op het werk van mijn vrouw een zwart scenario. Niet zo zwaar als in Brazilië, of Nepal of India. Maar wel zwart.

Ik denk vaak met weemoed terug aan vroeger. Vroeger, 15 maanden geleden…