Unilever & de dwalende fossielen als Terry Smith

Geldsnor!

Zoals wellicht bekend bij de vaste lezers ben ik een redelijke wereldverbeteraar. Soms tot het naïeve, en soms wellicht hypocriet. Immers, ik vlieg regelmatig voor mijn werk en heb 3 kinderen en een groot vrijstaand huis.

Maar toch probeer ik een zekere mate van maatschappelijkheid toe te voegen. Zo investeer ik via Lendahand (crowdfunding in ontwikkelingslanden) en Corekees (het planten van bomen in Paraguay op historisch ontboste gebieden). Ik heb aandelen Shell en het dividend wordt gebruikt om aandelen “green tech” te kopen. Ik werk voor een bedrijf in “Green Tech” en ben daar zelf mede-eigenaar van via een tamelijk ingewikkelde constructie.

Ook ben ik aandeelhouder van AholdDelhaize. Niet perfect. Maar wel de duurzaamste supermarktketen van Nederland & België. En ik hou aandelen Unilever, met een zeer bewuste reden: Unilever heeft duurzaamheid hoog in het vaandel staan en dit geplaatst boven het maken van pure winst. Dit in tegenstelling tot concurrenten als PepsiCo, Nestlé (de grootste boeven ter wereld wellicht), P&G etc.

Nu zijn er natuurlijk nog een hoop investeerders over die niet zo goed weten hoe de wereld werkt. Die gaan voor de korte termijn. Mensen zoals Terry Smith die het hebben over een “duurzaamheidsobsessie“. Terry Smith is een fossiel uit de oude investeringswereld. Het type “Gordon Gekko” met “Greed is good”.

Bijna 70 jaar oud en enkele van de grote holdings van Fundsmith zijn niet alleen Unilever maar ook PhilipMorris. Keurig gehedged (al noemen ze het geen hedging) met investeringen in de medische wereld zoals NovoNordisk en StrykerCorp. Duurzaamheid staat niet zo voorop, met overige investeringen in de bio-industrie (Idexx) en Estee Lauder en L’Oreal.

Uiteraard staat het iedereen vrij om te investeren zoals ze willen. Mijn ethos hoeft niet het ethos van iemand anders te zijn. Maar helaas zijn het wel dit soort investeringsvehikels die niet alleen hun eigen financiële stromingen bepalen, maar ook de publieke opinie. Zou het niet veel beter zijn voor zijn kinderen en kleinkinderen, en de generaties daarna, om te kijken naar duurzaamheid? Op “ROI” door de generaties heen, in plaats van alleen volgend jaar?

Blijft Unilever écht achter?

Een interessante vraag is of Unilever als concern echt achterblijft ten opzichte van de rest. Het korte antwoord is ja. Voor een langer antwoord moeten we even kijken naar een aantal factoren. De beurskoers is simpel: er is sprake van een stijging van 16% tov. het Covid-laag. Nestlé en P&G doen het met respectievelijk 34,3% en 62% stukken beter.

Unilever-grafiek van DeGiro website. Het Covid-dal is 40.29 EUR, huidige koers 46.765
Nestle-grafiek. Covid-dal was 90, huidig 120,88 (CHF).
P&G grafiek. Covid dal 97.70, huidig 158.29 USD

Dan hebben we nog dividend. Voor het hele jaar 2021 betaalde P&G 3.24 USD. Dat leverde ten opzichte van de laagst mogelijke koers een YoC op van 3,3%. Bij Nestlé was dit 2.75 CHF, goed voor 3%. Unilever deed hier 1,70 EUR. Dat is 4,2%.

Let op: dit is niet bedoeld als beleggingsadvies. Slechts om de eenzijdigheid te belichten. Immers, de kosten van een aandeel zijn één ding. Maar bepalen of een aandeel duur of goedkoop is, is een andere. Dit is een zeer arbitraire maatstaf. Immers ik kijk naar het dividend in 2021, ten opzichte van de laagste koers van 2020.

Dit spelletje kan ik herhalen met de hoogste koers van 2021. Dan scoort P&G 1,9%. Nestlé doet 2,1%. Unilever? 3,2%.

Het lijkt me dat Unilever weliswaar “underperformed” in de koers, maar dat dit niet betekent dat het rendement slechter is. De dividend-yield is namelijk veel hoger dan bij de directe concurrenten. Het aandeel is dus “minder duur”.

Unilever naar de toekomst

Persoonlijk denk ik dat Unilever een goed pad heeft ingeslagen naar de toekomst. Juist door vast te houden aan duurzame(re) principes, sluiten de merken goed aan bij de groeiende “awareness” dat we maar 1 planeet hebben. Ook het aansluiten bij politieke concepten of juist het vrij laten van zijn merken (Ben & Jerry’s en Israël) laat zien dat het merk de komende jaren minder gevoelig zal zijn voor die kant van de markt. Ik hou mijn aandelen Unilever.

(Disclaimer: dit is géén beleggingsadvies. Dit is mijn afkeer van fossielen als Terry Smith, onderbouwd met cijfers.)

Snor

De Geldsnor, kortweg "De Snor", is een blogger die zich ergens in het midden van zijn 30-ers bevindt. Getrouwd, meerdere kinderen, werkzaam in een boven-modale functie ontdekte hij in oktober van 2019 Het Begrip: Mr. Money Mustache. Nadat hij ALLES gelezen heeft wat MMM gepost heeft, kwam het idee om zelf te bloggen: wat is er in Nederland bereikbaar, in hoeverre wijkt onze positie af van de Amerikaanse mogelijkheden? En wat schetste zijn verbazing: ondanks het feit dat MMM een begrip is, een legende, 1 van de Grote Grondleggers van FIRE, was de website "Geldsnor.nl" nog beschikbaar. Deze naam is een geuzentitel, een eerbetoon zo u blieft.

One thought to “Unilever & de dwalende fossielen als Terry Smith”

  1. Je ziet dit ook bij andere grote ondernemingen, duurzaamheid komt er als steeds belangrijkere sales factor in. DSM heeft net een interne shift bekend gemaakt gister. Er wordt echt vol ingezet op duurzamer produceren binnen het bedrijf maar ook juist bij de producenten waar zij naar toe leveren, om daarmee de hele keten te beinvloeden.
    Inzetten op duurzaamheid hoeft zeker niet ten koste te gaan van je winst of groei. Kijk maar eens naar de aandelen DSM, In 2019 100 euro, inmiddels bijna het dubbele.
    https://www.degiro.nl/koersen/dsm-aandelen-kopen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *