Zo. Het is er tijd voor. Vandaag ga ik mijn mogelijkheid tot het verwekken van kinderen opgeven.
Eerlijk gezegd vind ik dat best spannend: behoudens de geboortes van de kinderen en een operatie in hetzelfde doelgebied in mijn puberteit, ben ik nooit in een ziekenhuis geweest.
Maar vandaag is dus de dag. Alles is geregeld aan voorbereidingen en de strakke onderbroek zit in de tas. Eerst nog even lekker naar kantoor tot een uurtje of 12, en dan vanmiddag laten snijden en dichtknopen.
Het komt vast goed. Erger dan een kaakchirurg waar de verdoving niet goed werkt zal het niet zijn toch?
Dat krijg je met die hoge kosten voor kinderopvang…
Ow, en succes natuurlijk!
Dank je.
Haha, ook als de kinderopvang gratis was, zouden wij er wel klaar mee zijn nu. 3 is genoeg, hoe lief ze ook zijn. Na de 3 komen er een hoop praktische zaken kijken, zoals hoe past het in auto’s, huizen, aan de tafel etc.
Nog los van de potentiële risico’s die exponentieel toenemen bij het ouder worden van de moeder, die inmiddels ook 37 is. Met 3 gezonde kinderen zijn we gezegend (al hou ik niet van die kerkelijke term), en als er een vierde zou komen en die blijkt wel “iets” te hebben: dat trekt een wissel op iedereen.
Hier zelfde keuze gemaakt.
Hoop dat operatie meeviel.