In huize Geldsnor houden wij elke maand een bijeenkomst over onze financiën: wat hebben we uitgegeven de afgelopen maand, wat is er aan inkomsten binnengekomen en wat hebben we derhalve overgehouden?
In november maakte ik een verwachting voor de maand december. Dit was nogal summier: ik had verwacht relatief weinig uit te gaan geven. Dat is niet gelukt. De oorzaken waren zeer eenvoudig: we moesten de constructeur betalen voor de constructie-tekeningen voor de dakkapel en mijn vrouw moest iets betalen voor haar werk wat ze pas deze maand terugkrijgt. Dit in combinatie met een zeer grote creditcard rekening (fietstrainer, vakantie-aanbetaling en iets voor het werk, wat ik ook terugbetaald heb gekregen in december) maakt dat het een zeer dure maand was. Er ging ruim 8600 EUR van onze rekeningen de economie in…
Op het gebied van “asset management” was december een matige maand. De beleggingen werden nauwelijks meer waard. Maar dat is gezien de bizarre stijgingen in november ook niet zo gek.
Het is de eerste keer dat ik online ben sinds oudjaarsdag: dus bij deze de beste wensen! Wat ben ik blij dat ik een goede kerst heb gehad en een fijn oud & nieuw, ondanks alle beperkingen.
En wat ben ik BLIJ dat ik nu geen aioli meer eet en daarna een mondkapje op moet. Ik ben vast niet de enige, maar dat was echt geen pretje. Inmiddels ben ik weer aan het werk, zittend in de keuken met 2 kleine kinderen op de achtergrond en mijn hoogzwangere vrouw waggelend door het huis. Corona-lockdown nummer 2 in volle gang.
Maar 2021 wordt vast een fantastisch jaar. Ik moet vandaag nog even alle cijfers verwerken en de doelen stellen voor dit jaar. Savings rate, inkomsten, uitgaven, spaardoelen en alle niet-financiële doelen.
Ondertussen vliegen de vogels af en aan in een voederhuisje die ik gebouwd heb vorige week (schaal 1:10 tov. mijn Schaapskooi) en stroomt de Wadi regelmatig vol met water. Zoals vorige week al gesteld borrelen de ideeën voor een maatschappelijk-nuttige besteding van mijn leven op en die krijgen steeds meer vorm. Ik denk dat ik nog 5x moet hardlopen en 3x moet fietsen om deze plannen “af” te hebben in mijn hoofd, voordat ik ze uitschrijf en deel met het machtige en anonieme internet.
Belangrijk om te bedenken voor mezelf is dat ik deze ideeën wel kan uitschrijven en delen – maar dat als ik ze vervolgens ga uitvoeren, ik wel mijn anonimiteit verlies…Nouja, dat is een zorg voor later.
De beste wensen, en geniet zoveel mogelijk van deze tijd!
Al eerder heb ik geschreven over de “struggles” die ik heb gehad in mijn carriere. Sinds de geboorte van mijn zoon in 2015, en later wederom na de geboorte van mijn dochter in 2018, ben ik na gaan denken.
Meer en meer: wat vind ik belangrijk? Voor mezelf, voor mijn gezin? Maar de denkbeelden zijn fors gewijzigd. Tot 2015 vond ik carriere het belangrijkst. Een mooie auto, een groot huis. Aanzien, status, positie binnen een groot bedrijf. Nu vind ik dit niet belangrijk meer. Maar ik moet me afvragen hoe dit komt. Is de oorzaak dat ik het meeste bereikt heb op dit vlak? Ik heb een goede baan, een hoog inkomen en reed tot voor kort in een Hele Grote Volvo en mijn vrouw in een Duitse Premium-auto. Niets van dat alles is echter belangrijk.
Dankzij de corona-crisis voel ik me zinloos. Niet persoonlijk, maar op werkgebied. Ik wil meer toevoegen aan de wereld om me heen. Ik ben te oud en het is te onpraktisch om nog medicijnen te gaan studeren. De “opportunity costs” bedragen vele tonnen en ik mis startkwalificaties. Ik zie het niet zitten om nog allerlei cerfiticaten op VWO-niveau te gaan behalen, terwijl ik een afgeronde HBO én WO heb.
Maar er ontwikkelt wel een ander idee…Iets met Agro-forestry (een voedselbos), bewust leven en biodiversiteit. In het nieuwe jaar kom ik hier op terug.
Tsjonge. Kregen we toch een financiële meevaller vorige week zeg. Eentje waar ik absoluut NIET blij mee ben! We waren immers voornemens om volgend jaar een dakkapel te plaatsen op zolder. Helaas is besloten door de gemeente dat wij hiervoor geen vergunning krijgen. Het heeft iets te maken met de vorm van onze woning (die is niet standaard) en de ligging tov. de straat.
Enfin, daar komen we wel overheen, maar het is wel balen. Daar gaat onze makkelijke uitbreiding van de woonruimte (en ~20.000 EUR) Wel kreeg ik nog een meevaller, namelijk een loonsverhoging. Dit is slechts 2%, maar wie het kleine niet eert komt vast niet uit Weert! Aan de andere kant is het toch bijna 100 EUR per maand netto.
Dit artikel is geenszins bedoeld als beleggingsadvies, net als alle andere informatie op mijn blog. Maar ik vind het wel een hele leuke hobby: speculeren (want met beleggen of investeren heeft het NIETS te maken) met “penny-stocks”.
Penny-stocks zijn aandelen die minder dan 1 EUR kosten (vrije interpretatie) en waarvan je dus grote aantallen kunt kopen. Dat doet natuurlijk niet ter zake of is zelfs nadelig, want de transactiekosten zijn gedeeltelijk bepaald door het aantal aandelen dat je koopt. Maar dat terzijde. Over het algemeen vind je deze aandelen in het putje van de aandelenmarkt. Ze zijn dus goedkoop, en vaak van kleine bedrijven. Niet altijd: ook BAM en PostNL flirten soms met de euro-grens. Maar het leuke is: een paar cent stijging of daling levert ook meteen percentages winst op.
Ze zijn ook risicovol: er worden vaak kleine volumes verhandeld en het is dus weinig liquide. Ook zijn ze hierdoor erg volatiel: weinig volume betekent ook grote koersschommelingen. Daardoor is mijn tactiek (een strategie is het niet te noemen): ik koop aandelen die laag staan en net een grote koersdaling achter de rug hebben. Vaak zonder aanwijsbare redenen, geen nieuws. En die verhandel ik een aantal dagen later als ze “toevallig” weer hoog staan. Ik doe dit met maar een paar honderd EUR per keer. Het is een hobby, en geen investeringstactiek.
Soms zit het mee, en soms zit het tegen, uiteraard. Er zijn handelingen geweest waarbij ik tientjes verdiende, en soms tientjes verloor. Tot nu toe sta ik echter op +27% dit jaar.
Vandaag heb ik een rendement van 5.4% verzilvert. Dat is niet spectaculair. Maar wel in 1 dag. En voor een hobby, vind ik dat helemaal prima!
Ik zat laatst in de auto en mijn boekje was afgelopen (ik luister altijd boeken). Helaas was ik hierdoor even gedwongen om naar de radio te luisteren, want tijdens het rijden kan ik geen nieuw boekje zoeken natuurlijk!
En ik hoorde een reclame van “de Blue Movement”. Onder de noemer “minder verspilling” en minder apparaten en dergelijke, verhuren zij via een abonnement huishoudelijke apparatuur. Begrijp me niet verkeerd: ik ben een grote boomknuffelaar, en doe van alles om verspilling tegen te gaan. Van materiaal, maar ook van geld.
Je kunt diverse apparaten huren. Sommige met een abonnement van 1 jaar, soms van 6 jaar. Uiteraard wordt het een stuk goedkoper van langer huren. Ik heb “gekozen” voor de apparaten die ik nodig zou hebben: een vaatwasser, een was-droogcombi, een koelkast, een vriezer, een keukenmachine en een stofzuiger. Allemaal apparaten die ik natuurlijk al heb, en regelmatig gebruik.
De maandelijkse kosten (bij het langst mogelijke abonnement) voor dit groepje bij elkaar? 97,94 EUR. Per maand! Dat is niet kinderachtig. Maar vooruit, voor 190 EUR borg (totaal) en die zeg-100-EUR per maand heb je dan ook mooie apparaten.
Tweedehands apparaten, wel te verstaan. Of “refurbished” zoals ze het noemen. Dat vind ik zéér nobel. Maar wel héél duur. Na 6 jaar kosten deze apparaten samen de lieve som van 7051 EUR.
1 van de genoemde voordelen is dat door “duurzame producten” te gebruiken, men minder reparaties nodig heeft en geen vervanging. Fair enough, kan ik in meegaan. Maar heeft iemand ooit een vaatwasser, wasmachine of droger gehad die in 6 jaar kapot ging? Om over vriezers en drogers nog maar te zwijgen? Verder staat “goede kwaliteit” (het is allemaal Bosch-apparatuur) niet gelijk aan “duurzaam geproduceerd”.
Voor de genoemde 7051 EUR krijg je zoals gezegd Bosch-apparatuur. Ik heb dezelfde producten opgezocht op Coolblue.nl. Dezelfde producten kan ik daar kopen, nieuw, voor 3291 EUR. Dat scheelt 3760 EUR. Voor dat geld kun je zelfs overwegen om niet de voorgestelde A++ apparaten te kopen (of huren). Nee…Je kunt zelfs A+++ kopen. Of, je koopt wel de A++, maar dan de Tweedekans-varianten. Nu kost het nog slechts 2700 EUR.
Enfin: ik ben een voorstander van recycling en het slim omgaan met producten en materialen. Ik ben een voorstander van huren, voor apparaten die je zelden gebruikt. Maar apparaten die je dagelijks gebruikt huren, werkt niet. Dezelfde hoeveelheid apparaten blijft in gebruik, maar je bent er als consument wel ongelooflijk veel geld aan kwijt!
Tevens geloof ik niet zo in het duurzame verhaal wat ze ophangen. Er staat een mooie foto met voornamelijk begane en vrolijke millenials op de website. Maar het is gewoon keihard onderdeel van Bosch. Ze verkopen hun geretourneerde materialen niet met korting, maar met upselling. En wel zó veel dat het riekt naar oplichting. 114% rente in 6 jaar!
Aan dit soort gedrag moet toch gewoon een eind komen? Is dit “corporate social responsibility”?
*dit blogje kon ik even niet laten liggen. Soms heb je van die dagen dat je meer dan 1 blog schrijft…
Binnen de FIRE-gemeenschap is er een zeer bekende regel: de regel van 4%. Deze regel bepaald hoeveel geld je op kunt nemen uit je “nest-egg” om je te voorzien van een stabiele inkomstenstroom, zonder dat je inteert op het werkelijke vermogen. Het opgebouwde bedrag blijft dus gelijk: je “leeft” van het rendement. Het rendement kan bestaan uit dividend, rente, of uit koerswinsten.
In mooie rekenpraatjes wordt er vaak gerekend met het gemiddelde rendement. En vaak met de S&P 500. In de afgelopen 25 jaar was het gemiddelde rendement 8,96%. Da’s niet kinderachtig! Intuïtief kan ik me voorstellen dat dit de gedachte ondersteund: als het gemiddeld bijna 9% is, dan betekent dat de groei van mijn vermogen nog steeds 5% is.
Klopt. Maar een beurs vaart niet op gemiddeldes. De beurs vaart op de echte wereld. Met pieken en dalen. In de afgelopen jaren was 2008 het slechtste jaar voor de S&P500: -38,49%. De S&P500 ging van 1447 op 2 januari 2008 naar beneden tot 752, om het jaar te eindigen op 903. Pas in 2012 werd de 1447 weer aangetikt (en zelfs 1465).
Het nadeel aan dalende koersen is dat je een grotere correctie nodig hebt om weer op hetzelfde punt te komen. Een verlies van 50% betekent dat je daarna 100% winst nodig hebt om weer op 0 uit te komen. Een feit dat weleens uit het oog verloren wordt…De grootste winst van de S&P500 in de afgelopen 25 jaar was slechts 31%.
Sequence of Returns: ohoh…
Dit leidt tot een effect wat “Sequence of Returns” genoemd wordt. Ik heb een grafiek gemaakt. Er zijn 3 lijnen: het gemiddelde van de afgelopen 25 jaar, de werkelijke koers van de afgelopen 25 jaar en een scenario waarbij je nét voor de dotcom-bubble stopt met opbouwen van vermogen en vermogen gaat onttrekken omdat je met pensioen gaat. De koerswinsten van de jaren 1996-2000 heb ik er achteraan geplakt ipv. er voor.
Bij alle lijntjes is het gemiddelde rendement exact net zo groot. Het enige verschil is de volgorde waarop de rendementen plaats vinden! Bij de blauwe lijn begin je met het trio van jaren aan het begin van de eeuw. 3 jaar verliezen op rij. En je hebt geen keuze, je móet leven. Dus ieder jaar neem je 20.000 EUR op uit je eitje. Het maakt voor de berekening verder niet uit welke bedragen je neemt als uitgangspunt: het resultaat blijft hetzelfde, alleen de getallen veranderen.
Zoals je kunt zien, zijn de verschillen enorm. Met gemiddeld bijna 9% rendement zijn de verschillen enorm: tussen de 2.6 miljoen en 365.000 EUR. Dat is nogal een verschil.
In beide gevallen blijf je boven de 0. Maar stel je dit eens voor. Je hebt 500.000 EUR gespaard. Je gaat met pensioen, en neemt jaarlijks 20.000 EUR op uit dit bedrag. Je gaat uit van het gemiddelde rendement. BAM! 3 jaar lang verliezen! Jouw half miljoen is verdampt tot 250.000 EUR na 3 jaar. Er volgt een goed jaar, dan een prima jaar, dan een matig jaar (26%, 9%, 3%). Enfin, in jaar 9 komt pas de echte klap: -38%. Met nog 166.000 EUR op de bank: hoeveel vertrouwen heb je nog dat je geld langer meegaat dan je hart?
Dit toont een aantal dingen aan: 1. Reken niet met gemiddelden, maar neem een stress-test van je portfolio van de afgelopen 25 jaar, of zelfs langer. Hoe goed presteert je portfolio dan? 2. Diversificatie. Het kopen van uitsluitend aandelen is geen diversificatie. Het is slechts diversificatie binnen 1 “asset class”. 3. Heb een plan, en ga geen paniekvoetbal spelen. De slechtste rendementen worden gehaald door te verkopen op het dal (om verdere verliezen te verkopen) en bij te kopen op de piek. Tijdens de accumulatiefase is dit desastreus, in de opname-fase speelt dit iets minder. Er is namelijk geen inkomen om bij te kopen. Verlies nemen is dus definitief!
Het toont vooral aan: de 4%-regel is niet heilig en niet altijd veilig. Denk je dat jij het droog gehouden had na 9 jaar?
* Bedenk goed dat ik in dit voorbeeld géén rekening heb gehouden met oplopende kosten gedurende 25 jaar. Overigens ook niet met dividend-inkomsten. Bij de S&P500 zijn die ~2% per jaar. Deze percentages liggen redelijk gelijk.
Mijn eerste lockdown-project was de Schaapskooi zoals we het noemen, en die is best heel aardig gelukt.
Het is een overkapping met puntdak, volledig met de hand gezaagd, 7.5 bij 4 meter. Het watert af in de wadi. Het was een prachtig, maar vermoeiend project. Het viel samen met de rest van het project van de tuin.
Maar nu is het winter en ik heb net als alle andere Nederlanders net kunnen vernemen dat de komende 5 weken weer anders dan anders zullen zijn. De kinderen zijn thuis, maar het is ook winter. En de bouwmarkten zijn dicht. Ik moet naarstig op zoek naar winterprojecten!
Genomineerd zijn tot nu toe: aflakken van de plinten (12cm hoog, 130m plint), het verven van deuren & kozijnen (11 deuren). En nog iets aftimmeren op de slaapkamer achter het bed (3,5m breed, 70cm hoog). Voor alles heb ik de materialen in huis.
Ook moeten er nog een paar raamkozijnen geschilderd worden (haha…een paar! Grapjas. Het zijn er 18!). Ik vrees dat dit vrij hoog op het lijstje staat. Maar ik ga beginnen met het aftimmeren achter het bed.
Ik heb mijn collega’s vast laten weten dat ik de komende weken moeilijk bereikbaar ben. Ik had sowieso al 2 weken vakantie gepland, maar daar plak ik een paar dagen aan vast. Vanaf 6 januari is mijn vrouw met zwangerschapsverlof, maar ook dan zijn de kinderen nog even thuis en zij hoog zwanger. Het zal even aanpoten worden…
Het einde is in zicht, zo lijkt het. Een einde aan de ellende die corona en al zijn maatregelen zijn. Tsjonge. De afgelopen maanden waren een zegen en een vloek. Een zegen omdat ik nog nooit zoveel tijd met mijn kinderen heb doorgebracht. Een vloek, vanwege de wanhoop rondom niets spontaan kunnen doen. Geen vrienden bezoeken (in groepen). Geen pubquizzen, barbeques, kerstdiners, met z’n allen zwemmen. Geen pasen, geen carnaval (nogal een dingetje voor De Snor!).
Maar nu lijkt het einde dus in zicht. En weet je? Ik hou me nog een paar maanden aan de regels. Tot ik gevaccineerd ben – en de mensen om me heen. Ik zou het zó’n blunder vinden om nu nog corona te krijgen. Tsjonge! 9 maanden aan alle regels gehouden, alle ontberingen doorstaan en onszelf van alles onthouden. No-way dat ik dit nú laat varen. Ik sluit me dus aan: #wijblijventhuismetkerst.
Zoals Merkel zegt: als dit de laatste kerst is die we met onze grootouders vieren, dan hebben we iets niet goed gedaan.
“Geloof” jij niet in corona en wetenschap? Helemaal prima. Maar wil je ook dán thuisblijven? Immers: zonder geloof in wetenschap kun je je niet verplaatsen met gemechaniseerd vervoer (allemaal dankzij “de wetenschap”). En jou vrijheid houdt op waar het die van mij beperkt. We danken u!
Sinds dit jaar zijn we begonnen met beleggen. Dat wil zeggen, met een plan en op onze gezamenlijke beleggingsrekening. Die is nu mondjesmaat gevuld, en eindelijk kan ik iets van een overzichtje maken van de gemaakte kosten. Al eerder schreef ik dat ik geen fan ben van index-beleggen & index-beleggen (ik moest even 2 links kwijt).
Maar goed. Ik heb zelf ook een index. Dit was enerzijds om mijn vrouw over de streep te trekken, anderzijds moet je ergens beginnen. Beetje jammer dat die eerste belegging gedaan werd op 2 januari…
