Gisteravond keek ik even naar Mindfuck. Ik ben een groot bewonderaar van Victor Mids, ook al snap ik vaak geen barst van hoe hij het doet …
Hij liet dit keer een spel spelen, met fundamenteel oneerlijke spelregels. Het doel was te laten zien dat bevoorrechte mensen niet meer compassie toonden en hun succes toeschreven aan de keuzes die ze maakten tijdens het spel (Monopoly). Niet aan de spelregels en oneerlijke uitgangspositie! Men werd agressiever, assertiever en bot.
Een opvallende conclusie, hoewel ik deze uit het bedrijfsleven ruim herken: pech overkomt je, maar geluk is het gevolg van je eigen kunnen.
Dat is zo jammer! Geluk overkomt je evengoed, maar maskeert wellicht zwaktes en dus verbetermomenten. Pech is vaak geen pech, maar een gevolg van slechte voorbereiding. Dit soort pech afschuiven op de wereld om je heen betekent het niet nemen van verantwoordelijkheid en het ontnemen van wederom mogelijkheden tot verbetering.
Het beschermen van de downside is belangrijker dan het optimaliseren van een potentiële upside. Zorg dus dat je niet in het ravijn valt (en dat is dus ook precies het probleem met gokken en speculeren).
Soms heb je pech: een kapotte auto. Maar als dit komt door slecht onderhoud, dan ben je zelf schuldig. Een lekkend dak, is het gevolg van iets plotselings, of slecht onderhoud. Een onplezierige vakantie omdat je de taal niet spreekt is geen pech, maar jouw gebrek aan verantwoordelijkheid om de taal te leren – of een poging te wagen.
Evengoed is het winnen van een loterij, of geboren worden in een rijk gezin, of in sommige landen überhaupt als blank kind, geen blijk van competentie. Dat is geluk. Daar kun jij niets aan doen. Geluk maakt je geen beter mens, en pech maakt je geen slechter mens. Alleen jouw keuzes wat je er mee doet, kleurt je als mens.
Fijne zondag!
Hoi Snor, dat heb je mooi opgeschreven en ik ben het volkomen eens met je!