Vanochtend om 5:30 ging de wekker, en om zes uur was ik buiten: er is maar weinig wat ik lekkerder vind dan rennen in de regen.
Het plenste, het waaide, het was heerlijk. Mijn kleding plakt aan het lijf, er is geen mens op straat of in het bos en het is donker. Desondanks waren de koolmeesjes en merels wakker en actief. Prachtig, alleen op de wereld, voor eventjes.
Kleddernat en met modderspetters tot in mijn nek kwam ik thuis. Tintelende rode handen, zompige schoenen en soppende sokken. Man, wat ben ik blij dat mijn voetblessure over is.
Geniet van je zondag!
Een uurtje later dan jij liep, een ander deel van het land, maar hetzelfde gevoel!
Gisteren thuis gekomen na twee maanden Spanje.. Mijn voornemen om dagelijks een uur te wandelen moet nog even groeien. Komt wel, maar nu nog niet……