Onlangs deelde ik al mee dat ik weer werk heb gevonden. De wondere wereld van het UWV blijft me dus grotendeels bespaard. Daar ben ik blij mee: ik heb weliswaar recht op een uitkering, maar als het niet hoeft, dan hoeft het niet. Dan kunnen deze publieke middelen beter besteed worden aan mensen die het harder nodig hebben. En daarvan zijn er heel veel.
Maar ik ga dus weer werken. En dan speelt al snel de vraag: hoeveel wil je verdienen en hoeveel móet je verdienen. Dit zijn 2 verschillende dingen: ik heb een minimaal inkomen nodig om te overleven, maar ik heb het liefst meer.
Op zich lijkt dit een simpele vraag: je vult simpelweg het budget-bestand in, en je hebt het antwoord. En zo simpel is het ook! Maar, de achterliggende rekensommen zijn wel degelijk complexer!
Marginale belastingdruk
Op zich heb ik voldoende inkomen met netto 2700 EUR per maand. De praktijk is echter weerbarstiger!
Gaan werken houdt in mijn geval een aantal cruciale dingen in, die je wel moet meerekenen.
Zo is er de kwestie van “naar het werk komen”. Ik ga 4 dagen op kantoor werken. Grofweg 188 dagen per jaar, wat inhoudt dat ik bijna 25.000km ga rijden op jaarbasis aan woon-werkverkeer. Dit kost 2930 EUR per jaar aan kilometers (gerekend als “meerkilometers” op het lease-contract). Maar ook brandstof.
2 van de 4 dagen ga ik met de elektrische auto. Gezien elektriciteit ongeveer 30ct per kwh kost (incl. belastingen) en ik 2125kwh nodig heb voor deze afstand, kost dit 637,50 EUR per jaar.
De andere auto is iets minder gunstig, op brandstof gebied. De helft van de afstand gaat namelijk met de PHEV. Die verbruikt op deze afstand gemiddeld 4L per 100km, goed voor 500 liter per jaar (zeg 950 EUR) plus 10kwh per dag en dus 940 kwh per jaar. Nog eens 282 EUR.
In totaal bedragen de reiskosten dus 4799,50 EUR per jaar!
Dat gezegd hebbende: ik heb ook meer kinderopvang nodig. Er komt 2 dagen per week voorschoolse-opvang bij en 1 dag buitenschoolse-opvang. Dat kost nog eens 600 EUR extra. Per maand…
In totaal betekent dit een kostenpost van 1000 EUR per maand. Opeens heb ik geen 2700 EUR meer nodig, maar 3700 EUR. Is dat het dan?
Helaas: niet helemaal. Want we hebben ook te maken met kinderopvang. Met het ingeschatte verzamelinkomen van ongeveer 90.000 EUR voor 2023 zouden we recht hebben op kinderopvangtoeslag van ongeveer 60% voor het eerste kind (het kind die de meeste opvanguren heeft) en 89% voor nummer 2 en 3.
Dit laatste verandert nauwelijks: Dit zakt slechts naar 86% bij een inkomen van (gezamenlijk) 111.000 EUR. Maar voor het eerste kind daalt dit van 60% naar iets onder de 45%.
Uiteraard hebben we een en ander nagerekend: we krijgen straks 100 EUR toeslag per maand méér, maar we gaan dus 600 EUR meer betalen.
Om niet verder te hoeven bezuinigen is een inkomen van 3600 EUR per maand netto minimaal nodig. Nu is het altijd lastig om exact vooraf uit te rekenen wat het netto-inkomen gaat worden. De exacte impact van de pensioenpremie is namelijk (voor mij) lastig in te schatten. Sowieso komen we wel boven de 3600 EUR netto per maand (mijn berekening laat 4100 eur zien). Het lijkt er op dat we er warmpjes bij (blijven) zitten dit jaar.
Hou jij rekening met alle parameters bij het “kiezen” van een nieuwe baan?
Parkeerkosten zijn in het westen van Nederland een dingetje om rekening mee te houden. Afschrijving auto is groter naarmate het aantal kilometers groeit. De extra uren die je besteed aan woon werk verkeer zijn niet misselijk met 25.000 km per jaar.
Klopt, dat zijn heel wat uurtjes. Vroeger reed ik er 80.000 per jaar.
Afschrijving per km wordt steeds minder, dominante factor van Afschrijving is leeftijd. Maar afschrijving telt voor mij niet: dat zit al in de kosten per km want het is een leaseauto.
Parkeerkosten heb ik gelukkig niet!
Ik werk in het onderwijs, daar wordt met inschaling per functie gerekend en een vast percentage reiskostenvergoeding. Als aan de max van die schaal zit blijft het daarbij. Voorheen werkte ik in de zorg en daar werkt het ook zo. Als ik dan niet uitkom met de kosten, zit er niets anders op dan de kosten omlaag te brengen. Voordeel van het onderwijs is dat je daar veel meer verlofuren krijgt. Dubbel zoveel als in de zorg, dat vind ik ook heel wat waard.
Mijn partner werkt in de ggz (bedrijf volgt ook de ggz cao) en krijgt per km reiskostenvergoeding, zonder maximum. Volgens mij is dit redelijk recent veranderd.
Pim, ik werkte in een ziekenhuis. Andere cao.
Ja, die is gemaximeerd op 130eur netto per maand bij fulltime. Mijn vrouw werkt onder die Cao. Wel jaarlijkse uitruil van de eindekaarsuitkering met de niet vermoedde kilometers waardoor die eindejaarsuitkering netto is.
@olga
Je reactie komt op mij over alsof je gepikeerd bent, maar ik ben niet zeker. Soms is dat gewoon niet duidelijk met alleen tekst.
Voor de zekerheid:
Ik schreef het hier vooral als extra informatie, niet bedoelt om je te corrigeren hoor. Gewoon om aan te geven dat er verschillen zijn en dat het ook kan wijzigen.
Voorheen was het bij ggz dus ook gemaximeerd.
Ruim 2 jaar geleden veranderde ik van werk. Van de woningcorporatie naar een zorginstelling. Het salaris was minder, het werk leuk, dus die hobbel kon ik nemen. Echter pas na het tekenen bleek de reiskostenvergoeding waardeloos. Ik kreeg 45 euro per maand, terwijl de trein alleen al 125 oer maand kostte.
Ik was er helemaal vanuit gegaan dat ov volledig vergoed werd, zoals bij mijn vorige twee werkgevers. Toen ik er vragen over stelde gaf de dame van personeelszaken aan dat mensen nu eenmaal uit passie in de zorg gaan werken.
Ik kan er nog boos om worden…al werk ik verder met plezier.
Maar let dus goed op als je van sector veranderd.
Groet, G
Jaren terug het boek, “Je geld of je leven” gelezen waarin gesproken werd over het uitrekenen van je werkelijke uurloon. Het nadeel is namelijk dat veel betrekking heeft op je netto inkomen terwijl toeslagen bepaald worden van je bruto jaarinkomen. Kijken naar de secundaire arbeidsvoorwaarden in samenhang met het bruto inkomen vind ik voor mezelf in een overstap belangrijk. Dus voor mij geen eventueel hoger inkomen met slechtere secundaire voorwaarden.
Begrijpelijk. Die worden vaak vergeten. Voor mij is flexibiliteit belangrijk, twee kanten op. Het is namelijk best een georganiseer met drie kinderen en we werken allebei niet om de hoek. Nadeel van onze woonplaats. En vrouwlief heeft ook het type baan wat je niet in je eigen dorp wil doen…