Zakenreis

De Geldsnor is weer op pad! Ik ben zomaar op zakenreis. Een echte, met afspraken met klanten en zo. Ik ben in een land waar op dit moment exact 0 COVID-restricties gelden, en ik moet zeggen dat dit zowel bevreemdend als bevrijdend is. Het speelt hier gewoon niet meer. Dat geeft hoop, want in dit land ligt de vaccinatiegraad nog iets lager dan in Nederland.

Een traditionele zakenreis voor mij is een altijd-saai-maar-altijd-goed 4-sterrenhotel met een fatsoenlijk ontbijt en goede bedden. Het liefst zo stil als mogelijk. Maar ik had wel een probleem: fantoomhuiltjes. Ik ben meerdere keren wakker geworden omdat ik dacht dat ik er uit moest voor één van de meiden. Vanzelfsprekend zijn die natuurlijk helemaal niet mee, dus was het zinloos wakker worden.

Als frequent zakenreiziger heb ik wel een aantal dingen ontdekt aan “de zakenreiziger”. Ten eerste is het voornamelijk mannelijk publiek. En de meeste mensen reizen alleen, zo ook ik. Dit leidt tot hilarische taferelen, als je er oog voor hebt. Zo is het een goed, wellicht onbewust, gebruik om met z’n allen dezelfde kant op te kijken. Dit voorkomt “awkward” blikken van de een naar de ander.

Tevens zit vrijwel iedereen continu op zijn telefoon tijdens bijvoorbeeld het eten. Alsof je verandert in een Gremlin door om je heen te kijken. Ik keek niet op mijn telefoon, maar las een boek. Dat is de op-een-na-populairste activiteit van het soort “zakenreiziger”.

Vandaag heb ik een lange dag voor de boeg met een aantal klantenbezoeken – en daarna een hele lange rit naar huis…