Per september 2021 werk ik gedeeltelijk voor mezelf. Ik ben 3 dagen gaan werken voor “de baas” en werk 2 dagen voor “mezelf”. Ik ben geen consultant of zzp-er in die zin (al ben ik wel zelfstandig en zonder personeel). Ik verkoop dus niet mijn tijd aan een ander.
Nee, in plaats daarvan heb ik een blog opgepakt welke ik al bijna 14 jaar draai en goed aansluit bij mijn hobby. En nee, dat is niet dit blog. En ik ga je ook niet vertellen welk blog dan wél, of wat mijn hobby is.
Belangrijk is dat het zich vrij goed leent voor een app & een “totale online omgeving”. Het idee was om te beginnen via “bootstrapping”: ik financier mijn eigen bedrijf door minder te gaan werken en op deze manier het blog op te bouwen, uit te bouwen en een geldstroom te genereren. Die geldstroom is er al gedeeltelijk, en het blog heeft honderdduizenden bezoekers per jaar.
De afgelopen maanden was echter het idee ontstaan om dit “groter” te doen. Meteen die app te financieren & de volledige online omgeving. Een uitdaging hier is dat we natuurlijk een gezin hebben en een woning. Lieftallige Echtgenote slaapt niet goed als dit op het spel staat. En daarmee hebben we gekeken naar het wegnemen van risico’s.
Daarvoor heb ik een voorstel gedaan naar mijn werkgever. Laten we vooropstellen: ik heb geen enkel recht op wat ik voorstel. Mijn voorstel was dat ik tot 31 mei voor 3 dagen per week verbonden blijf aan de werkgever, en daarna voor 4 maanden doorbetaald wordt maar niet werk. Een nogal bot voorstel, waarvan je je kunt afvragen waarom iemand daar in vredesnaam mee akkoord zou gaan.
Dat is een kwestie van kiezen: ik ben commercieel directeur bij het bedrijf waar ik werk en ben één van de mede-oprichters en certificaathouders van de aandelen. We zijn bezig met diverse grote klanten om overeenkomsten af te sluiten, diverse subsidies zijn aangevraagd en gesprekken met grote geldschieters gevoerd. Het is bijzonder nadelig voor de organisatie als op dit moment de commercieel directeur vertrekt.
Mij enkele maanden doorbetalen zou onze investeerder er van vergewissen dat ik niet wegloop, maar dat het verhaal naar de buitenwereld kan zijn dat ik mijn dromen volg en dat dit al 3 jaar lang afgesproken werk was. Dat is richting investeerders en klanten een ander verhaal dan simpelweg elders een andere baan accepteren. Dat krijg je niet verkocht, of toch zeker moeilijker.
Lang verhaal kort: het gaat niet gebeuren. Dat betekent dat ik veel minder lang zekerheid heb over mijn inkomen. Uiteraard ben ik van huis uit inkoper en heb ik een alternatief achter de hand. Een zeer leuk alternatief, wat zeker geen straf zou zijn.
Feit is dus dat ik niet grootschalig voor mezelf ga beginnen, simpelweg omdat het inkomensrisico vele malen groter is geworden in de eerste 6 maanden. Lieftallige Echtgenote en ik hebben afgesproken dat we het benodigde bedrag zelf gaan sparen en dat we hier 3 jaar de tijd voor nemen. Ik ga dus nog 3 jaar door met “kleinschalig bloggen”, sparen en werken voor een werkgever. Maar wél een andere.
Balen dat ze niet zijn ingegaan op je voorstel, maar zoals je zelf ook al aangeeft was het een “long shot”.
Maar uit je laatste alinea begrijp ik dat je dus toch afscheid neemt van je werkgever en bij een andere werkgever gaat werken wat al in een ver gevorderd stadium is?
Ben benieuwd!
Ik neem zéker afscheid van mijn werkgever. Het duurt te lang. We hebben onlangs een roadmap gemaakt, waaruit bleek dat het voor mijn werk pas interessant wordt ergens in 2024. Zoveel geduld heb ik gewoonweg niet. Ik heb 3 gesprekken elders gehad.
Het voor mezelf beginnen als startup vereist veel risico’s, en dat zijn risico’s die we niet willen nemen op dit moment. Als “straks” alle kinderen naar school zijn wordt het een ander verhaal, ook omdat ons kostenniveau dan een stuk omlaag gaat.
Dat je kinderen minder geld gaan kosten als ze groter geworden zijn, kun je echt vergeten. De kosten verschuiven alleen een beetje. Maar dat hoeft je plannen niet in de weg te staan.
Ik doel vooral op de kinderopvangkosten. Die bedragen ruim 2.000 EUR per maand. Ik hoop dat het meer is dan alleen een beetje verschuiven 🙂
ziet er weloverwogen en gebalanceerd uit. De kinderen blijven behoorlijk prijzig tot ze het huis uit zijn (wat met de huidige huizenprijzen toch langer is dan de meesten in gedachten hadden). Succes met de volgende stappen.
Ik probeer te volgen. Begrijp ik het goed dat je sowieso al van plan was om weg te gaan bij het bedrijf? Zo ja, was het bedrijf daar al van op de hoogte en had je al een beoogde vertrekdatum aangekondigd (voordat je met het voorstel kwam)?
Nee, ik had nog niets aangekondigd. Men was op de hoogte van het feit (uiteraard) dat ik minder werk (ouderschapsverlof) en mijn eigen bedrijf daar deeltijd in opbouwde (ivm. nevenactiviteitenbeding).
Maar een volledig vertrek was nog niet besproken. Een beoogde vertrekdatum los van het voorstel is ook nog niet besproken. Maar dat zal eind april worden…
Wacht even. Misschien interpreteer ik het verkeerd hoor.
Even los van die vier maanden doorbetaling. Je voorstel was dat je tot 31 mei aan de werkgever verbonden zou blijven. Dus, om per 31 mei NIET meer verbonden te zijn (=vertrek)?
Klopt. Per 31 mei vertrek. In het voorstel dus. Als voorstel niet akkoord was, vertrek ik gewoon. Das dan eind april.
Helder, nu begrijp ik het wat beter!