Ik post niet vaak 2x op een dag iets. Maar ik zag zojuist een LinkedIn post over iets, en dat deed me terugdenken aan het Olympisch nieuws. Voor diegenen die het ontgaan is: Adriana Jelinkova, onze Nederlandse skiester, was snel klaar met haar slalom.
Chef de Mission Carl Verheijen licht toe “het is heel jammer wat dit meisje overkomt”. (op 17-18 seconden in het filmpje). Slip of the tongue? Nee, bij 0:48 zegt hij nogmaals “dat doet zoveel met zo’n meisje”.
Ik ben hier eigenlijk best wel woest over. Hoe háál je het in je hóófd om een volwassen vrouw (ze is 26!) “een meisje” te noemen? Zou hij dit ook zeggen over de Nederlandse topsport-mannen? De jongetjes?
Met dit soort denigrerend taalgebruik, ongemerkt en wellicht onbewust, hou je mijns inziens een hoop in stand. Dit is een vrouw. Het doet zoveel met zo’n vrouw. Waarom haar een “meisje” noemen? In een tijd waarin machtsmisbruik en intimidatie, denigratie en andere ellendigheid zo dicht aan de oppervlakte liggen?
Hoe zou “zo’n meisje” zich durven uit te spreken over wát dan ook tegen de Chef de Mission? Ach meisje…
Zo herkenbaar, ik heb nog regelmatig klanten (vooral oudere mannen) die dit zeggen. Ik ben 37 en werk al meer dan 15 jaar. Ik vind het ook zo denigrerend en respectloos.
Overigens heb ik nog en grotere hekel aan vrouwke, wat ze hier in Brabant nog wel eens willen zeggen.
Absurd om te spreken van een meisje!
Het doet me ook denken aan de vader van mijn schoonzoon, die mij begroet met: “Hoe gaat het meisje?” De man is 10 jaar jonger dan ik en spreekt mij als 65+-er aan met meisje! Daarnaast ben ik door mijn lengte, ook nog een paar centimeter groter. Ik ben dan altijd heel chagrijnig en had nooit een goed weerwoord, misschien omdat deze vraag mij denigreert en kleiner maakt dan ik ben, ik zou eens terug moeten zeggen: “Wel goed jongetje!” 😉
Jaren geleden heb ik mijn vader hier eens voor op de vingers getikt, hij noemde en dame achter de kassa bij zijn super ‘dat meisje’ . Ze was in de veertig! Hij legde uit waarom hij dat zei en leek zich van geen kwaad bewust. Heb ik hem toch even duidelijk gemaakt dat ik dat niet gepast vond en dat hij dat echt niet moet zeggen! Ik vind het net zo erg en idioot als ‘een collegaatje”. En wat te denken van vrouwen die zeggen ‘een eigen bedrijfje’ te hebben? Als een man hetzelfde bedrijf (misschien wel heel klein) zou hebben zou hij dat nooit zeggen!! Kortom, we moeten nog een lange weg afleggen voordat dit soort mannen niet meer wordt gezegd! Enne.. ik heet Niekje als
Oeps ik was halverwege een zin, ging wat doen en dacht daarna dat ik klaar was! Niet dus. Ik heet Niekje als koosnaam, mijn echte naam past beter bij mij met mijn lengte van 1.88 m!
Haha, ja ik heette als kind en jongvolwassene Aafje. Ik vond later dat de verkleining er wel af kon!
Zo word ik wel eens Snorretje genoemd, terwijl ik helemaal geen snor heb ;-).
Het is vast niet slecht bedoeld maar ik ben het met je eens dat het – waarschijnlijk onbewust maar toch – kleinerend overkomt. Het is maar een “meisje” dus hoef je het niet serieus te nemen, zoiets. Het is een volwassen vrouw, die een uitermate volwassen beslissing neemt. Heb daar respect voor en toon dat ook. Is voor iedereen beter, zeker in deze tijd met alle verontrustende zaken die je hoort over grensoverschrijdend gedrag.
Helemaal met je eens Marjorie!
Er valt nog een hoop te leren voor heel veel Nederlanders. Door onze alles kan en alles mag cultuur is het voor heel veel mensen lastig om grenzen aan te geven en te respecteren. Met een opmerking als “meisje” naar een volwassen vrouw ben je echt respectloos. Vaak hebben mensen het niet eens door.
Een goede die ik ergens heb gelezen is om eerst te denken: zou ik dit tegen mijn moeder zeggen?
“Wat een leuk truitje. Je vormen komen er zo lekker in naar voren!”
De eerste zin is prima, de tweede is een no-go 🙂
Zo moeilijk kan het toch niet zijn?