Ik ben gezegend met leven in mijn eigen bubbel. Ik kijk geen nieuws, heb geen social media en luister zelden of nooit naar de radio. Een hartstikke fijne bubbel, kan ik je zeggen. Tevens woon ik op het platteland, in een vrijstaande woning en een ruime tuin: ik heb dus geen last van buren onder mijn dak of parkeerproblemen.
Voor mij bestond het weekend uit een beetje uitslapen (8 uur) en de hele dag klussen en genieten van het prachtige weer wat in mijn woonplaats aanwezig was. Het was heerlijk zacht en aan het eind van de dag was de zolder van onze woning en de zolder van onze garage opgeruimd en gedeeltelijk leeg ivm. de aanstaande zolderverbouwing. De kinderen hebben lekker buiten gespeeld (zelfs even met blote voeten op de trampoline, maar dat was geen lang leven beschoren).
Verder hebben we zaterdag een kogel door de kerk gejaagd mbt. de vraag of ik ontslag zal nemen (komt aparte post over). En zaterdagavond begon het bij ons te sneeuwen. Zondagochtend ben ik met de kinderen naar het bos gegaan en hebben we gereden op de slee. Althans, ik heb getrokken en de kinderen lieten zich vooruit trekken. De rol van de vader, denk ik. Moeder lag lekker op de bank uit te rusten (want zeer hoogzwanger).
Ook zondag was het vrijwel de hele dag onbewolkt, vrijwel windstil. De sneeuw verdween (letterlijk) als sneeuw voor de zon, de honden hebben gespeeld in de tuin.
Het was een fantastisch weekend, vol met rijkdom van de eenvoudige dingen uit het leven.
Wat een heerlijke blog in deze tijd en genieten van de eenvoudige dingen van het leven en dat waarderen.
Dank je! En dan was ik nog vergeten dat ik met het uitlaten van de honden diverse vogels tegenkwam die mijn zoontje van 5 gedeeltelijk wist te benoemen: ooievaars, een torenvalk en in het bos vlakbij begon het gehamer van de Grote Bonte Specht alweer te klinken!