Gister heb ik meegedaan aan een sportevenement. Die bestond uit, laten we zeggen, een aardig eindje stekkeren. Hardlopen dus, over onverharde paden en een flinke afstand. Mijn belangrijkste hobby. Vanochtend heb ik er wel een klein beetje spierpijn aan overgehouden.
Maar wat wás het heerlijk. Het weer was natuurlijk fantastisch, al is een loopwedstrijd over onverharde paden in de regen eigenlijk nog beter. Maar na een zomer als deze was zonneschijn en droog een welkome afwisseling. Het was dus fantastisch, zoals ik al zei. Het mooiste? De wereld leek bijna normaal: een evenement in de buitenlucht met honderden mensen – en met wat aanpassingen was zelfs de anderhalve meter regel nog gewoon uit te voeren.
Ik heb er van genoten. Ik werd er tijdens het lopen zelfs emotioneel van: dit heb ik anderhalf jaar niet kunnen doen. Als dit de nieuwe normaal is, kan ik er bijna mee leven. Het is in ieder geval vol te houden. En wat kijk ik uit naar de volgende evenementen!
Het leven is genieten en zonder genieten is er geen leven. Eens?
Hi Snor, ik had vandaag voor het eerst in heel lange tijd weer een klas vol studenten! Wat een plezier om ze in het echt voor mijn neus te hebben, rond te lopen en interactie te hebben, zij met mij, ik met hen, zij met elkaar… .het was gewoon weer zoals het hoort! Niemand lag in bed de les te volgen, niemand zat achter het stuur de les te volgen, niemand was op zijn werk tijdens mijn les….. enz…. HEERLIJK!! Ik weet weer waarom ik in het onderwijs werk!
Heerlijk he?!
Ook weer heerlijk, dat we samen weer gaan aquarobicsen. Ik nam een jaarabonnement. Gezellig. Hoe hard het wordt bepaalt de trainer. Vorige week was het een pittige.